پرش به محتوا

فروغ امامت در عصر غیبت (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۲: خط ۳۲:


==چکیده مقاله==
==چکیده مقاله==
*نویسینده در این مقاله می‌نویسد: «بر اساس دیدگاه [[شیعه]] درباره [[امامت]]، زمین از حجت الهی خالی نمی‌ماند و در هر زمان لازم باشد "حجت" در جامعه "حضور" می‌‌یابد. با این فرض، اگر در زمانی [[امام]] میان مردم حضور نداشت، چه باید کرد؟ هم‌‌چنین باید به این پرسش اساسی پاسخ داده شود که در صورت عدم حضور [[امام]]، آیا همان فواید و آثار حضور [[امام]]، بر [[غیبت]] او نیز مترتب است یا خیر؟  
*نویسنده در چکیده مقاله خود می‌نویسند: «بر اساس دیدگاه [[شیعه]] درباره [[امامت]]، زمین از حجت الهی خالی نمی‌ماند و در هر زمان لازم باشد "حجت" در جامعه "حضور" می‌‌یابد. با این فرض، اگر در زمانی [[امام]] میان مردم حضور نداشت، چه باید کرد؟ هم‌‌چنین باید به این پرسش اساسی پاسخ داده شود که در صورت عدم حضور [[امام]]، آیا همان فواید و آثار حضور [[امام]]، بر [[غیبت]] او نیز مترتب است یا خیر؟  
*برای پاسخ به این پرسش ابتدا باید تمامی آثار و فواید وجود [[امام]] روی زمین و میان مردم را برشمرد؛ سپس به بررسی این نکته پرداخت که در صورت عدم حضرو [[امام]]، کدام یک از این آثار حاصل نخواهد شد. طبیعی است، در صورت فقدان تمامی آثار و فواید [[امامت]]، در صورت [[غیبت امام]]، فلسفه غیبت و دیدگاه [[شیعه]] در این خصوص مورد سؤال واقع می شود. پاسخ این امر را ابتدا باید در دیدگاه [[شیعه]] جست‌و جو کرد. [[شیعه]] [[امامت]] را ارمی صرفاً سیاسی نمی‌داند، بلکه [[امام]] را هدایت‌گر فکری، اخلاقی و عرفانی نیز می‌داند. بدین سبب [[امام]]، نه تنها زمام‌دار است، بلکه از نظر معرفت و ارتباط با حقایق هستی باید در بالاترین مقامات باشد و از هر نقطه ضعف، خطا و ظلم مصون باشد. شناخت این گونه افراد شایسته و معروفی آنان به بشر نیز جز از طریق [[وحی]] الهی و علم نبوی میسر نخواهد بود. با مبنای مزبور، در بررسی آثار وجودی [[امام مهدی|امام عصر]]{{ع}} در عصر [[غیبت]]، دست‌کم به هفت فایده دست می‌یابیم:  
*برای پاسخ به این پرسش ابتدا باید تمامی آثار و فواید وجود [[امام]] روی زمین و میان مردم را برشمرد؛ سپس به بررسی این نکته پرداخت که در صورت عدم حضرو [[امام]]، کدام یک از این آثار حاصل نخواهد شد. طبیعی است، در صورت فقدان تمامی آثار و فواید [[امامت]]، در صورت [[غیبت امام]]، فلسفه غیبت و دیدگاه [[شیعه]] در این خصوص مورد سؤال واقع می شود. پاسخ این امر را ابتدا باید در دیدگاه [[شیعه]] جست‌و جو کرد. [[شیعه]] [[امامت]] را ارمی صرفاً سیاسی نمی‌داند، بلکه [[امام]] را هدایت‌گر فکری، اخلاقی و عرفانی نیز می‌داند. بدین سبب [[امام]]، نه تنها زمام‌دار است، بلکه از نظر معرفت و ارتباط با حقایق هستی باید در بالاترین مقامات باشد و از هر نقطه ضعف، خطا و ظلم مصون باشد. شناخت این گونه افراد شایسته و معروفی آنان به بشر نیز جز از طریق [[وحی]] الهی و علم نبوی میسر نخواهد بود. با مبنای مزبور، در بررسی آثار وجودی [[امام مهدی|امام عصر]]{{ع}} در عصر [[غیبت]]، دست‌کم به هفت فایده دست می‌یابیم:  
#پایداری جهان بر اساس فلسفه خلقت؛  
#پایداری جهان بر اساس فلسفه خلقت؛  
خط ۴۱: خط ۴۱:
#نقش [[امام]]{{ع}} به عنوان مجرای لطف الهی؛  
#نقش [[امام]]{{ع}} به عنوان مجرای لطف الهی؛  
#رهبری با واسطه از طریق نواب خاص و عام با هدایت نایبان.  
#رهبری با واسطه از طریق نواب خاص و عام با هدایت نایبان.  
*بسیاری از این آثار در صورت [[غیبت]] [[امام مهدی|امام عصر]]{{ع}} هم‌چنان موجود و در دست‌رس است و بدین صورت اعتقاد [[شیعه]] در مورد فلسفه [[غیبت]]، با استحکام و استدلال، در موضع منطقی خود قرار خواهد داشت.  
*بسیاری از این آثار در صورت [[غیبت]] [[امام مهدی|امام عصر]]{{ع}} هم‌چنان موجود و در دست‌رس است و بدین صورت اعتقاد [[شیعه]] در مورد فلسفه [[غیبت]]، با استحکام و استدلال، در موضع منطقی خود قرار خواهد داشت.
 


== فهرست مقاله ==
== فهرست مقاله ==
۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش