عصر امام حسین در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
←کوفیان و دعوت از امام
(←منابع) |
|||
| خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
=== [[کوفیان]] و [[دعوت]] از امام === | === [[کوفیان]] و [[دعوت]] از امام === | ||
کوفیان که متوجه حضور امام در مکه شده بودند، در [[خانه]] [[سلیمان بن صرد خزاعی]] گرد آمدند و تصمیم به [[یاری]] حضرت و [[جهاد]] با یزید و کارگزارانش گرفتند. آنان برای حضرت نامه‌های دعوت بسیاری فرستادند و از مناسب‌بودن شرایط و آمادگی خود سخن گفتند<ref>تاریخ الطبری، ج۵، ص۳۵۲؛ تاریخ ابن خلدون، ج۳، ص۲۷.</ref>. امام که خیل عظیم نامه‌های کوفیان را می‌دید، برای تحقیق [[درستی]] ادعاهایشان، [[مسلم بن عقیل]] را به جانب [[کوفه]] فرستاد و حضور خود در کوفه را موکول به [[تأیید]] او دانست<ref>وقعة الطف، ص۹۶؛ الارشاد، ج۲، ص۳۹.</ref>. مسلم به [[دشواری]] خود را به [[کوفه]] رسانید و در آنجا با استقبال خوبی از جانب [[کوفیان]] مواجه شد و این موجب شد که نامه‌ای به حضرت بنویسد و او را به کوفه [[دعوت]] کند. مسلم در نامه خود به [[امام]] نوشت که هجده‌هزار نفر با من [[بیعت]] کرده‌اند و همگی با تو هستند و به [[خاندان]] معاویه علاقه‌ای ندارند<ref>الأخبار الطوال، ص۲۴۳؛ تاریخ الطبری، ج۵، ص۳۷۵.</ref>.<ref>[[مهدی کمپانی زارع|کمپانی زارع، مهدی]]، [[امام حسین بن علی (مقاله)|مقاله «امام حسین بن علی»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام رضا ج۲]]، ص۴۳۸-۴۵۴؛ پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، [[تاریخ اسلام بخش اول ج۲ (کتاب)|تاریخ اسلام بخش اول ج۲]] | کوفیان که متوجه حضور امام در مکه شده بودند، در [[خانه]] [[سلیمان بن صرد خزاعی]] گرد آمدند و تصمیم به [[یاری]] حضرت و [[جهاد]] با یزید و کارگزارانش گرفتند. آنان برای حضرت نامه‌های دعوت بسیاری فرستادند و از مناسب‌بودن شرایط و آمادگی خود سخن گفتند<ref>تاریخ الطبری، ج۵، ص۳۵۲؛ تاریخ ابن خلدون، ج۳، ص۲۷.</ref>. امام که خیل عظیم نامه‌های کوفیان را می‌دید، برای تحقیق [[درستی]] ادعاهایشان، [[مسلم بن عقیل]] را به جانب [[کوفه]] فرستاد و حضور خود در کوفه را موکول به [[تأیید]] او دانست<ref>وقعة الطف، ص۹۶؛ الارشاد، ج۲، ص۳۹.</ref>. مسلم به [[دشواری]] خود را به [[کوفه]] رسانید و در آنجا با استقبال خوبی از جانب [[کوفیان]] مواجه شد و این موجب شد که نامه‌ای به حضرت بنویسد و او را به کوفه [[دعوت]] کند. مسلم در نامه خود به [[امام]] نوشت که هجده‌هزار نفر با من [[بیعت]] کرده‌اند و همگی با تو هستند و به [[خاندان]] معاویه علاقه‌ای ندارند<ref>الأخبار الطوال، ص۲۴۳؛ تاریخ الطبری، ج۵، ص۳۷۵.</ref>.<ref>[[مهدی کمپانی زارع|کمپانی زارع، مهدی]]، [[امام حسین بن علی (مقاله)|مقاله «امام حسین بن علی»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام رضا ج۲]]، ص۴۳۸-۴۵۴؛ پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، [[تاریخ اسلام بخش اول ج۲ (کتاب)|تاریخ اسلام بخش اول ج۲]] ص۱۵۸ ـ ۱۵۹.</ref> | ||
