۳۳٬۷۴۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن' به '{{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن') |
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=155%|' به '{{عربی|اندازه=100%|') |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
:::::#برخى مفسران برآنند که این آیه نخستین آیهاى است که در مورد جهاد فرود آمده است و لحن آیه و تعبیر اِذن نیز با این مطلب سازگار است<ref>برخى مفسران نیز آیه ۱۹۰/ بقره و ۱۱۱/ توبه را اولین آیه جهاد مىدانند. (نک: المیزان، ج ۱۴، ص ۴۱۹ و نمونه، ج ۱۴، ص ۱۱۳)</ref>. | :::::#برخى مفسران برآنند که این آیه نخستین آیهاى است که در مورد جهاد فرود آمده است و لحن آیه و تعبیر اِذن نیز با این مطلب سازگار است<ref>برخى مفسران نیز آیه ۱۹۰/ بقره و ۱۱۱/ توبه را اولین آیه جهاد مىدانند. (نک: المیزان، ج ۱۴، ص ۴۱۹ و نمونه، ج ۱۴، ص ۱۱۳)</ref>. | ||
:::::#در این آیه اشاره شده که خدا به مؤمنان مظلوم اجازه جهاد داد تا آنان توان خویش را بکار گیرند و با دشمن مبارزه کنند، و در این صورت است که از طرف خدا یارى مىشوند چراکه خدا براى یارى آنان تواناست. | :::::#در این آیه اشاره شده که خدا به مؤمنان مظلوم اجازه جهاد داد تا آنان توان خویش را بکار گیرند و با دشمن مبارزه کنند، و در این صورت است که از طرف خدا یارى مىشوند چراکه خدا براى یارى آنان تواناست. | ||
:::::#شأن نزول آیه در مورد اجازه جهاد به اصحاب [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} است اما این آیه اختصاص به مورد شأن نزول ندارد بلکه یکی از مصادیق آیه اجازه [[ظهور]] و قیام و خون خواهی [[حضرت مهدی]] برای [[امام حسین]] {{ع}} است چنانچه از [[امام صادق]] روایت است که فرمودند این آیه درباره [[امام مهدی|حضرت قائم]] و اصحاب او است. همچنین از [[امام صادق]] {{ع}} در تفسیر همین آیه حکایت شده که میفرمایند، [[اهل سنت]] میگویند این آیه درباره [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] نازل شده هنگامیکه کفار [[قریش]] آن حضرت را از مکه بیرون کردند و حال آنکه درباره [[امام مهدی|حضرت قائم]] است که چون خروج کند برای [[امام حسین|حسین]] خونخواهی نماید و این است فرمایش او {{عربی|اندازه= | :::::#شأن نزول آیه در مورد اجازه جهاد به اصحاب [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} است اما این آیه اختصاص به مورد شأن نزول ندارد بلکه یکی از مصادیق آیه اجازه [[ظهور]] و قیام و خون خواهی [[حضرت مهدی]] برای [[امام حسین]] {{ع}} است چنانچه از [[امام صادق]] روایت است که فرمودند این آیه درباره [[امام مهدی|حضرت قائم]] و اصحاب او است. همچنین از [[امام صادق]] {{ع}} در تفسیر همین آیه حکایت شده که میفرمایند، [[اهل سنت]] میگویند این آیه درباره [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] نازل شده هنگامیکه کفار [[قریش]] آن حضرت را از مکه بیرون کردند و حال آنکه درباره [[امام مهدی|حضرت قائم]] است که چون خروج کند برای [[امام حسین|حسین]] خونخواهی نماید و این است فرمایش او {{عربی|اندازه=100%|"نحن أولياؤكم في الدم و طلب الدية"}} ما اولیای خون و طالبان دیه هستیم<ref>تفسیر علی بن ابراهیم قمی، ج ۲، ص ۸۴.</ref>. | ||
:::::*'''آموزهها و پیامها:''' | :::::*'''آموزهها و پیامها:''' | ||
:::::#پیام این آیه براى ما آن است که یکى از فلسفههاى جهاد، دفع ظلم است. | :::::#پیام این آیه براى ما آن است که یکى از فلسفههاى جهاد، دفع ظلم است. |