سیره قضایی امام علی: تفاوت میان نسخه‌ها

 
خط ۴۱: خط ۴۱:


== رعایت طرفین دعوا ==
== رعایت طرفین دعوا ==
یکی دیگر از مسائل مهم و از ارکان داوری، طرفین دعوا است که قاضی باید حال آنان را رعایت کند و بین آنان [[تساوی]] کامل برقرار سازد و حقوقشان را [[محترم]] شمارد. امام علی{{ع}} در این مورد نیز دستورهایی به قاضیان داده که به طور خلاصه عبارت‌اند از: [[اذیت]] و آزار نرساندن به هیچ یک از طرفین دعوا در دادگاه<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۷، ص۴۱۲.</ref>؛ [[خشمگین]] نکردن آنان<ref>شیخ صدوق، کتاب من لا یحضره الفقیه، ج۳، ص۱۴.</ref>؛ پرهیز از به کار بردن القاب زشت برای طرفین دعوا<ref>قاضی نعمان تمیمی، دعائم الاسلام، ج۲، ص۵۳۴.</ref>؛ اشاره و نگاه یکسان و [[لطف]] و [[مرحمت]] به دو طرف دعوا<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۷، ص۴۱۳؛ زیلعی، ابن یوسف، نصب الرایه، ج۴، ص۷۳.</ref>؛ جلوگیری از ستم یکی از طرفین دعوا، به دیگری<ref>قاضی نعمان تمیمی، دعائم الاسلام، ج۲، ص۵۳۳.</ref>.
یکی دیگر از مسائل مهم و از ارکان داوری، طرفین دعواست که قاضی باید حال آنان را رعایت کند و بین آنان [[تساوی]] کامل برقرار سازد و حقوقشان را [[محترم]] شمارد. امام علی{{ع}} در این مورد نیز دستورهایی به قاضیان داده که به طور خلاصه عبارت‌اند از: [[اذیت]] و آزار نرساندن به هیچ یک از طرفین دعوا در دادگاه<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۷، ص۴۱۲.</ref>؛ [[خشمگین]] نکردن آنان<ref>شیخ صدوق، کتاب من لا یحضره الفقیه، ج۳، ص۱۴.</ref>؛ پرهیز از به کار بردن القاب زشت برای طرفین دعوا<ref>قاضی نعمان تمیمی، دعائم الاسلام، ج۲، ص۵۳۴.</ref>؛ اشاره و نگاه یکسان و [[لطف]] و [[مرحمت]] به دو طرف دعوا<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۷، ص۴۱۳؛ زیلعی، ابن یوسف، نصب الرایه، ج۴، ص۷۳.</ref>؛ جلوگیری از ستم یکی از طرفین دعوا، به دیگری<ref>قاضی نعمان تمیمی، دعائم الاسلام، ج۲، ص۵۳۳.</ref>.


یکی دیگر از [[حقوق]] طرفین دعوا آن است که [[قاضی]] نباید صدای خویش را از آنان بلندتر کند. [[امام علی]]{{ع}} [[ابوالاسود دئلی]]، قاضی خویش را از کار برکنار کرد و وقتی از [[امام]] علت آن را پرسید، فرمود: چون صدایت از طرفین دعوا بلندتر بود<ref>ابن ابی جمهور، عوالی اللآلی، ج۲، ص۴۳۴.</ref>.
یکی دیگر از [[حقوق]] طرفین دعوا آن است که [[قاضی]] نباید صدای خویش را از آنان بلندتر کند. [[امام علی]]{{ع}} [[ابوالاسود دئلی]]، قاضی خویش را از کار برکنار کرد و وقتی از [[امام]] علت آن را پرسید، فرمود: چون صدایت از طرفین دعوا بلندتر بود<ref>ابن ابی جمهور، عوالی اللآلی، ج۲، ص۴۳۴.</ref>.
۱۱۷٬۲۲۵

ویرایش