آیا در روایات است که موقع سلام به امام مهدی سر را به اندازه رکوع یا کمتر خم نماییم؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

آیا در روایات است که موقع سلام به امام مهدی سر را به اندازه رکوع یا کمتر خم نماییم؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۷ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۱۴

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ، ‏۱۷ مهٔ ۲۰۱۹

جز

جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=155%|' به '{{عربی|اندازه=100%|'

دیداریویکی‌متن

Admin

ربات‌ها، دیوان‌سالاران، مدیران رابط کاربری، پنهانگران، مدیران

۳۳٬۷۴۷

ویرایش

@@ خط ۱۹: / خط ۱۹: @@
 ::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید جعفر موسوی‌نسب]]'''، در کتاب ''«[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است:
 ::::::«از بعضی روایات استفاده می‌شود که هرگاه اسم مبارک [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}}، مخصوصاً لفظ "[[امام مهدی|قائم]]" ذکر شود باید احترام و تعظیمی انجام بگیرد. اینکه پیرامون آن حضرت با شنیدن این لفظ تمام قامت بلند می‌شویم و دست بر سر قرار می‌دهیم یک نوع عمل مستحبّی است و ریشه مذهبی و روایتی دارد و این کار حتّی در زمان [[امام صادق]] {{ع}} نیز معمول بوده است، وقتی از [[امام صادق]] {{ع}} علّت قیام را پرسیدند در جواب فرمود: "[[امام مهدی|صاحب الامر]] غیبتی دارد بسیار طولانی و از کثرت لطف و محبّتی که به دوستانش دارد هرکس وی را به لقب [[امام مهدی|قائم]] (که مشعر به دولت او و اظهار تأثری است از غربت او) یاد کند، آن جناب هم نظر لطفی به او خواهد نمود، چون در این حال مورد توجّه [[امام مهدی|امام]] واقع می‌شود، سزاوار است از باب احترام، بپاخیزد و تعجیل فرجش را از خدا بخواهد"<ref>على یزدى حائرى، الزام الناصب،(انتشارات اعلمى، ۱۴۰۴، بیروت)، ج ۱، ص ۲۷۱.</ref>.
-::::::بنابراین اظهار ادب، شعار مذهبی است اگرچه واجب نیست حتی نقل شده است در خراسان در حضور [[امام رضا]] {{ع}} [[دعبل خزاعی]] (شاعر [[اهل بیت]]) وقتی که آن قصیده معروف خود (قصیده تائیه) را برای حضرت سرودند و به این قسمت از شعر رسید: "خروج امام لا محالة خارج ****** یقوم علی اسم اللّه بالبرکات"<ref>قیام و ظهور [[امام مهدی|حضرت مهدی]] حتمی است و با نام خداوند تبارک و تعالی و برکات او قیام می‌کند؛ شیخ عباس قمى، منتهى الآمال،(انتشارات هلال، ۱۳۷۶، تهران)، ج ۲، ص ۶۵۳.</ref>، [[امام رضا]] {{ع}} بر روی پاهای مبارک خود ایستاد و سر نازنین خود را به سوی زمین خم کرد و بعد از آن کف دست راست خود را بر سر گذاشت و فرمود: {{عربی|اندازه=155%|"اللَّهُمَّ عَجِّلْ فَرَجَهُ وَ سَهِّلْ مَخْرَجَهُ وَ انْصُرْنَا بِهِ نَصْراً عَزِيزاً"}}<ref>همان مدرک.</ref>؛ خداوندا در ظهورش شتاب کن، و راه ظهورش را آسان گردان و ما را به وسیله او نصرتی عزیز فرما.
+::::::بنابراین اظهار ادب، شعار مذهبی است اگرچه واجب نیست حتی نقل شده است در خراسان در حضور [[امام رضا]] {{ع}} [[دعبل خزاعی]] (شاعر [[اهل بیت]]) وقتی که آن قصیده معروف خود (قصیده تائیه) را برای حضرت سرودند و به این قسمت از شعر رسید: "خروج امام لا محالة خارج ****** یقوم علی اسم اللّه بالبرکات"<ref>قیام و ظهور [[امام مهدی|حضرت مهدی]] حتمی است و با نام خداوند تبارک و تعالی و برکات او قیام می‌کند؛ شیخ عباس قمى، منتهى الآمال،(انتشارات هلال، ۱۳۷۶، تهران)، ج ۲، ص ۶۵۳.</ref>، [[امام رضا]] {{ع}} بر روی پاهای مبارک خود ایستاد و سر نازنین خود را به سوی زمین خم کرد و بعد از آن کف دست راست خود را بر سر گذاشت و فرمود: {{عربی|اندازه=100%|"اللَّهُمَّ عَجِّلْ فَرَجَهُ وَ سَهِّلْ مَخْرَجَهُ وَ انْصُرْنَا بِهِ نَصْراً عَزِيزاً"}}<ref>همان مدرک.</ref>؛ خداوندا در ظهورش شتاب کن، و راه ظهورش را آسان گردان و ما را به وسیله او نصرتی عزیز فرما.
 ::::::با توجه به این روایت و این‌که سیره [[اهل بیت]] {{ع}} نیز مانند گفتار آنها قابل تبعیت است می‌شود استفاده کرد که این عمل یک نوع عبادت مستحبی می‌باشد»<ref>[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص۳۰۶، ۳۰۷.</ref>.