محمد بن عثمان بن سعید عمری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
*ابو جعفر محمد بن عثمان، طبق دیدگاه مشهور، در سال ۳۰۵ ق در آخر ماه جمادی الاولی درگذشت. | *ابو جعفر محمد بن عثمان، طبق دیدگاه مشهور، در سال ۳۰۵ ق در آخر ماه جمادی الاولی درگذشت. | ||
*آرامگاه وی کنار قبر مادرش، بر سر راه کوفه در محلی که خانه‌اش آن‌جا بود، واقع است. این محل در سمت غربی بغداد است<ref> علی غفارزاده، پژوهشی پیرامون زندگانی نواب خاص امام زمان {{ع}}، ص ۲۳۰، به نقل از: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۶۶</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۳۸۱ - ۳۸۳.</ref>. | *آرامگاه وی کنار قبر مادرش، بر سر راه کوفه در محلی که خانه‌اش آن‌جا بود، واقع است. این محل در سمت غربی بغداد است<ref> علی غفارزاده، پژوهشی پیرامون زندگانی نواب خاص امام زمان {{ع}}، ص ۲۳۰، به نقل از: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۶۶</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۳۸۱ - ۳۸۳.</ref>. | ||
==محمد بن عثمان بن سعید عمری در موعودنامه== | |||
*دومین نائب از "[[نواب اربعه]]" [[امام زمان]] {{ع}} و فرزند نائب اول-عثمان بن سعید-است. در زمان حیات پدرش از طرف [[امام حسن عسکری]] {{ع}} به نیابت امام غائب معرفی شده بود و "عثمان بن سعید" به هنگام مرگ خود، امر نیابت را به دستور [[امام زمان]] {{ع}} به فرزند خود "محمد" سپرد. شیعیان به عدالت، وثاقت و امانت‌داری او اتفاق‌نظر داشتند... توقیعات حضرت در امور مهم دینی، در طول زندگانی او با همان خطی که در زمان پدرش عثمان بن سعید صادر می‌شد، به دست او صادر می‌گشت و به شیعیان می‌رسید. شیعیان جز او کسی را به نیابت نمی‌شناختند و علائم و کراماتی هم از او نقل شده است<ref>غیبة طوسی، ص ۳۶۲.</ref>. | |||
*او بیشترین مدت نیابت را در میان "نواب اربعه" به خود اختصاص داد و حدود چهل سال به عنوان نایب و رابط بین امام و شیعیان بود. لذا توفیق یافت مشکلات و مسائل فقهی، کلامی، اجتماعی و... بیشتری را از محضر مبارک [[امام زمان]] {{ع}} استفسار نماید و در اختیار عموم مردم قرار دهد. کنیه او "ابو جعفر" است و چندین لقب برای او ذکر شده است: "عمری"، "اسدی"، و "کوفی". | |||
*[[امام حسن عسکری]] {{ع}} فرمودند: "عمری -عثمان بن سعید- و پسرش -محمد بن عثمان- هر دو موثق و مورد اطمینان هستند، هرچه آن‌ها به تو برسانند از طرف ما می‌رسانند..."<ref>غیبة طوسی، ص ۳۶۰.</ref> پس از وفات نایب اول، نخستین کسی که مورد خطاب ولی عصر {{ع}} قرار می‌گیرد، محمد بن عثمان، پسر اوست. [[امام زمان]] {{ع}} مرگ پدر را بر او تسلیت می‌گوید و در آن نامه اشارتی به شخصیت محمد بن عثمان و تصریح به نیابت او شده است<ref>غیبة طوسی، ص ۳۶۱؛ کمال الدین، ج ۲، ص ۵۱۰.</ref>. در زمان نایب دوم (حدود ۲۶۵ -۳۰۵) کسانی پیدا شدند که از فرصت [[غیبت]] [[امام زمان]] {{ع}} سوء استفاده کرده و خود را به عنوان نایب امام {{ع}} معرفی کنند تا بدین‌وسیله شهرت و منصبی اجتماعی کسب نموده و اموال سرازیر شده از سوی شیعیان به سوی امام را بدون مجوز شرعی تصرف نمایند. لذا یکی از وظایف محمد بن عثمان، تکذیب مدعیان دروغین و رسوا کردن آنان و اثبات نیابت خود و فراهم آوردن اطمینان و اعتماد شیعیان به سوی خویش بود. یکی از دلیل‌های مشهود و راه‌های عملی بر صحت نیابت و وساطت خویش از طرف امام غائب، خبر دادن از امور غیبی و پنهانی با عنایت [[امام زمان]] {{ع}} به وسیله توقیعات و طرق دیگر بود. | |||
*"محمد بن عثمان" به جهت طولانی بودن دوره نیابت‌اش، فرصت بیان بعضی از حقایق راجع به [[امام زمان]] {{ع}} از تولد تا غیبت را داشته است. لذا در زمینه‌های مختلف درباره [[امام زمان]] {{ع}} و درباره موضوعات دیگر، از ایشان روایت نقل شده است. احادیثی که از ایشان نقل شده نشان می‌دهد که وی مکررا [[امام زمان]] {{ع}} را حتی از دوران کودکی آن حضرت دیده و در دوران امامتش با او ملاقات‌هایی داشته است. راوی می‌گوید: محمد بن عثمان، قبری را برای خود حفر کرد و آن را با چند قطعه تخته آماده ساخت. وقتی علت آن را پرسیدم، گفت: برای مردن اسبابی هست! بعد از آن نیز از وی پرسیدم، گفت: مأمور شده‌ام که خود را جمع‌وجور کنم. سپس دو ماه بعد وفات یافت<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۳۵۱؛ کمال الدین، ج ۲، ص ۵۰۲.</ref>. ابو جعفر محمد بن عثمان در سال ۳۰۵ ه. ق در آخر ماه جمادی الاولی وفات کرده است. | |||
*قبر او در کنار قبر مادرش، بر سر راه کوفه و در محلی که خانه‌اش آن‌جا بود واقع است<ref>غیبة طوسی، ص ۳۶۶؛ سفینة البحار، ج ۷، ص ۲۱۱.</ref>. این محل در سمت غربی بغداد می‌باشد<ref>تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم {{ع}}، ص ۱۸۳.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۲۰.</ref>. | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
| خط ۳۴۵: | خط ۳۵۱: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مهدویت''']]. | * [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مهدویت''']]. | ||
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]. | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۳۵۴: | خط ۳۶۱: | ||
[[رده:امام مهدی]] | [[رده:امام مهدی]] | ||
[[رده:محمد بن عثمان بن سعید عمری]] | [[رده:محمد بن عثمان بن سعید عمری]] | ||
[[رده:مدخل موعودنامه]] | |||
[[رده:اعلام]] | |||