پرش به محتوا

آیا می‌توان با امام مهدی صحبت کرد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۱: خط ۴۱:
::::::'''[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]»'' در این‌باره گفته‌اند:
::::::'''[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]»'' در این‌باره گفته‌اند:
::::::«با توجه به مضمون روایتی که از [[امام صادق]] {{ع}} نقل شده، [[امام زمان]] {{ع}} از شدت محبتی که به دوستان خود دارد هر زمانی که شخصی او را یاد کند، نگاهی به او می‌نماید و سزاوار است که یادکننده به جهت احترام و تعظیم، از جای خود برخیزد. هنگامی که مولای خویش او را به نظر مهر و عطوفت نگاه می‌کند، پس از جای خود برخیزد و از خدای تبارک و تعالی، [[تعجیل فرج]] ایشان را بخواهد.<ref> [[علی اصغر رضوانی]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۳۷۹.</ref> بنابراین قطعاً [[امام زمان]] {{ع}} صدای ما را می‌شنود، اما اینکه چرا حاجات ما را برآورده نمی‌کند، دلایل مختلفی دارد؛ مثلاً شرایط استجابت [[دعا]] را فراهم نمی‌کنیم که ازجمله آنها ترک معصیت خداست یا اینکه برآورده شدن آن حاجت به صلاح ما نیست، مانند بیمار دیابتی‌ای که از ما درخواست شیرینی می‌کند. "ازآنجاکه او را دوست داریم به درخواست او توجهی نمی‌کنیم" به این ترتیب، [[امام زمان]] {{ع}} نیز که مهربان‌تر از پدر و مادر است، برای تربیت ما بسیاری از خواسته‌های ما را به خاطر خودمان اجابت نمی‌کنند.
::::::«با توجه به مضمون روایتی که از [[امام صادق]] {{ع}} نقل شده، [[امام زمان]] {{ع}} از شدت محبتی که به دوستان خود دارد هر زمانی که شخصی او را یاد کند، نگاهی به او می‌نماید و سزاوار است که یادکننده به جهت احترام و تعظیم، از جای خود برخیزد. هنگامی که مولای خویش او را به نظر مهر و عطوفت نگاه می‌کند، پس از جای خود برخیزد و از خدای تبارک و تعالی، [[تعجیل فرج]] ایشان را بخواهد.<ref> [[علی اصغر رضوانی]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۳۷۹.</ref> بنابراین قطعاً [[امام زمان]] {{ع}} صدای ما را می‌شنود، اما اینکه چرا حاجات ما را برآورده نمی‌کند، دلایل مختلفی دارد؛ مثلاً شرایط استجابت [[دعا]] را فراهم نمی‌کنیم که ازجمله آنها ترک معصیت خداست یا اینکه برآورده شدن آن حاجت به صلاح ما نیست، مانند بیمار دیابتی‌ای که از ما درخواست شیرینی می‌کند. "ازآنجاکه او را دوست داریم به درخواست او توجهی نمی‌کنیم" به این ترتیب، [[امام زمان]] {{ع}} نیز که مهربان‌تر از پدر و مادر است، برای تربیت ما بسیاری از خواسته‌های ما را به خاطر خودمان اجابت نمی‌کنند.
واقعیت این است که هیچ نسخه‌ای نداریم که به‌طور حتم سبب شود آدمی در خواب یا بیداری [[امام زمان]] را ببیند و با او صحبت کند. البته اشتیاق شما به دیدن [[امام زمان]] {{ع}} بسیار خوب است و می‌تواند سبب خیلی از خوبی‌ها شود، ولی باید بپذیرید که الان، [[زمان غیبت]] است و جز در مواردی که مصلحت باشد، دیداری- در خواب یا بیداری- رخ نمی‌دهد. گرچه همیشه جای امیدواری هست، به‌ویژه در مکان‌هایی مانند جمکران که منسوب به [[امام زمان]] {{ع}} است؛ مهم این است که خود [[امام زمان]] {{ع}} از ما عمل شایسته و خدایی می‌خواهد و از اینکه به وظایف الهی خود عمل کنیم، خوش‌حال می‌شود و این سبب نزدیکی بیشتر ما به آن حضرت می‌گردد. هرچه به او نزدیک‌تر شویم، از وجود او بهره بیشتری خواهیم برد.
::::::واقعیت این است که هیچ نسخه‌ای نداریم که به‌طور حتم سبب شود آدمی در خواب یا بیداری [[امام زمان]] را ببیند و با او صحبت کند. البته اشتیاق شما به دیدن [[امام زمان]] {{ع}} بسیار خوب است و می‌تواند سبب خیلی از خوبی‌ها شود، ولی باید بپذیرید که الان، [[زمان غیبت]] است و جز در مواردی که مصلحت باشد، دیداری- در خواب یا بیداری- رخ نمی‌دهد. گرچه همیشه جای امیدواری هست، به‌ویژه در مکان‌هایی مانند جمکران که منسوب به [[امام زمان]] {{ع}} است؛ مهم این است که خود [[امام زمان]] {{ع}} از ما عمل شایسته و خدایی می‌خواهد و از اینکه به وظایف الهی خود عمل کنیم، خوش‌حال می‌شود و این سبب نزدیکی بیشتر ما به آن حضرت می‌گردد. هرچه به او نزدیک‌تر شویم، از وجود او بهره بیشتری خواهیم برد.
::::::نکته مهم و قابل توجه دیگر این است که فردی به نام [[احمد بن ابراهیم]]، مشتاق دیدار [[امام زمان]] {{ع}} بود و چون در دوران [[غیبت صغرا]] زندگی می‌کرد به دومین [[نایب خاص]] [[امام زمان]] {{ع}} [[محمد بن عثمان عمروی]] عرض کرد: من اشتیاق زیادی برای دیدار [[امام زمان]] {{ع}} دارم. [[نایب خاص]] فرمودند: به خاطر این شوق خداوند به شما اجر بدهد و ان شاء اللّه امام را ببینی. اما [[زمان غیبت]] است. پس اصرار به دیدار نکن و با خواندن زیارت‌نامه متوجه ایشان شوید.
::::::نکته مهم و قابل توجه دیگر این است که فردی به نام [[احمد بن ابراهیم]]، مشتاق دیدار [[امام زمان]] {{ع}} بود و چون در دوران [[غیبت صغرا]] زندگی می‌کرد به دومین [[نایب خاص]] [[امام زمان]] {{ع}} [[محمد بن عثمان عمروی]] عرض کرد: من اشتیاق زیادی برای دیدار [[امام زمان]] {{ع}} دارم. [[نایب خاص]] فرمودند: به خاطر این شوق خداوند به شما اجر بدهد و ان شاء اللّه امام را ببینی. اما [[زمان غیبت]] است. پس اصرار به دیدار نکن و با خواندن زیارت‌نامه متوجه ایشان شوید.
::::::چنانکه ملاحظه می‌کنید [[نایب خاص]] [[امام زمان]] {{ع}} [[احمد]] بن ابراهیم را از اصرار به ارتباط ظاهری منع و او را به ارتباط معنوی راهنمایی می‌نماید.
::::::چنانکه ملاحظه می‌کنید [[نایب خاص]] [[امام زمان]] {{ع}} [[احمد]] بن ابراهیم را از اصرار به ارتباط ظاهری منع و او را به ارتباط معنوی راهنمایی می‌نماید.
۲۱۸٬۲۱۰

ویرایش