قیام امام مهدی چه روزی است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::«آن چه تقریباً مسلّم و مورد پذیرش است، این است که آغاز قیام بزرگ و جهانی [[امام مهدی]]{{ع}} مقارن با روز عاشورا خواهد بود. این مطلب، در روایات مختلفی، مورد اشاره واقع شده است. از [[امام صادق]]{{ع}} نقل شده است: "در شب بیست و سوم (ماه رمضان) به اسم [[قائم]]{{ع}} ندا داده می‌شود و در روز عاشورا قیام می‌کند و آن، روزی است که [[امام حسین]]{{ع}}در آن، کشته شد"<ref>{{عربی|اندازه=120%|" يُنَادَى بِاسْمِ الْقَائِمِ {{ع}} فِي‏ لَيْلَةِ ثَلَاثٍ‏ وَ عِشْرِينَ‏ وَ يَقُومُ‏ فِي‏ يَوْمِ‏ عَاشُورَاءَ وَ هُوَ الْيَوْمُ‏ الَّذِي‏ قُتِلَ‏ فِيهِ‏ الْحُسَيْنُ‏ بْنُ‏ عَلِيٍ‏ {{ع}}‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ ارشاد، ص۳۶۱؛ معجم احادیث امام مهدی، ج۳، ص۴۸۹، ح۱۰۶۰.</ref> در روایت دیگری نیز از ایشان، آمده است: "[[قائم]]{{ع}} در روز عاشورا قیام می‌کند"<ref>{{عربی|اندازه=150%|" يَقُومُ‏ الْقَائِمُ‏ يَوْمَ‏ عَاشُورَاءَ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ غیبت نعمانی، ب۱۴، ح۶۸؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۹۷، ح۵۶.ص:۴۵</ref>. شاید حکمت این تقارن، در این باشد که [[امام مهدی]]{{ع}} ادامه دهنده همان حرکتی خواهد بود که جد بزرگوارشان، [[امام حسین]]{{ع}} در [[کربلا]] و در روز عاشورا پایه‌ریزی کرد. البته در این که آن روز عاشورایی که [[امام زمان]] {{ع}}در آن، قیام می‌کند، کدام روز از روزهای هفته خواهد بود، اختلاف است. برخی، طبق بعضی روایات، آن روز را روز شنبه می‌دانند؛ مانند روایتی که از [[امام صادق]]{{ع}}در ارشاد مفید بیان شده است. حضرت در ضمن آن روایت، می‌فرماید: "گویا او را می‌بینم که در روز شنبه، دهم محرم، بین رکن و مقام ایستاده است و جبرئیل ندای بیعت سر می‌دهد و شیعیان از اطراف به سمت ایشان می‌آیند"<ref>{{عربی|اندازه=120%|" كَأَنِّي‏ بِهِ‏ يَوْمَ‏ السَّبْتِ‏ الْعَاشِرَ مِنَ‏ الْمُحَرَّمِ‏ قَائِمٌ‏ بَيْنَ‏ الرُّكْنِ‏ وَ الْمَقَامِ‏- جَبْرَئِيلُ‏ {{ع}} بَيْنَ يَدَيْهِ يُنَادِي بِالْبَيْعَةِ لَيَمْضِيَنَّ إِلَيْهِ شِيعَتُهُ مِنْ أَطْرَافِ الْأَرْضِ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ ارشاد، ج ۲، ص ۳۷۹.</ref>. از [[امام باقر]]{{ع}} نیز نقل شده است: "[[قائم]]{{ع}} روز شنبه و عاشورا خروج می‌کند؛ روزی که در آن، [[امام حسین]]{{ع}} کشته شد"<ref>{{عربی|اندازه=120%|" يَخْرُجُ الْقَائِمُ {{ع}} يَوْمَ‏ السَّبْتِ‏ يَوْمَ‏ عَاشُورَاءَ الْيَوْمَ‏ الَّذِي‏ قُتِلَ‏ فِيهِ‏ الْحُسَيْن‏{{ع}} ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ب۵۷، ح۱۹؛ معجم احادیث [[امام مهدی]](، ج۳، ص۲۹۳، ح۸۳؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۸۵، ح۱۷؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۹۰، ح۳۰ و بحارالانوار، ج۹۸، ص۱۹۰، ح۳.</ref>. در عین حال، برخی دیگر، روز جمعه را روز [[ظهور]] می‌دانند. اینان نیز به روایتی تمسک می‌کنند که از [[امام صادق]]{{ع}} نقل شده است: "[[قائم]] ما [[اهل بیت]] در روز جمعه خروج می‌کند"<ref>{{عربی|اندازه=120%|" يَخْرُجُ‏ قَائِمُنَا أَهْلَ‏ الْبَيْتِ‏ يَوْمَ‏ الْجُمُعَةِ "}}؛ خصال، ج۲، ص۳۹۴، ح۱۰۱؛ معجم احادیث امام مهدی، ج۳، ص۴۹۶، ح۱۰۶۷؛ بحارالانوار، ج۷، ص۵۹، ح۳.</ref>. شاید بتوان این روایات را چنین جمع کرد؛ که روز [[ظهور]]، روز جمعه است؛ اما روز شنبه، روزی است که لشکر ده هزار نفری حضرت، در [[مکه]] گرد آمده و تحت فرماندهی آن امیر بزرگ، جنگ با مشرکان را شروع خواهند کرد»<ref>[[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]؛ [[شرایط ظهور (کتاب)|شرایط ظهور]]، ص ۴۳ - ۴۶.</ref>.