پرش به محتوا

آیا ابراهیم پیامبر علم غیب داشت؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۰ مارس ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن' به '{{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن'
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن' به '{{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن')
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن' به '{{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن')
خط ۲۸: خط ۲۸:
[[پرونده:020120223262.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی]]]]
[[پرونده:020120223262.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی]]]]
حجت الاسلام و المسلمین دکتر [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی]] در کتاب ''«[[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]»'' در این‌باره گفته‌ است:
حجت الاسلام و المسلمین دکتر [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی]] در کتاب ''«[[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]»'' در این‌باره گفته‌ است:
::::::«یکى دیگر [[آیا علم به ملکوت علم غیب است و معصوم از آن آگاهی دارد؟ (پرسش)|از منابع علم [[امامان]]{{عم}} آگاهى آنها از عالم ملکوت است]] که بسیارى از علوم و معارف خود را از طریق مشاهده ملکوت، دریافت مى‌کنند و با دید و درک غیرظاهرى خود به حقایق مى‌رسند. این منبع، ویژه [[پیامبران]]، صالحان و مؤمنان خاص خداوند است که [[ائمه اطهار]]{{عم}} از مصادیق کامل آن مى‌باشند. آیات، روایات و شواهد تاریخى، وجود چنین منبعى را تأیید مى‌کند که در اینجا به برخى از آنها اشاره مى‌نماییم: {{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن|[[آیا آیه ۷۵ سوره انعام علم غیب ابراهیم پیامبر را اثبات می‌کند؟ (پرسش)|وَكَذَلِكَ نُرِي إِبْرَاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَلِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنِينَ]]}}﴾}}.<ref>«و این‌گونه، ملکوت آسمان‌ها و زمین و حاکمیت مطلق خداوند بر آنها را به [[حضرت ابراهیم|ابراهیم پیامبر]] نشان دادیم تا [به آن استدلال کند و اهل یقین گردد؛ سوره انعام، آیه ٧۵.</ref> [[ابن‌فروخ]] ذیل این آیه در روایات متعددى بیان مى‌کند: "همان‌طور که ملکوت آسمان‌ها و زمین بر [[رسول خدا]]{{صل}} عرضه مى‌گردد، بر [[ائمه اطهار]]{{عم}} نیز عرضه مى‌گردد و به این وسیله آنان عرش را مى‌نگرند".<ref>بصائر الدرجات، الجزء الثانى، صص١۵١-١۵٣.</ref> همچنین خداوند مى‌فرماید: {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|[[آیا آیه ۱۰۵ سوره توبه علم غیب معصوم را اثبات می‌کند؟ (پرسش)|وَقُلِ اعْمَلُواْ فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ]]}}﴾}}.<ref>«و بگو (آنچه در سر دارید) انجام دهید، به زودی خداوند و پیامبرش و مؤمنان کار شما را خواهند دید»؛ سوره توبه، آیه ١٠۵.</ref> در روایات است که منظور از "مؤمنان" [[ائمه|ائمه اطهار]]{{عم}} مى‌باشند؛ چنان‌که [[یعقوب بن شعیب]] مى‌گوید: {{عربی|اندازه=155%|«سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِالله{{ع}} عَنْ قَوْلِ الله عَزَّ وَ جَلَّ {{عربی|اندازه=130%|﴿{{متن قرآن|[[آیا آیه ۱۰۵ سوره توبه علم غیب معصوم را اثبات می‌کند؟ (پرسش)|وَقُلِ اعْمَلُواْ فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ]]}}﴾}} قَالَ: هُمُ الْأَئِمَّة»}}.<ref>«از [[امام صادق]]{{ع}} تفسیر این کلام خداى عزوجل را پرسیدم که مى‌فرماید: "عمل کنید! خداوند و فرستاده او و مؤمنان، اعمال شما را مى‌بینند". حضرت فرمود: "مؤمنان، [[ائمه]]{{عم}} هستند"»؛ کافى، ج١، ص٢١٩؛ بصائر الدرجات، جزء٩، صص ۵۵٧-۵۵٩.</ref> از [[عبدالله بن مسکان]] نقل شده که [[امام صادق]]{{ع}} در تفسیر آیه {{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن|[[آیا آیه ۷۵ سوره انعام علم غیب ابراهیم پیامبر را اثبات می‌کند؟ (پرسش)|وَكَذَلِكَ نُرِي إِبْرَاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَلِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنِينَ]]}}﴾}}<ref>«و این‌گونه، ملکوت آسمان‌ها و زمین و حاکمیت مطلق خداوند بر آنها را به ابراهیم نشان دادیم تا به آن استدلال کند و] اهل یقین گردد؛ سوره انعام، آیه ٧۵.</ref> فرمود: {{عربی|اندازه=155%|«كُشطَ لِإِبْرَاهِيمَ{{ع}} السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ حَتَّى نَظَرَ إِلَى مَا فَوْقَ الْعَرْشِ وَ كُشطَ لَهُ الْأَرْضُ حَتَّى رَأَى مَا فِي الْهَوَاءِ وَ فُعِلَ بِمُحَمَّدٍ{{صل}} مِثْلُ ذَلِكَ وَ إِنِّي لَأَرَى صَاحِبَكُمْ وَ الْأَئِمَّةَ مِنْ بَعْدِهِ قَدْ فُعِلَ بِهِمْ مِثْلُ ذَلِك»}}.<ref>«خداوند پرده‌ها را از آسمان‌هاى هفت‌گانه از برابر دیدگان [[ابراهیم]]{{ع}} کنار زد و همین کار را با [[محمد]]{{صل}} انجام داد و به درستى که مى‌بینم با صاحب شما و [[امامان]] بعد از او مثل همان را انجام داده است»؛ بصائر الدرجات، تک جلدى، ص ١٠٧.</ref>. » <ref>[http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1380 منابع علم امامان شیعه، ص ۱۵۴-۱۵۷.]</ref>.
