دعا در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها
←روایات دعا
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
# [[امام رضا]] {{ع}} به یارانشان می‌فرمودند: "شما را به [[سلاح]] [[انبیاء]] سفارش می‌کنم. گفته شد: [[سلاح]] [[انبیاء]] چیست؟ آن [[حضرت]] فرمودند: [[دعا]] است"<ref>{{متن حدیث|عَنِ الرِّضَا {{ع}} أَنَّهُ كَانَ يَقُولُ لِأَصْحَابِهِ عَلَيْكُمْ بِسِلَاحِ الْأَنْبِيَاءِ فَقِيلَ وَ مَا سِلَاحُ الْأَنْبِيَاءِ قَالَ الدُّعَاءُ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۴۶۸.</ref>. | # [[امام رضا]] {{ع}} به یارانشان می‌فرمودند: "شما را به [[سلاح]] [[انبیاء]] سفارش می‌کنم. گفته شد: [[سلاح]] [[انبیاء]] چیست؟ آن [[حضرت]] فرمودند: [[دعا]] است"<ref>{{متن حدیث|عَنِ الرِّضَا {{ع}} أَنَّهُ كَانَ يَقُولُ لِأَصْحَابِهِ عَلَيْكُمْ بِسِلَاحِ الْأَنْبِيَاءِ فَقِيلَ وَ مَا سِلَاحُ الْأَنْبِيَاءِ قَالَ الدُّعَاءُ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۴۶۸.</ref>. | ||
# [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: "[[دعا]] نافذتر از نیزه آهنین است"<ref>{{متن حدیث|عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} قَالَ: الدُّعَاءُ أَنْفَذُ مِنَ السِّنَانِ الْحَدِيدِ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۴۶۸.</ref>. | # [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: "[[دعا]] نافذتر از نیزه آهنین است"<ref>{{متن حدیث|عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} قَالَ: الدُّعَاءُ أَنْفَذُ مِنَ السِّنَانِ الْحَدِيدِ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۴۶۸.</ref>. | ||
# یکی از | # یکی از یاران [[امام صادق]] {{ع}} گوید: "آن حضرت به من فرمودند: بر تو [[باد]] به [[دعا]]، که [[دعا]] شفاء هر بیماری‌ای است"<ref>{{متن حدیث|عَنْ عَلَاءِ بْنِ كَامِلٍ قَالَ قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} عَلَيْكَ بِالدُّعَاءِ فَإِنَّهُ شِفَاءٌ مِنْ كُلِّ دَاءٍ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۴۷۰.</ref>. | ||
# [[امام صادق]] {{ع}} می‌فرمایند: "هیچ بنده‌ای دست خود را به سوی [[خداوند]] عزیز جبّار دراز نکرد، مگر آنکه [[خداوند]] [[حیا]] می‌کند که آن را خالی بازگرداند، تا آنکه از [[رحمت]] خود هرآنچه خواهد در آن بنهد؛ از این‌رو هرگاه کسی از شما [[دعا]] کرد، دست خود را بازنگردانَد مگر آنکه آن را بر صورت و سر خود بکشد" <ref>{{متن حدیث|عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} قَالَ: مَا أَبْرَزَ عَبْدٌ يَدَهُ إِلَى اللَّهِ الْعَزِيزِ الْجَبَّارِ إِلَّا اسْتَحْيَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ يَرُدَّهَا صِفْراً حَتَّى يَجْعَلَ فِيهَا مِنْ فَضْلِ رَحْمَتِهِ مَا يَشَاءُ فَإِذَا دَعَا أَحَدُكُمْ فَلَا يَرُدَّ يَدَهُ حَتَّى يَمْسَحَ عَلَى وَجْهِهِ وَ رَأْسِهِ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۴۷۱.</ref>: | # [[امام صادق]] {{ع}} می‌فرمایند: "هیچ بنده‌ای دست خود را به سوی [[خداوند]] عزیز جبّار دراز نکرد، مگر آنکه [[خداوند]] [[حیا]] می‌کند که آن را خالی بازگرداند، تا آنکه از [[رحمت]] خود هرآنچه خواهد در آن بنهد؛ از این‌رو هرگاه کسی از شما [[دعا]] کرد، دست خود را بازنگردانَد مگر آنکه آن را بر صورت و سر خود بکشد" <ref>{{متن حدیث|عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} قَالَ: مَا أَبْرَزَ عَبْدٌ يَدَهُ إِلَى اللَّهِ الْعَزِيزِ الْجَبَّارِ إِلَّا اسْتَحْيَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ يَرُدَّهَا صِفْراً حَتَّى يَجْعَلَ فِيهَا مِنْ فَضْلِ رَحْمَتِهِ مَا يَشَاءُ فَإِذَا دَعَا أَحَدُكُمْ فَلَا يَرُدَّ يَدَهُ حَتَّى يَمْسَحَ عَلَى وَجْهِهِ وَ رَأْسِهِ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۴۷۱.</ref>: | ||
# [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: "هرکس شادمان می‌شود که به هنگام [[سختی]] دعایش پذیرفته شود، باید به هنگام راحتی بسیار [[دعا]] کند"<ref>{{متن حدیث|قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} مَنْ سَرَّهُ أَنْ يُسْتَجَابَ لَهُ فِي الشِّدَّةِ فَلْيُكْثِرِ الدُّعَاءَ فِي الرَّخَاءِ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۴۷۲.</ref>. | # [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: "هرکس شادمان می‌شود که به هنگام [[سختی]] دعایش پذیرفته شود، باید به هنگام راحتی بسیار [[دعا]] کند"<ref>{{متن حدیث|قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} مَنْ سَرَّهُ أَنْ يُسْتَجَابَ لَهُ فِي الشِّدَّةِ فَلْيُكْثِرِ الدُّعَاءَ فِي الرَّخَاءِ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۴۷۲.</ref>. | ||