پرش به محتوا

داوری امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۰: خط ۱۰:


==مقدمه==
==مقدمه==
*داوری [[ائمه]] [[معصومین]] {{عم}} در میان کلیمیان با توراتشان، و در میان مسیحیان با انجیلشان است و این به‌معنای به رسمیت شناختن یهودیت و مسیحیت پس از آمدن [[اسلام]] نیست، بلکه از نظر [[اسلام]]، [[دین]] انحصار به [[اسلام]] دارد و هرکس با آیینی جز [[اسلام]] به خداوند تقرّب کند از او پذیرفته نخواهد شد، لکن [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} برای اتمام [[حجت]] و رفع عذر، با پیروان همه ادیان، با کتاب‌های آسمانی خودشان بحث و محاجّه می‌کند و نویدهای موجود در کتاب‌های هرآیینی را که از آمدن آن مصلح جهانی خبر داده‌اند به آن‌ها یادآوری می‌کند. هرکس ایمان بیاورد از او می‌گذرد و هرکس پس از شناخت حق و اثبات حقیقت بر کفر و الحاد خود اصرار بورزد، به سزای خود می‌رسد.
*داوری [[ائمه]] [[معصومین]] {{عم}} در میان کلیمیان با توراتشان، و در میان مسیحیان با انجیلشان است و این به‌معنای به رسمیت شناختن یهودیت و مسیحیت پس از آمدن [[اسلام]] نیست، بلکه از نظر [[اسلام]]، [[دین]] انحصار به [[اسلام]] دارد و هرکس با آیینی جز [[اسلام]] به خداوند تقرّب کند از او پذیرفته نخواهد شد، لکن [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} برای اتمام [[حجت]] و رفع عذر، با پیروان همه ادیان، با کتاب‌های آسمانی خودشان بحث و محاجّه می‌کند و نویدهای موجود در کتاب‌های هرآیینی را که از آمدن آن مصلح جهانی خبر داده‌اند به آن‌ها یادآوری می‌کند. هرکس [[ایمان]] بیاورد از او می‌گذرد و هرکس پس از شناخت حق و اثبات حقیقت بر کفر و الحاد خود اصرار بورزد، به سزای خود می‌رسد.
*[[امام باقر]] {{ع}} می‌فرمایند: "چون [[قائم]] ما قیام کند در میان اهل تورات با تورات، در میان اهل انجیل با انجیل، در میان اهل زبور با زبور و در میان اهل قرآن با قرآن داوری می‌کند. ثروت‌های روی زمین و گنج‌های درون آن از تمام نقاط‍‌ جهان به سوی او گرد می‌آید"<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۹؛ غیبة نعمانی، ص ۱۲۴.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} می‌فرمایند: "چون [[قائم]] [[آل محمد]] {{صل}} فرمانروا شود، در میان مردم به حکم [[حضرت داود]] {{ع}} داوری می‌کند و نیازی به شاهد و گواه نخواهد داشت. در هرموردی، خداوند حکم واقعی را به او الهام می‌کند و او براساس علم خود قضاوت می‌نماید"<ref>ارشاد مفید، ص ۳۴۴؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۹ و ۳۳۹.</ref>.
*[[امام باقر]] {{ع}} می‌فرمایند: "چون [[قائم]] ما قیام کند در میان اهل تورات با تورات، در میان اهل انجیل با انجیل، در میان اهل زبور با زبور و در میان اهل [[قرآن]] با [[قرآن]] داوری می‌کند. ثروت‌های روی زمین و گنج‌های درون آن از تمام نقاط‍‌ جهان به سوی او گرد می‌آید"<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۹؛ غیبة نعمانی، ص ۱۲۴.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} می‌فرمایند: "چون [[قائم]] [[آل محمد]] {{صل}} فرمانروا شود، در میان مردم به حکم [[حضرت داود]] {{ع}} داوری می‌کند و نیازی به شاهد و گواه نخواهد داشت. در هرموردی، خداوند حکم واقعی را به او الهام می‌کند و او براساس علم خود قضاوت می‌نماید"<ref>ارشاد مفید، ص ۳۴۴؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۹ و ۳۳۹.</ref>.
