کمک به نیازمندان: تفاوت میان نسخه‌ها

[[امام سجاد]] {{ع}} از گوشت [[قربانی]] به [[خوارج]] می‌داد با اینکه ویژگی خوارج [[مخالفت]] با [[علی]] {{ع}} است. این نکته از [[امام صادق]] {{ع}} نقل شده که با اینکه امام سجاد {{ع}} می‌دانست زنی از [[حروریه]] و خوارج است، به او گوشت داد<ref>{{متن حدیث|أَنَّ عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ {{ع}} كَانَ يُطْعِمُ مِنْ ذَبِيحَتِهِ الْحَرُورِيَّةَ. قُلْتُ: وَ هُوَ يَعْلَمُ أَنَّهُمْ حَرُورِيَّةٌ؟ قَالَ: نَعَمْ}}؛ شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ج۵، ص۴۸۴.</ref>. اینها همه نشان‌دهندۀ سیره اجتماعی معصومان در برخورد کریمانه با [[دشمنان]] است.<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیره فرهنگی و اجتماعی معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه (کتاب)|سیره فرهنگی و اجتماعی معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه]]، ص ۱۷۰.</ref>

[[نیازمندان]] و [[فقیران]] به وفور از انفاق‌های [[معصومان]] بهره‌مند می‌شدند و در [[سیره]] هر یک از معصومان می‌توان نمونه‌هایی دراین‌باره یافت. [[امام سجاد]]{{ع}} در [[تاریکی]] شب از [[منزل]] خارج می‌شد و کیسه‌های مواد غذایی و غیرغذایی را بر پشت خود حمل می‌کرد و درِ خانه‌های نیازمندان می‌رفت و در می‌زد و به کسی که بیرون می‌آمد کمک می‌کرد. آن حضرت صورت خود را می‌پوشاند تا او را نشناسند. وقتی حضرت درگذشت، آن نیازمندان دیدند حامی گذشته آنان دیگر نمی‌آید؛ بعد متوجه شدند او [[علی بن الحسین]]{{ع}} بوده است<ref>شیخ صدوق، الخصال، ج۲، ص۵۱۷؛ ابن‌شهرآشوب، مناقب آل أبی‌طالب{{عم}}، ج۴، ص۱۵۳.</ref>. در [[نقلی]] آمده آن حضرت به صد [[خانواده]] کمک می‌کرده است<ref>ابن‌شهرآشوب، مناقب آل أبی‌طالب{{عم}}، ج۴، ص۱۵۴.</ref>. [[زهری]] گزارش جالبی از این کمک‌ها دارد. او می‌گوید: در یک شب سرد بارانی علی بن الحسین{{ع}} را دیدم که بر پشت خود آرد و هیزم حمل می‌کند. به او گفتم: ای فرزند [[رسول خدا]]{{صل}}، این چیست؟ پاسخ داد: من قصد [[سفر]] دارم؛ برای آن [[توشه]] فراهم و حمل می‌کنم.