پرش به محتوا

عصایب چه کسانی هستند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲۷: خط ۲۷:
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«"عصائب" جمع "عصابه" به معنای گروهی بین ده تا چهل نفراست. گفته شده است: "عصابه" گروهی از زاهدان و وارستگانند<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج۹، ص۲۳۳؛ مجمع البحرین، ج۲، ص۱۲۳.</ref>. طبق برخی روایات، آنان یاران [[حضرت مهدی]] {{ع}} از عراق هستند<ref>عبدالرزاق صنعانی، المصنف، ح۲۰۷۶۹؛ ابن ابی شیبه، کتاب المصنف، ح۱۹۰۷۰.</ref>، که هنگام [[ظهور]]، خود را به [[مکه]] می‌رسانند و با او بیعت می‌کنند<ref>محمد باقر مجلسی، بحارالانوار، ح۵۱، ص۸۸؛ مفید، الاختصاص، ص۲۰۸؛ طبری، دلائل الامامه، ص۲۴۸؛ اربلی، کشف الغمه، ج۲، ص۴۷۹.</ref>. [[پیامبر]]{{صل}} فرمود: "و گروه‌هایی از عراق بیرون می‌آیند"<ref>{{عربی|اندازه=120%|"وَ عَصَائِبُ الْعِرَاقِ "}}؛ مفید، الاختصاص، ص۲۰۸.</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ص: ۲۱۳.</ref>.
::::::«"عصائب" جمع "عصابه" به معنای گروهی بین ده تا چهل نفراست. گفته شده است: "عصابه" گروهی از زاهدان و وارستگانند<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج۹، ص۲۳۳؛ مجمع البحرین، ج۲، ص۱۲۳.</ref>. طبق برخی روایات، آنان یاران [[حضرت مهدی]] {{ع}} از عراق هستند<ref>عبدالرزاق صنعانی، المصنف، ح۲۰۷۶۹؛ ابن ابی شیبه، کتاب المصنف، ح۱۹۰۷۰.</ref>، که هنگام [[ظهور]]، خود را به [[مکه]] می‌رسانند و با او بیعت می‌کنند<ref>محمد باقر مجلسی، بحارالانوار، ح۵۱، ص۸۸؛ مفید، الاختصاص، ص۲۰۸؛ طبری، دلائل الامامه، ص۲۴۸؛ اربلی، کشف الغمه، ج۲، ص۴۷۹.</ref>. [[پیامبر]]{{صل}} فرمود: "و گروه‌هایی از عراق بیرون می‌آیند"<ref>{{عربی|اندازه=120%|"وَ عَصَائِبُ الْعِرَاقِ "}}؛ مفید، الاختصاص، ص۲۰۸.</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ص: ۲۱۳.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{جمع شدن|۲. حجت الاسلام و المسلمین محمدی اشتهاردی؛}}
[[پرونده:152012.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[محمد محمدی اشتهاردی]]]]
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[محمد محمدی اشتهاردی]]'''، در کتاب ''«[[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]»''  در این‌باره گفته است:
::::::«طبق بعضی از روایات، اینها یاران [[حضرت مهدی]] {{ع}} در عراق هستند که هنگام [[ظهور]] آن حضرت خود را به [[مکه]] می‌رسانند و با او بیعت می‌کنند<ref>المجالس السنیه، ج ۵ ص ۶۹۹؛ در مورد وفاداری مردم کوفه (که شامل نجف نیز خواهد شد) روایات دیگری نیز رسیده، از جمله اینکه پنجاه هزار نفر از دلیران مردم کوفه مدافع خاص امام [[قائم]] {{ع}} در برابر دشمن هستند؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۶. و اینکه مقر [[حکومت]] جهانی [[حضرت مهدی]] {{ع}} کوفه است. نیز حاکی است که مردم کوفه در پشتیبانی آن حضرت جدی و شجاع هستند؛ اثبات الهداة، ج ۷، ص ۴۹. [[امام باقر]]{{ع}} ضمن روایتی فرمود: «خوشبخت‌ترین مردم نسبت به [[امام]] [[قائم]] {{ع}} مردم [[کوفه]] هستند»؛ اثبات الهداة، ج ۷، ص ۱۶۹.</ref>. با توجه به معنی "عصائب" که جمع "عصبه" به معنی جوانمردان رشید و نیرومند است، به دست می‌آوریم که [[یاران مهدی]]{{ع}} باید چنین باشند. ناگفته نماند که در بعضی از روایات، یاران [[حضرت مهدی]] {{ع}} با عنوان "اخیار" خوانده شده‌اند<ref>اثبات الهداة، ج ۷، ص ۳۸.</ref>»<ref>[[ محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۱۵۱.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}


۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش