تبری در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

تبری در فقه سیاسی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۶ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۴۶

۱ بایت اضافه‌شده ، ۶ نوامبر

←‏مقدمه

دیداریویکی‌متن

Bahmani

مدیران

۱۱۴٬۴۵۹

ویرایش

@@ خط ۲۱: / خط ۲۱: @@
 در برخی از متون اسلامی تبری به صورت یک حالت احساسی منفی توأم با نفرت ترسیم شده و شاید برخی از آیات نیز اشعاری به این معنا داشته باشد، ولی این حالت همیشگی درباره همه بیگانگان در دین نیست، در [[حقیقت]] این یک [[تکلیف]] [[جهادی]] و نوعی [[مقابله به مثل]] و در راستای [[دفاع مشروع]] است که به‌هنگام تهاجم [[دشمن]] و [[کینه‌توزی]] آنان باید [[جامعه اسلامی]] با چنین حالتی با دشمن برخورد کنند تا ضمن ترد آنان راه‌های نفوذی دشمن را ببندند و هویت و [[استقلال]] خود را حفظ کنند.
-تأکید [[قرآن]] بر نفی «تولی» بیگانگان در دین نوعی موضع‌گیری [[فکری]] و [[ذهنی]] است که در کنار [[جهاد]] که نوعی موضع‌گیری عینی و عملی است در برابر [[دشمنان]] [[متجاوز]] به عنوان دو [[خط مشی]] [[دفاعی]] ترسیم شده است<ref>فقه سیاسی، ج۵، ص۷۷-۷۵.</ref>.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۱ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی]]، ص ۴۷۴.</ref>
+تأکید [[قرآن]] بر نفی «تولی» بیگانگان در دین نوعی موضع‌گیری [[فکری]] و ذهنی است که در کنار [[جهاد]] که نوعی موضع‌گیری عینی و عملی است در برابر [[دشمنان]] [[متجاوز]] به عنوان دو [[خط مشی]] [[دفاعی]] ترسیم شده است<ref>فقه سیاسی، ج۵، ص۷۷-۷۵.</ref>.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۱ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی ج۱]]، ص ۴۷۴.</ref>
 == برائت در فرهنگ سیاسی قرآن ==