راه اثبات نیابت: تفاوت میان نسخه‌ها

*یکی از راه‌های اثبات نیابت نوّاب خاص از طرف [[امام زمان]] {{ع}} نشان دادن [[معجزه]] و [[کرامت]] از طریق نوّاب بوده است. بسیاری از امامیه پس از [[غیبت]] [[امام زمان]] {{ع}} در حیرت بودند و از طرفی، از ناحیه حکومت و برخی فرصت‌طلبان تبلیغات فراوانی شده بود که حضرت [[امام حسن عسکری]] {{ع}} جانشینی باقی نگذاشته است، لذا آنان از پرداخت خمس به "[[عثمان بن سعید]]" و اطمینان به ایشان، بدون آن‌که کرامت و دلیل قانع‌کننده‌ای نشان دهد که حقیقتا از جانب امام دوازدهم منصوب شده، سر بازمی‌زدند. از این‌رو "[[عثمان بن سعید]]" در بعضی موارد با اظهار کرامات از طریق امام {{ع}}، نیابت خود را برای عامه امامیه تثبیت کرد. [[شیخ صدوق]] در "کمال الدین" می‌نویسد: "[[محمد بن علی اسود]] گفت: سالی از سال‌ها، زنی پارچه‌ای به من داد و گفت آن را به عثمان بن سعید برسان، من آن را با پارچه‌های بسیاری دیگر همراه خود آوردم. چون به بغداد رسیدم، عثمان بن سعید دستور داد که همه آن را به [[محمد بن عباس قمی]] بدهم. من هم تمام آن‌ها را غیر از پارچه آن زن به وی سپردم. پس از آن، عثمان بن سعید پیغام فرستاد که پارچه پیرزن را نیز به وی تسلیم کن. در آن موقع به یاد آوردم که زنی هم پارچه‌ای از مال امام، به من داده است. آن را جست‌وجو کردم، ولی پیدا نکردم. عثمان بن سعید به من فرمود: غمگین مباش، که به زودی آن را خواهی یافت. سپس آن را پیدا کردم، در حالی که صورت‌حساب آن‌چه با من بود، نزد عثمان بن سعید نبود<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۳۳۵.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۳۴۷.</ref>.