۳۳٬۷۴۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن' به '{{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن') |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
:::::آیتالله '''[[جعفر سبحانی|سبحانی]]''' در کتاب ''«[[آگاهی سوم یا علم غیب (کتاب)|آگاهی سوم یا علم غیب]]»'' در این باره گفته است: | :::::آیتالله '''[[جعفر سبحانی|سبحانی]]''' در کتاب ''«[[آگاهی سوم یا علم غیب (کتاب)|آگاهی سوم یا علم غیب]]»'' در این باره گفته است: | ||
:::::«در قرآن مجید آیاتی وجود دارد که آشکارا آگاهی پیامبران و برخی از بندگان خاص خدا را از امور پنهان از حس، تصدیق میکند و هیچ فرد مسلمانی که قرآن را [[وحی]] آسمانی میداند پس از دقت در مفاد آنها، نمیتواند در این مسأله تردید داشته باشد (...): | :::::«در قرآن مجید آیاتی وجود دارد که آشکارا آگاهی پیامبران و برخی از بندگان خاص خدا را از امور پنهان از حس، تصدیق میکند و هیچ فرد مسلمانی که قرآن را [[وحی]] آسمانی میداند پس از دقت در مفاد آنها، نمیتواند در این مسأله تردید داشته باشد (...): | ||
:::::{{عربی|اندازه= | :::::{{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|[[آیا آیه ۲۶ و ۲۷ سوره نوح علم غیب غیر خدا را اثبات میکند؟ (پرسش)|وَقَالَ نُوحٌ رَّبِّ لا تَذَرْ عَلَى الأَرْضِ مِنَ الْكَافِرِينَ دَيَّارًا * إِنَّكَ إِن تَذَرْهُمْ يُضِلُّوا عِبَادَكَ وَلا يَلِدُوا إِلاَّ فَاجِرًا كَفَّارًا]]}}﴾}}<ref>«نوح گفت: پروردگارا از این کافران کسی را روی زمین باقی مگذار، زیرا آنان بندگان تو را گمراه میسازند و جز بدکار و ناسپاس از آنها به دنیا نمیآید». سوره نوح، آیه ٢۶ ٢٧.</ref> این پیامبر عالیقدر اینجا از دو مطلب کاملاً مخفی و پنهان، خبر داده است: | ||
::::::'''اول:''' از این به بعد هیچ یک از آن کافران به وی ایمان نخواهند آورد به دلیل این که نابودی آنان را از خداوند درخواست کرد. | ::::::'''اول:''' از این به بعد هیچ یک از آن کافران به وی ایمان نخواهند آورد به دلیل این که نابودی آنان را از خداوند درخواست کرد. | ||
::::::'''دوم:''' اگر این گروه بمانند، از نسل آنها جز بدکار و ناسپاس کسی متولد نخواهد شد. این خبر غیبی [[حضرت نوح]]{{ع}} را از دو راه زیر میتوان توجیه کرد: | ::::::'''دوم:''' اگر این گروه بمانند، از نسل آنها جز بدکار و ناسپاس کسی متولد نخواهد شد. این خبر غیبی [[حضرت نوح]]{{ع}} را از دو راه زیر میتوان توجیه کرد: | ||
:::::::'''الف):''' [[حضرت نوح]]{{ع}} بر اثر معاشرت با آن مردم از روحیات و تمایلات باطنی آنان آگاه شد و روی محاسبات شخصی یقین پیدا کرد که آنان هرگز ایمان نخواهند آورد و آگاهی او از آینده قوم خود معلول تجربه و آمیزش او با آنان بود. این توجیه مناسب مقام [[نبوت]] و [[رسالت]] شخصیتی مانند [[حضرت نوح]]{{ع}} نیست زیرا معنی این توجیه این است که [[حضرت نوح]]{{ع}} روی استنباطهای شخصی و حدس خود تکیه کرده، و بر اساس چنین حدسی برای یک جمعیت بزرگ خواهان عذاب و نیستی شده است و روشن است که هرگز نمیتوان بر اساس حدس و گمان و استنباط شخصی، درخواست نابودی یک ملّت را نمود. | :::::::'''الف):''' [[حضرت نوح]]{{ع}} بر اثر معاشرت با آن مردم از روحیات و تمایلات باطنی آنان آگاه شد و روی محاسبات شخصی یقین پیدا کرد که آنان هرگز ایمان نخواهند آورد و آگاهی او از آینده قوم خود معلول تجربه و آمیزش او با آنان بود. این توجیه مناسب مقام [[نبوت]] و [[رسالت]] شخصیتی مانند [[حضرت نوح]]{{ع}} نیست زیرا معنی این توجیه این است که [[حضرت نوح]]{{ع}} روی استنباطهای شخصی و حدس خود تکیه کرده، و بر اساس چنین حدسی برای یک جمعیت بزرگ خواهان عذاب و نیستی شده است و روشن است که هرگز نمیتوان بر اساس حدس و گمان و استنباط شخصی، درخواست نابودی یک ملّت را نمود. | ||
