اثبات امامت امام علی در معارف و سیره فاطمی: تفاوت میان نسخه‌ها
اثبات امامت امام علی در معارف و سیره فاطمی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۰ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۸
، ۲۰ نوامبر←استدلال به آیۀ مودّت
(←پانویس) |
|||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==[[استدلال]] به [[آیۀ مودّت]]== | ==[[استدلال]] به [[آیۀ مودّت]]== | ||
فاطمه{{س}}: {{متن حدیث|ویلکم ما أسرع ما خنتم الله و رسوله فینا أهل البیت و قد أوصاکم رسول الله باتباعنا و مودتنا و التمسک بنا}}<ref>نوادر الأخبار، فیض کاشانی، ص۱۸۳.</ref>. جریان بیرون کشیدن [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} از [[منزل]] و بردن آن حضرت به [[مسجد]] برای انجام | فاطمه{{س}}: {{متن حدیث|ویلکم ما أسرع ما خنتم الله و رسوله فینا أهل البیت و قد أوصاکم رسول الله باتباعنا و مودتنا و التمسک بنا}}<ref>نوادر الأخبار، فیض کاشانی، ص۱۸۳.</ref>. جریان بیرون کشیدن [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} از [[منزل]] و بردن آن حضرت به [[مسجد]] برای انجام بیعت با ابوبکر بسیار [[ظالمانه]] اتفاق افتاد. در نامۀ [[عمر]] به [[معاویه]]، جریان حضور او در پشت درب خانۀ امیرالمؤمنین{{ع}} و فاطمه{{س}} این‌گونه ترسیم شده است: هنگامی که به سراغ علی به در خانۀ او رفتیم، [[تهدید]] نمودیم که اگر در را باز نکند، [[خانه]] را [[آتش]] می‌زنیم. فاطمه{{س}} از خانه بیرون آمد و پشت در ایستاد و گفت ای [[گمراهان]] [[دروغگو]] چه می‌گویید و چه قصد نموده‌اید؟ عمر گوید: گفتم پسر عمویت را چه شده که تو را برای جواب دادن فرستاده و خود پشت پرده پنهان شده است؟ فاطمه{{س}} به من گفت: [[طغیان]] تو ای شقاوتمند مرا از خانه خارج نموده و [[حجت]] را برای تو و هر [[گمراه]] [[سرکش]] تمام نموده است<ref>{{متن حدیث|فَخَرَجَتْ فَاطِمَةُ فَوَقَفَتْ مِنْ وَرَاءِ الْبَابِ، فَقَالَتْ: أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ! مَا ذَا تَقُولُونَ؟ وَ أَيَّ شَيْ‌ءٍ تُرِيدُونَ؟. فَقُلْتُ: يَا فَاطِمَةُ!. فَقَالَتْ فَاطِمَةُ: مَا تَشَاءُ يَا عُمَرُ؟!. فَقُلْتُ: مَا بَالُ ابْنِ عَمِّكِ قَدْ أَوْرَدَكِ لِلْجَوَابِ وَ جَلَسَ مِنْ وَرَاءِ الْحِجَابِ؟. فَقَالَتْ لِي: طُغْيَانُكَ- يَا شَقِيُّ- أَخْرَجَنِي وَ أَلْزَمَكَ الْحُجَّةَ، وَ كُلَّ ضَالٍّ غَوِيٍّ}}؛ بحار الأنوار، ج۳۰، ص۲۹۳؛ عوالم العلوم، ج١١، ص۶٠۵.</ref>. | ||
تفصیل این ماجرا این‌گونه نقل شده است: پس از [[رحلت پیامبر]]{{صل}} و [[جریان سقیفه]]، [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در [[خانه]] نشست و مشغول [[جمع‌آوری قرآن]] شد. در همان [[زمان عمر]] با عده‌ای از یارانش، به درب خانه آن حضرت آمدند و [[تهدید]] نمودند که اگر علی بیرون نیاید خانه را [[آتش]] می‌زنیم. [[فاطمه]]{{س}} پس از شنیدن آن تهدیدات درب را باز نمود<ref>رحمانی همدانی، الامام علی بن ابی‌طالب{{ع}}، ص۷۰۹.