*حکم داودی این‌گونه است که داور به علم خود داوری کند و مطالبه شاهد نکند و هنگامی که به داور از طرف خداوند چنین علم قطعی داده شود و مصونیت او از لغزش، از طرف خداوند بیمه شود، هیچ مانعی ندارد و جای شگفت نیست زیرا [[امام باقر]] {{ع}} می‌فرمایند: "خدای تبارک و تعالی برتر و والاتر از آن است که اطاعت بنده‌ای را بر همگان واجب کند، ولی چیزی از دانش‌های زمین و آسمان‌ها را از او پوشیده بدارد"<ref>اصول کافی، ج ۱، ص ۲۶۲.</ref>.
*حکم داودی این‌گونه است که داور به علم خود داوری کند و مطالبه شاهد نکند و هنگامی که به داور از طرف خداوند چنین علم قطعی داده شود و مصونیت او از لغزش، از طرف خداوند بیمه شود، هیچ مانعی ندارد و جای شگفت نیست زیرا [[امام باقر]] {{ع}} می‌فرمایند: "خدای تبارک و تعالی برتر و والاتر از آن است که اطاعت بنده‌ای را بر همگان واجب کند، ولی چیزی از دانش‌های زمین و آسمان‌ها را از او پوشیده بدارد"<ref>اصول کافی، ج ۱، ص ۲۶۲.</ref>.
*[[امام باقر]] {{ع}} فرمود: "[[حضرت قائم]] {{ع}} احکام و قضاوت‌هایی دارد که حتی برخی از یاران و کسانی که در رکابش شمشیرها زده‌اند، به آن احکام اعتراض می‌کنند و آن قضاوت [[حضرت آدم]]{{ع}} است و حضرت نیز گردن معترضان را می‌زند. سپس به روش دیگری قضاوت می‌کند که قضاوت [[حضرت داود]] {{ع}} است، ولی گروه دیگری از یارانش اعتراض می‌کنند و حضرت گردن آنان را نیز می‌زند. برای بار سوم، حضرت به شیوه [[حضرت ابراهیم]] {{ع}} قضاوت می‌کند و باز هم گروهی از یارانش -که در رکابش شمشیر زده‌اند- اعتراض می‌کنند و حضرت آنان را نیز اعدام می‌کند. ان‌گاه حضرت به روش [[محمد]] {{صل}} رفتار می‌کند و دیگر کسی بر حضرت اعتراض نمی‌کند"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۹؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۸۵.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۳۱۷.</ref>.
*[[امام باقر]] {{ع}} فرمود: "[[حضرت قائم]] {{ع}} احکام و قضاوت‌هایی دارد که حتی برخی از یاران و کسانی که در رکابش شمشیرها زده‌اند، به آن احکام اعتراض می‌کنند و آن قضاوت [[حضرت آدم]]{{ع}} است و حضرت نیز گردن معترضان را می‌زند. سپس به روش دیگری قضاوت می‌کند که قضاوت [[حضرت داود]] {{ع}} است، ولی گروه دیگری از یارانش اعتراض می‌کنند و حضرت گردن آنان را نیز می‌زند. برای بار سوم، حضرت به شیوه [[حضرت ابراهیم]] {{ع}} قضاوت می‌کند و باز هم گروهی از یارانش -که در رکابش شمشیر زده‌اند- اعتراض می‌کنند و حضرت آنان را نیز اعدام می‌کند. ان‌گاه حضرت به روش [[محمد]] {{صل}} رفتار می‌کند و دیگر کسی بر حضرت اعتراض نمی‌کند"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۹؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۸۵.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۳۱۷.</ref>.
۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش