شخصیت امام باقر در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخهها
←جلوههایی از شخصیت حضرت امام باقر{{ع}}
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
تمام صفتهای پسندیدهای که برای [[امامت]] و [[رهبری]] [[امّت]] لازم است، همگی در شخصیت امام [[ابو جعفر]] [[محمّد]] [[باقر]]{{ع}} جمع گردیده بود. این پیشوای عظیمالشّأن بهواسطه برخورداری از استعدادهای عظیم [[روحی]] و [[عقلی]]، فضائل نفسانی و [[اخلاقیات]] والا توانسته بود در میان همه بزرگان و مصلحان جامعه به برجستگی بینظیری دست پیدا کند. این خصوصیات در کنار حسب و نسب [[شریف]] و روشن آن حضرت که به [[پیامبر اکرم]]{{صل}} ختم میشود تشکیل ساختاری شخصیتی دادند که [[امام باقر]]{{ع}} را در عالیترین درجه [[انسانیت]] قرار میدهد. | تمام صفتهای پسندیدهای که برای [[امامت]] و [[رهبری]] [[امّت]] لازم است، همگی در شخصیت امام [[ابو جعفر]] [[محمّد]] [[باقر]]{{ع}} جمع گردیده بود. این پیشوای عظیمالشّأن بهواسطه برخورداری از استعدادهای عظیم [[روحی]] و [[عقلی]]، فضائل نفسانی و [[اخلاقیات]] والا توانسته بود در میان همه بزرگان و مصلحان جامعه به برجستگی بینظیری دست پیدا کند. این خصوصیات در کنار حسب و نسب [[شریف]] و روشن آن حضرت که به [[پیامبر اکرم]]{{صل}} ختم میشود تشکیل ساختاری شخصیتی دادند که [[امام باقر]]{{ع}} را در عالیترین درجه [[انسانیت]] قرار میدهد. | ||
پیامبر اکرم{{صل}} نسبت به امّت خود که [[امّت اسلام]] باشد بیشترین دلمشغولی و شدیدترین [[احتیاط]] را داشتند. پیامبر اکرم{{صل}} هیچگاه [[راضی]] نبودند که [[امّت اسلامی]] در طبقات پایین قافله [[امّتها]] و [[ملّتها]] قرار بگیرد. بلکه آن حضرت بسیار علاقمند بودند که امّت اسلامی دارای [[عزّت]] و [[کرامت]] و [[بزرگواری]] بوده و چنانکه [[قرآن شریف]] نیز تصریح فرموده است، این امّت بهترین امّتی باشد که برای [[مردم]] پدیدار گشته است. بنابراین پیامبر اکرم{{صل}} برای مسأله [[خلافت]] و امامت اهمیت بسیار زیادی قائل شده، بیشتر از هر مسأله و قضیه دیگری از مسائل [[دینی]] به مسأله خلافت و امامت پرداختند و [[مسلمانان]] را در رابطه با آن راهنمائی و [[ارشاد]] فرمودند.؛ چراکه امامت و رهبری مهمترین پایه و بنیان [[استوار]] برای [[پیشرفت]] هر امّتی در عرصههای [[فکر]]، [[اجتماع]] و [[سیاست]] میباشد. پیامبر اکرم{{صل}} برای تصدّی این امر مهمّ [[ائمّه]] [[طاهرین]] را که از [[اهل بیت]] خود آن حضرت و [[معصوم]] بودند، [[انتخاب]] کرد و این امر را به آنان اختصاص داد. همانان که هیچگاه و در هیچ شرایطی با انگیزههای | پیامبر اکرم{{صل}} نسبت به امّت خود که [[امّت اسلام]] باشد بیشترین دلمشغولی و شدیدترین [[احتیاط]] را داشتند. پیامبر اکرم{{صل}} هیچگاه [[راضی]] نبودند که [[امّت اسلامی]] در طبقات پایین قافله [[امّتها]] و [[ملّتها]] قرار بگیرد. بلکه آن حضرت بسیار علاقمند بودند که امّت اسلامی دارای [[عزّت]] و [[کرامت]] و [[بزرگواری]] بوده و چنانکه [[قرآن شریف]] نیز تصریح فرموده است، این امّت بهترین امّتی باشد که برای [[مردم]] پدیدار گشته است. بنابراین پیامبر اکرم{{صل}} برای مسأله [[خلافت]] و امامت اهمیت بسیار زیادی قائل شده، بیشتر از هر مسأله و قضیه دیگری از مسائل [[دینی]] به مسأله خلافت و امامت پرداختند و [[مسلمانان]] را در رابطه با آن راهنمائی و [[ارشاد]] فرمودند.؛ چراکه امامت و رهبری مهمترین پایه و بنیان [[استوار]] برای [[پیشرفت]] هر امّتی در عرصههای [[فکر]]، [[اجتماع]] و [[سیاست]] میباشد. پیامبر اکرم{{صل}} برای تصدّی این امر مهمّ [[ائمّه]] [[طاهرین]] را که از [[اهل بیت]] خود آن حضرت و [[معصوم]] بودند، [[انتخاب]] کرد و این امر را به آنان اختصاص داد. همانان که هیچگاه و در هیچ شرایطی با انگیزههای مادّی عمل نکرده و همواره در همه [[رفتار]] و [[کردار]] خود [[اطاعت خداوند]] و [[مصالح]] امّت اسلام را بر هر انگیزه و [[هدف]] دیگری ترجیح میدادند. | ||
[[امام]] محمّد باقر{{ع}} در [[اخلاق]]، [[منش]] و رفتار خود جامع تمام [[کمالات انسانی]] بوده است. آن حضرت پس از پدر بزرگوارش حضرت [[امام سجّاد]] [[امام زین العابدین]]{{ع}} حقیقتا شایستگی امامت کبرای [[امّت اسلام]] را داشت. | [[امام]] محمّد باقر{{ع}} در [[اخلاق]]، [[منش]] و رفتار خود جامع تمام [[کمالات انسانی]] بوده است. آن حضرت پس از پدر بزرگوارش حضرت [[امام سجّاد]] [[امام زین العابدین]]{{ع}} حقیقتا شایستگی امامت کبرای [[امّت اسلام]] را داشت. |