شخصیت امام علی: تفاوت میان نسخهها
←سیره خانوادگی امام علی
برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
|||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
در بحرانیترین زمانها و مکانها نیز نماز اول وقت امام به تأخیر نمیافتاد. در [[روایات]] آمده است که هنگام [[نماز]]، استخوانهای سینه و کتف [[حضرت امیر]]{{ع}} از [[خشوع]] زیاد به شدت میلرزید و رنگ صورتش [[تغییر]] مییافت. هنگامی که از او سبب این حالت را پرسیدند، فرمود: هنگام ادای [[امانت الهی]] است؛ امانتی که [[خداوند]] بر [[آسمانها]] و [[زمین]] و [[کوهها]] عرضه کرد و آنها از پذیرش آن سرباز زدند؛ اما [[انسان]] پذیرفت. نمیدانم آیا به خوبی و به بهترین وجه آن را ادا میکند یا خیر<ref>ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی طالب، ج۲، ص۱۲۴.</ref>.<ref>[[علی رفیعی|رفیعی، علی]]، [[سیره امام علی (مقاله)| مقاله «سیره امام علی»]]، [[دانشنامه امام علی ج۱۰ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۱۰]]، ص۱۴ ـ ۲۲.</ref> | در بحرانیترین زمانها و مکانها نیز نماز اول وقت امام به تأخیر نمیافتاد. در [[روایات]] آمده است که هنگام [[نماز]]، استخوانهای سینه و کتف [[حضرت امیر]]{{ع}} از [[خشوع]] زیاد به شدت میلرزید و رنگ صورتش [[تغییر]] مییافت. هنگامی که از او سبب این حالت را پرسیدند، فرمود: هنگام ادای [[امانت الهی]] است؛ امانتی که [[خداوند]] بر [[آسمانها]] و [[زمین]] و [[کوهها]] عرضه کرد و آنها از پذیرش آن سرباز زدند؛ اما [[انسان]] پذیرفت. نمیدانم آیا به خوبی و به بهترین وجه آن را ادا میکند یا خیر<ref>ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی طالب، ج۲، ص۱۲۴.</ref>.<ref>[[علی رفیعی|رفیعی، علی]]، [[سیره امام علی (مقاله)| مقاله «سیره امام علی»]]، [[دانشنامه امام علی ج۱۰ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۱۰]]، ص۱۴ ـ ۲۲.</ref> | ||
=== [[سیره | === سیره خانوادگی امام علی === | ||
{{اصلی|سیره خانوادگی امام علی}} | |||
بزرگترین عامل [[خوشبختی]] و راز کامیابی خانواده، در گرم و باصفا نگاه داشتن کانون [[خانوادگی]]، [[اخلاق پسندیده]] و محبت و [[مهربانی]] و [[وفاداری]] در آن است؛ از این رو امام علی{{ع}} میفرمود: «هیچ [[همنشینی]] مانند نیکخویی و هیچ میراثی همسنگ [[ادب]] نیست»<ref>نهج البلاغه، حکمت ۱۰۹.</ref>. او که خود دست پرورده [[اخلاق]] خوش [[پیامبر]] است، از حضرت آموخته که رمز [[پیروزی]] در زندگی، به ویژه در کانون گرم [[خانواده]]، داشتن [[خلق و خوی]] پسندیده است. پیامبر [[تربیت]] شده [[الهی]] و علی تربیت شده پیامبر است؛ یعنی از همان چشمه زلال الهی، بهره گرفته است. به عبارت دیگر، دو رکن اساسی خانواده [[علوی]]، علی و [[فاطمه]]، هر دو از چشمهسار [[وحی]] سیراب شده، به وسیله پیامبر تربیت و پرورش یافتهاند؛ بنابراین از نظر اخلاقی بسیار به هم نزدیک و شبیه هم هستند و با یکدیگر توافق کامل دارند و دید و [[بینش]] هر دو به [[زندگی]]، یکی است؛ بدین لحاظ رابطهای که با یکدیگر برقرار کردهاند، رابطهای تنگاتنگ همراه با [[محبت]]، [[مهربانی]]، صفا و [[وفاداری]] به همدیگر و احترامی متقابل است. فاطمه{{س}} نیز [[منزلت]] عالی شوهر را میدانست و او را [[محترم]] میشمرد؛ چنانکه زن [[مسلمان]]، به پیشوای خویش [[احترام]] مینهد. | |||
شیوه و رفتار علی{{ع}} با فرزندانش نیز بر همان مبنایی استوار بود که خود بر آن اساس، از جانب [[پیامبر]] [[تربیت]] شده بود. به عبارت دیگر، نوع تربیت و [[آموزشی]] را که [[قرآن]] و [[سنت]] برای فرزندان مقرر ساخته بود، به کار میبست و تصریح میکرد که فرزند را بر پدر و پدر را بر فرزند [[حقوقی]] متقابل است<ref>[[علی رفیعی|رفیعی، علی]]، [[سیره امام علی (مقاله)| مقاله «سیره امام علی»]]، [[دانشنامه امام علی ج۱۰ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۱۰]]، ص۲۳ ـ ۲۶.</ref>. | |||
=== [[سیره تربیتی امام علی]] === | === [[سیره تربیتی امام علی]] === |