پرش به محتوا

خسف بیداء چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۲: خط ۲۲:
::::::منظور از این نشانه که حالتی اعجاز گونه دارد این است که لشگری از سفیانی به قصد جنگ با [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} عازم [[مکه]] می‌شوند، و در منطقۀ [[خسف بیداء|بیداء]] -بین [[مدینه]] و [[مکه]]- به امر خدا به زمین فرو می‌روند. از [[امام باقر]] {{ع}} نقل شده است {{عربی|اندازه=155%|«فينزل أمير جيش السفياني البيداء فنادي مناد من السماء: يا بيداء أبيدي القومز فيخسف بهم»}}<ref>غیبة نعمانی، ص ۲۸۰، ح ۶۷؛ پس فرود می‌آید سپاه [[سفیانی]] در [[خسف بیداء|بیداء]] پس ندا دهنده‌های از آسمان ندا می‌دهد: ای [[خسف بیداء|بیداء]] آن قوم را از بین ببر. پس آن دشت آنها را به درون خود می‌برد.</ref>.
::::::منظور از این نشانه که حالتی اعجاز گونه دارد این است که لشگری از سفیانی به قصد جنگ با [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} عازم [[مکه]] می‌شوند، و در منطقۀ [[خسف بیداء|بیداء]] -بین [[مدینه]] و [[مکه]]- به امر خدا به زمین فرو می‌روند. از [[امام باقر]] {{ع}} نقل شده است {{عربی|اندازه=155%|«فينزل أمير جيش السفياني البيداء فنادي مناد من السماء: يا بيداء أبيدي القومز فيخسف بهم»}}<ref>غیبة نعمانی، ص ۲۸۰، ح ۶۷؛ پس فرود می‌آید سپاه [[سفیانی]] در [[خسف بیداء|بیداء]] پس ندا دهنده‌های از آسمان ندا می‌دهد: ای [[خسف بیداء|بیداء]] آن قوم را از بین ببر. پس آن دشت آنها را به درون خود می‌برد.</ref>.
::::::این علامت آنقدر مورد اعتماد علما و فقها بوده است که در برخی از کتب فقهی خود در باب نماز در مکان مکروه به این مکان اشاره کرده و ضمن بیان کراهت نماز در آنجا گفته‌اند که لشگر سفیانی در این منطقه به زمین فرو می‌رود.<ref>ر.ک: الحدائق الناضرة، ج ۷، ص ۲۱۲.</ref>»<ref>[[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]، ص۲۶۵.</ref>.
::::::این علامت آنقدر مورد اعتماد علما و فقها بوده است که در برخی از کتب فقهی خود در باب نماز در مکان مکروه به این مکان اشاره کرده و ضمن بیان کراهت نماز در آنجا گفته‌اند که لشگر سفیانی در این منطقه به زمین فرو می‌رود.<ref>ر.ک: الحدائق الناضرة، ج ۷، ص ۲۱۲.</ref>»<ref>[[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]، ص۲۶۵.</ref>.
==پاسخ‌های دیگر==
{{یادآوری پاسخ}}
{{جمع شدن|۱. آقای تونه‌ای؛}}
[[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونه‌ای]]]]
::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«"[[بیداء]" در لغت به معنی بیابان نرم و هموار و بی‌آب‌وعلف است. نام سرزمینی است میان [[مکه]] و [[مدینه]]؛البته به مکه نزدیک‌تر. در این سرزمین، لشکر [[سفیانی]] با [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} وارد جنگ می‌شود که به امر خداوند در زمین فرومی‌روند و نابود می‌گردند<ref>منتهی الامال، باب ۱۴، فصل ۷.</ref>. "[[خسف در بیداء]]" به‌معنای فرورفتن در سرزمین بیداء، یکی از نشانه‌های حتمی ظهور ذکر شده است<ref>منتخب الاثر، ص ۴۵۲.</ref>. در حدیث است که از نماز گزاردن در بیداء نهی شده، چون مورد غضب خدا واقع شده است. در حدیث دیگری است که بیداء همان "ذات الجیش" است که هروقت [[امام صادق]] {{ع}} به آن‌جا می‌رسید، زود می‌گذشت و در آن نماز نمی‌خواند<ref>مهدی موعود، پاورقی ص ۷۷۴.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۱۸۷.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}


==پرسش‌های وابسته==
==پرسش‌های وابسته==
۷۳٬۱۸۵

ویرایش