</ref> و در آن هنگام: پس از آن [[عمر]] و یارانش بر امیرالمؤمنین{{ع}} که نشسته بود؛ [[هجوم]] آورده و با [[حمله]] دسته‌جمعی او را با [[زور]] از خانه بیرون کشیدند و به سوی [[مسجد]] بردند<ref>{{عربی|إنهم تواثبوا علی أمیر المؤمنین و هو جالس علی فراشه و اجتمعوا علیه؛ حتی أخرجوه سحبا من داره ملبّبا بثوبه. یجرونه إلی المسجد}}</ref>. | تفصیل این ماجرا این‌گونه نقل شده است: پس از [[رحلت پیامبر]]{{صل}} و [[جریان سقیفه]]، [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در [[خانه]] نشست و مشغول [[جمع‌آوری قرآن]] شد. در همان [[زمان عمر]] با عده‌ای از یارانش، به درب خانه آن حضرت آمدند و [[تهدید]] نمودند که اگر علی بیرون نیاید خانه را [[آتش]] می‌زنیم. [[فاطمه]]{{س}} پس از شنیدن آن تهدیدات درب را باز نمود<ref>رحمانی همدانی، الامام علی بن ابی‌طالب{{ع}}، ص۷۰۹.</ref> و در آن هنگام: پس از آن [[عمر]] و یارانش بر امیرالمؤمنین{{ع}} که نشسته بود؛ [[هجوم]] آورده و با [[حمله]] دسته‌جمعی او را با [[زور]] از خانه بیرون کشیدند و به سوی [[مسجد]] بردند<ref>{{عربی|إنهم تواثبوا علی أمیر المؤمنین و هو جالس علی فراشه و اجتمعوا علیه؛ حتی أخرجوه سحبا من داره ملبّبا بثوبه. یجرونه إلی المسجد}}</ref>. | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
رسول خدا{{صل}} [[شب عرفه]] نزد ما آمد و فرمود: براستی [[خدای تبارک و تعالی]] به شما [[مباهات]] دارد. همه شما را عموماً و بخصوص علی را محورهای آمرزیده و من رسول خدایم به سوی شما و این سخن به دلیل دوستی و [[خویشاوندی]] نیست؛ بلکه این [[جبرئیل]] است که به من خبر می‌دهد. [[سعادتمند]] کسی است که علی{{ع}} را [[دوست]] دارد در [[زندگی]] او و پس از مرگش و [[شقی]] کسی است که علی را در زندگی و پس از درگذشتش [[دشمن]] دارد. | رسول خدا{{صل}} [[شب عرفه]] نزد ما آمد و فرمود: براستی [[خدای تبارک و تعالی]] به شما [[مباهات]] دارد. همه شما را عموماً و بخصوص علی را محورهای آمرزیده و من رسول خدایم به سوی شما و این سخن به دلیل دوستی و [[خویشاوندی]] نیست؛ بلکه این [[جبرئیل]] است که به من خبر می‌دهد. [[سعادتمند]] کسی است که علی{{ع}} را [[دوست]] دارد در [[زندگی]] او و پس از مرگش و [[شقی]] کسی است که علی را در زندگی و پس از درگذشتش [[دشمن]] دارد. | ||
[[استدلال]] فاطمۀ زهرا{{س}} به آیۀ [[مودّت]] و نیز [[احادیث]] پیرامون آن، دلالت بر این نکته دارد که [[آیه مودّت]] در | [[استدلال]] فاطمۀ زهرا{{س}} به آیۀ [[مودّت]] و نیز [[احادیث]] پیرامون آن، دلالت بر این نکته دارد که [[آیه مودّت]] در شأن اهل بیت نازل شده است و ایشان نسبت به دیگران اولویّت دارند و باید [[حقوق]] آنان رعایت شود<ref>[[محمد حیدر مظفری|مظفری، محمد حیدر]]، [[امامت در بیان حضرت فاطمه (کتاب)|امامت در بیان حضرت فاطمه]]، ص ۹۶.</ref>. | ||
===طرح مسئله در [[آموزه‌های دینی]]=== | ===طرح مسئله در [[آموزه‌های دینی]]=== | ||