::::::«یکى دیگر [[آیا علم به ملکوت علم غیب است و معصوم از آن آگاهی دارد؟ (پرسش)|از منابع علم [[امامان]]{{عم}} آگاهى آنها از عالم ملکوت است]] که بسیارى از علوم و معارف خود را از طریق مشاهده ملکوت، دریافت مى‌کنند و با دید و درک غیرظاهرى خود به حقایق مى‌رسند. این منبع، ویژه [[پیامبران]]، صالحان و مؤمنان خاص خداوند است که [[ائمه اطهار]]{{عم}} از مصادیق کامل آن مى‌باشند. آیات، روایات و شواهد تاریخى، وجود چنین منبعى را تأیید مى‌کند که در اینجا به برخى از آنها اشاره مى‌نماییم: {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|[[آیا آیه ۷۵ سوره انعام علم غیب ابراهیم پیامبر را اثبات می‌کند؟ (پرسش)|وَكَذَلِكَ نُرِي إِبْرَاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَلِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنِينَ]]}}﴾}}.<ref>«و این‌گونه، ملکوت آسمان‌ها و زمین و حاکمیت مطلق خداوند بر آنها را به [[حضرت ابراهیم|ابراهیم پیامبر]] نشان دادیم تا [به آن استدلال کند و اهل یقین گردد؛ سوره انعام، آیه ٧۵.</ref> [[ابن‌فروخ]] ذیل این آیه در روایات متعددى بیان مى‌کند: "همان‌طور که ملکوت آسمان‌ها و زمین بر [[رسول خدا]]{{صل}} عرضه مى‌گردد، بر [[ائمه اطهار]]{{عم}} نیز عرضه مى‌گردد و به این وسیله آنان عرش را مى‌نگرند".<ref>بصائر الدرجات، الجزء الثانى، صص١۵١-١۵٣.</ref> همچنین خداوند مى‌فرماید: {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|[[آیا آیه ۱۰۵ سوره توبه علم غیب معصوم را اثبات می‌کند؟ (پرسش)|وَقُلِ اعْمَلُواْ فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ]]}}﴾}}.<ref>«و بگو (آنچه در سر دارید) انجام دهید، به زودی خداوند و پیامبرش و مؤمنان کار شما را خواهند دید»؛ سوره توبه، آیه ١٠۵.</ref> در روایات است که منظور از "مؤمنان" [[ائمه|ائمه اطهار]]{{عم}} مى‌باشند؛ چنان‌که [[یعقوب بن شعیب]] مى‌گوید: {{عربی|اندازه=155%|«سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِالله{{ع}} عَنْ قَوْلِ الله عَزَّ وَ جَلَّ {{عربی|اندازه=130%|﴿{{متن قرآن|[[آیا آیه ۱۰۵ سوره توبه علم غیب معصوم را اثبات می‌کند؟ (پرسش)|وَقُلِ اعْمَلُواْ فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ]]}}﴾}} قَالَ: هُمُ الْأَئِمَّة»}}.<ref>«از [[امام صادق]]{{ع}} تفسیر این کلام خداى عزوجل را پرسیدم که مى‌فرماید: "عمل کنید! خداوند و فرستاده او و مؤمنان، اعمال شما را مى‌بینند". حضرت فرمود: "مؤمنان، [[ائمه]]{{عم}} هستند"»؛ کافى، ج١، ص٢١٩؛ بصائر الدرجات، جزء٩، صص ۵۵٧-۵۵٩.</ref> از [[عبدالله بن مسکان]] نقل شده که [[امام صادق]]{{ع}} در تفسیر آیه {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|[[آیا آیه ۷۵ سوره انعام علم غیب ابراهیم پیامبر را اثبات می‌کند؟ (پرسش)|وَكَذَلِكَ نُرِي إِبْرَاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَلِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنِينَ]]}}﴾}}<ref>«و این‌گونه، ملکوت آسمان‌ها و زمین و حاکمیت مطلق خداوند بر آنها را به ابراهیم نشان دادیم تا به آن استدلال کند و] اهل یقین گردد؛ سوره انعام، آیه ٧۵.</ref> فرمود: {{عربی|اندازه=155%|«كُشطَ لِإِبْرَاهِيمَ{{ع}} السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ حَتَّى نَظَرَ إِلَى مَا فَوْقَ الْعَرْشِ وَ كُشطَ لَهُ الْأَرْضُ حَتَّى رَأَى مَا فِي الْهَوَاءِ وَ فُعِلَ بِمُحَمَّدٍ{{صل}} مِثْلُ ذَلِكَ وَ إِنِّي لَأَرَى صَاحِبَكُمْ وَ الْأَئِمَّةَ مِنْ بَعْدِهِ قَدْ فُعِلَ بِهِمْ مِثْلُ ذَلِك»}}.<ref>«خداوند پرده‌ها را از آسمان‌هاى هفت‌گانه از برابر دیدگان [[ابراهیم]]{{ع}} کنار زد و همین کار را با [[محمد]]{{صل}} انجام داد و به درستى که مى‌بینم با صاحب شما و [[امامان]] بعد از او مثل همان را انجام داده است»؛ بصائر الدرجات، تک جلدى، ص ١٠٧.</ref>. » <ref>[http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1380 منابع علم امامان شیعه، ص ۱۵۴-۱۵۷.]</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}