احمد بن حنبل در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخهها
←جستارهای وابسته
بدون خلاصۀ ویرایش |
برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
#[[ام سلمه]] میگوید: وقتی پیامبر{{صل}} [[غضبناک]] بود کسی جز علی{{ع}} [[جرأت]] مکالمه با آن حضرت را نداشت <ref>حلیة الاولیاء ۲۲۷/ ۹.</ref>. | #[[ام سلمه]] میگوید: وقتی پیامبر{{صل}} [[غضبناک]] بود کسی جز علی{{ع}} [[جرأت]] مکالمه با آن حضرت را نداشت <ref>حلیة الاولیاء ۲۲۷/ ۹.</ref>. | ||
سرانجام احمد بن حنبل در [[روز جمعه]] ماه [[ربیع الاول]] [[سال]] ۲۴۱ﻫ.ق در ۷۷ سالگی بدرود [[حیات]] گفت<ref>تاریخ بغداد ۴/ ۴۲۲؛ کتاب الثقات ۸/ ۱۸ و وفیات الاعیان ۱/ ۶۴.</ref>. آن گونه که نوشتهاند در [[تشییع جنازه]] او حدود یک میلیون نفر شرکت کردند و در [[مرگ]] او [[مسلمانان]]، [[یهودیان]]، [[نصاری]] و [[مجوسیان]] گریستند<ref>تهذیب الکمال ۴۶۸/ ۱؛ سیر اعلام النبلاء ۱۷۷/ ۱۱ و طبقات الشافعیه ۲۷/ ۲.</ref>.<ref>[[حسین عزیزی|عزیزی]]، [[پرویز رستگار|رستگار]]، [[یوسف بیات|بیات]]، [[راویان مشترک ج۲ (کتاب)|راویان مشترک]]، ج۲، ص 15.</ref> | سرانجام احمد بن حنبل در [[روز جمعه]] ماه [[ربیع الاول]] [[سال]] ۲۴۱ﻫ.ق در ۷۷ سالگی بدرود [[حیات]] گفت<ref>تاریخ بغداد ۴/ ۴۲۲؛ کتاب الثقات ۸/ ۱۸ و وفیات الاعیان ۱/ ۶۴.</ref>. آن گونه که نوشتهاند در [[تشییع جنازه]] او حدود یک میلیون نفر شرکت کردند و در [[مرگ]] او [[مسلمانان]]، [[یهودیان]]، [[نصاری]] و [[مجوسیان]] گریستند<ref>تهذیب الکمال ۴۶۸/ ۱؛ سیر اعلام النبلاء ۱۷۷/ ۱۱ و طبقات الشافعیه ۲۷/ ۲.</ref>.<ref>[[حسین عزیزی|عزیزی]]، [[پرویز رستگار|رستگار]]، [[یوسف بیات|بیات]]، [[راویان مشترک ج۲ (کتاب)|راویان مشترک]]، ج۲، ص 15.</ref> | ||
*[[فقیه]] و [[محدث]] [[حافظ]] و پیشوای [[مذهب حنبلی]]، اصل او از [[مرو]] و پدرش [[حاکم]] آن [[شهر]] بود و پس از [[مرگ]] پدر، مادرش او را در شیرخوارگی (و به قولی هنگامی که به او حامله بود) به [[بغداد]] برد و (به قول اخیر در بغداد متولد شد). وی در [[طلب]] [[حدیث]] و [[فقه]] به شهرهای [[عراق]] [[حجاز]]، [[یمن]]، [[شام]]، الجزائر، [[مغرب]] و [[ایران]] [[سفر]] کرد. اثر بزرگ او [[المسند]] در شش مجلد شامل سی هزار حدیث است. آثار دیگر او: | |||
#الزهد | |||
# [[مناقب]] [[علی بن ابی طالب]]. | |||
وی در [[فتنه]] [[خلق قرآن]] به [[حکم]] [[معتصم عباسی]] ۲۸ ماه [[زندانی]] گردید و او را تازیانه زدند. اما چون [[متوکل]] به [[خلافت]] رسید او را بسیار [[احترام]] گذارد و به [[مجادله]] خلق قرآن پایان داد. گفتهاند در [[تشییع جنازه]] او ۸۰۰ هزار مرد و ۶۰ هزار [[زن]] و ۲۰ هزار تن از [[یهود]] و [[نصاری]] و [[مجوس]] شرکت کردند و این بیست هزار تن سپس به [[اسلام]] گرویدند.<ref>المنجد، ص ۹؛ خیرالدین زرکلی، الأعلام، ج۱، ص۲۰۴؛ محمد علی مدرسی خیابانی، ریحانة الادب، ج۷، ص ۴۸۳.</ref>.<ref>[[سید غلام رضا تهامی|تهامی، سید غلام رضا]]، [[فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۱ (کتاب)|فرهنگ اعلام تاریخ اسلام]] ج۱، ص ۱۱۵.</ref> | |||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== |