یزید که [[اخبار]] حضور امام را در [[مکه]] می‌شنید، برای مقابله با حضرت، [[عمرو بن سعید]] را که [[دشمنی]] دیرینه با [[اهل بیت]]{{عم}} داشت، به حکومت حجاز [[منصوب]] کرد. امام که می‌دانست درگیری خونینی در راه است و [[حرمت]] ماه [[حج]] و حرم امن الهی در خطر است، [[حج]] خود را نیمه‌تمام رها کرد و به جانب کوفه راهی شد. حتی در نیمه راه درگیری جدی‌ای برای بازگرداندن [[امام حسین]]{{ع}} و همراهانش صورت گرفت که نهایتاً سودی برای عمرو بن سعید نداشت<ref>تاریخ الطبری، ج۵، ص۳۴۳، ۳۸۵.</ref>. [[حسین بن علی]]{{ع}} راه طولانی‌ای را با همراهان طی کرد و در [[منزل ثعلبیه]] خبر شهادت مسلم را دریافت و دانست که وضعیت کوفه پس از [[نصب]] [[عبیدالله بن زیاد]] به جای [[نعمان بن بشیر]] به هیچ‌رو مانند قبل نیست<ref>تاریخ الطبری، ج۵، ص۳۹۷.</ref>. امام و اطرافیانش در نزدیکی کوفه به محاصره [[سپاه]] [[حر بن یزید ریاحی]] که از جانب [[ابن زیاد]] فرستاده شده بود، درآمدند. او از امام بیعت یا تسلیم‌طلبید که هیچ‌یک مورد پذیرش حضرت قرار نگرفت. از این‌رو قرار بر این شد که حسین{{ع}} به مسیری جز [[حجاز]] یا [[کوفه]] برود تا [[ابن زیاد]] تعیین [[تکلیف]] نماید<ref>[[مهدی کمپانی زارع|کمپانی زارع، مهدی]]، [[امام حسین بن علی (مقاله)|مقاله «امام حسین بن علی»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام رضا ج۲]]، ص۴۳۸-۴۵۴؛ پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، [[تاریخ اسلام بخش اول ج۲ (کتاب)|تاریخ اسلام بخش اول ج۲]]، ص۱۶۰.</ref>. | یزید که [[اخبار]] حضور امام را در [[مکه]] می‌شنید، برای مقابله با حضرت، [[عمرو بن سعید]] را که [[دشمنی]] دیرینه با [[اهل بیت]]{{عم}} داشت، به حکومت حجاز [[منصوب]] کرد. امام که می‌دانست درگیری خونینی در راه است و [[حرمت]] ماه [[حج]] و حرم امن الهی در خطر است، [[حج]] خود را نیمه‌تمام رها کرد و به جانب کوفه راهی شد. حتی در نیمه راه درگیری جدی‌ای برای بازگرداندن [[امام حسین]]{{ع}} و همراهانش صورت گرفت که نهایتاً سودی برای عمرو بن سعید نداشت<ref>تاریخ الطبری، ج۵، ص۳۴۳، ۳۸۵.</ref>. [[حسین بن علی]]{{ع}} راه طولانی‌ای را با همراهان طی کرد و در [[منزل ثعلبیه]] خبر شهادت مسلم را دریافت و دانست که وضعیت کوفه پس از [[نصب]] [[عبیدالله بن زیاد]] به جای [[نعمان بن بشیر]] به هیچ‌رو مانند قبل نیست<ref>تاریخ الطبری، ج۵، ص۳۹۷.</ref>. امام و اطرافیانش در نزدیکی کوفه به محاصره [[سپاه]] [[حر بن یزید ریاحی]] که از جانب [[ابن زیاد]] فرستاده شده بود، درآمدند. او از امام بیعت یا تسلیم‌طلبید که هیچ‌یک مورد پذیرش حضرت قرار نگرفت. از این‌رو قرار بر این شد که حسین{{ع}} به مسیری جز [[حجاز]] یا [[کوفه]] برود تا [[ابن زیاد]] تعیین [[تکلیف]] نماید<ref>[[مهدی کمپانی زارع|کمپانی زارع، مهدی]]، [[امام حسین بن علی (مقاله)|مقاله «امام حسین بن علی»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام رضا ج۲]]، ص۴۳۸-۴۵۴؛ پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، [[تاریخ اسلام بخش اول ج۲ (کتاب)|تاریخ اسلام بخش اول ج۲]]، ص۱۶۰.</ref>. | ||