:::::::'''ب):''' توجیه دوم این که آگاهی از این مطلب را از خدا آموخته و خداوند به او خبر داده بود که قوم او از این پس ایمان نخواهند آورد و اگر بمانند، از آنها جز بدکار و ناسپاس، متولد نمیشود. قرآن مجید توجیه دوم را تأیید میکند زیرا میفرماید: {{عربی|اندازه= | :::::::'''ب):''' توجیه دوم این که آگاهی از این مطلب را از خدا آموخته و خداوند به او خبر داده بود که قوم او از این پس ایمان نخواهند آورد و اگر بمانند، از آنها جز بدکار و ناسپاس، متولد نمیشود. قرآن مجید توجیه دوم را تأیید میکند زیرا میفرماید: {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|[[آیا آیه ۳۶ سوره هود علم غیب نوح پیامبر را اثبات میکند؟ (پرسش)|وَأُوحِيَ إِلَى نُوحٍ أَنَّهُ لَن يُؤْمِنَ مِن قَوْمِكَ إِلاَّ مَن قَدْ آمَنَ فَلاَ تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُواْ يَفْعَلُونَ]]}}﴾}}<ref>«به نوح وحی شد که از قوم تو جز آنان که از پیش ایمان آوردهاند کسی هرگز ایمان نمیآورد، پس، از کارهای آنان محزون و غمگین مباش». سوره هود، آیه ٣۶.</ref>. از این آیه برمیآید که آگاهی [[حضرت نوح]]{{ع}} از آینده قوم خود از راه [[وحی]] الهی بوده است و [[منابع علم غیب معصوم چیست؟ (پرسش)|وحی یکی از راههای آگاهی از غیب است]]<ref>به تفسیر المیزان، ج٢٠، ص ١١٠، مراجعه شود.</ref>»<ref>[http://tohid.ir/fa/index/book?bookID=171&page=3#id90_p90 آگاهی سوم یا علم غیب، ص ۹۲ - ۹۴]</ref>. | ||
==پاسخهای دیگر== | ==پاسخهای دیگر== | ||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
[[پرونده:11902.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[حسن مهدیفر|مهدیفر]]]] | [[پرونده:11902.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[حسن مهدیفر|مهدیفر]]]] | ||
::::::حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[حسن مهدیفر]]''' در پایاننامه دکتری خود با عنوان ''«[[علوم اهل بیت ویژگیها ابعاد و مبادی آن (پایاننامه)|علوم اهل بیت ویژگیها ابعاد و مبادی آن]]»'' در اینباره گفته است: | ::::::حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[حسن مهدیفر]]''' در پایاننامه دکتری خود با عنوان ''«[[علوم اهل بیت ویژگیها ابعاد و مبادی آن (پایاننامه)|علوم اهل بیت ویژگیها ابعاد و مبادی آن]]»'' در اینباره گفته است: | ||
::::::«{{عربی|اندازه= | ::::::«{{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن| [[ آیا آیه ۲۶ و ۲۷ سوره نوح علم غیب غیر خدا را اثبات میکند؟ (پرسش)|وَقَالَ نُوحٌ رَّبِّ لا تَذَرْ عَلَى الأَرْضِ مِنَ الْكَافِرِينَ دَيَّارًا إِنَّكَ إِن تَذَرْهُمْ يُضِلُّوا عِبَادَكَ وَلا يَلِدُوا إِلاَّ فَاجِرًا كَفَّارًا]]}}﴾}} <ref> و نوح گفت: پروردگارا! از کافران هیچ کس را روی زمین بر جای مگذار.که اگر آنان را وا نهی بندگانت را گمراه میکنند و جز گنهکار بسیار ناسپاس پدید نمیآورند ؛ سوره نوح، آیه: ۲۶ - ۲۷.</ref>. [[حضرت نوح]]{{ع}} از دو مطلب کاملاً مخفی و پنهان، خبر داده است: | ||
:::::#از این به بعد هیچ یک از آن کافران به وی ایمان نخواهند آورد به این دلیل نابودی آنان را از خداوند درخواست کرد. | :::::#از این به بعد هیچ یک از آن کافران به وی ایمان نخواهند آورد به این دلیل نابودی آنان را از خداوند درخواست کرد. | ||
:::::#اگر این دو گروه بمانند، از نسل آنها جز بدکار و ناسپاس کسی متولد نخواهد شد. | :::::#اگر این دو گروه بمانند، از نسل آنها جز بدکار و ناسپاس کسی متولد نخواهد شد. | ||
::::::[[حضرت نوح]] این آگاهی را از خدا آموخته بود و خداوند به اوخبر داده بود که قوم او، از این پس ایمان نخواهند آورد و اگر بمانند، از آنها جز بدکار و ناسپاس، متولد نمیشود. | ::::::[[حضرت نوح]] این آگاهی را از خدا آموخته بود و خداوند به اوخبر داده بود که قوم او، از این پس ایمان نخواهند آورد و اگر بمانند، از آنها جز بدکار و ناسپاس، متولد نمیشود. | ||
::::::به دلیل این که قرآن میفرماید:{{عربی|اندازه= | ::::::به دلیل این که قرآن میفرماید:{{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن| وَأُوحِيَ إِلَى نُوحٍ أَنَّهُ لَن يُؤْمِنَ مِن قَوْمِكَ إِلاَّ مَن قَدْ آمَنَ فَلاَ تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُواْ يَفْعَلُونَ }}﴾}} <ref> و به نوح وحی شد که از قوم تو جز کسانی که (تا کنون) ایمان آوردهاند ایمان نخواهند آورد پس، از آنچه میکنند اندوهناک مشو!؛ سوره هود، آیه: ۳۶.</ref>. از این آیه برمیآید که آگاهی [[حضرت نوح]]{{ع}} از آینده قوم خود از راه [[وحی]] الهی بوده است و [[وحی]] یک از راههای آگاهی از [[غیب]] است»<ref>[[علوم اهل بیت ویژگیها ابعاد و مبادی آن (پایاننامه)|علوم اهل بیت ویژگیها ابعاد و مبادی آن]]، ص۸۹.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||