امام مهدی چه دعاهایی را تعلیم داده‌اند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::نام این دعای شریف از جمله اوّل آن {{عربی|اندازه=150%|" اللَّهُمَ‏ إِنِّي‏ أَفْتَتِحُ‏ الثَّنَاءَ بِحَمْدِكَ‏ ‏‏‏"}}<ref>  شیخ طوسی، التهذیب، ج ۳، ص ۱۰۸؛ سید بن طاووس، الاقبال، ص ۵۸؛ کفعمی، البلد الامین، ص ۱۹۳؛ همو، المصباح، ص ۵۷۸.</ref> گرفته شده است. مضامین بلند خداشناسی و ستایش و ثنای الهی و برشمردن صفات خداوند سبحانه و تعالی- به ویژه مهربانی کامل و بی‏‌نظیر هنگام عفو و گذشت، و شدّت کیفر و عقوبت‏ هنگام حساب‏رسی و نقمت - و بعضی از علل تأخیر استجابت دعا و بیان مهم‏ترین نعمت‌‏های الهی، سرآغاز این دعای شریف است. سپس درود و صلوات مخصوص بر [[پیامبر]] و آل او {{عم}} با ذکر نام و القاب ایشان، آن‏گاه دعا برای قیام [[امام مهدی|حضرت قائم]]{{ع}} و اظهار اشتیاق برای برقراری دولت کریمه‌‏ای که اسلام و اهل اسلام در آن، عزت یابند و نفاق و منافقان، خوار و زبون گردند و ما از داعیان آن دولت باشیم که دیگران را به اطاعت الهی فراخوانیم و به راه خداوند سبحانه و تعالی راهبری کنیم. پایان دعا شکوه‏‌ای به درگاه خداوند سبحانه و تعالی است از فقدان [[پیامبر]]{{صل}} و غیبت [[امام]]{{ع}} و بسیاری دشمن، و کمی تعداد و فتنه‌‏های شدید، و پس از آن فتح و گشایش از او درخواست می‌‏شود»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۲۲۷ - ۲۲۸.</ref>.