پرش به محتوا

رجعت چه زمانی تحقق پیدا می‌کند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=155%|' به '{{عربی|'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=155%|' به '{{عربی|')
خط ۲۳: خط ۲۳:
::::::بسیاری از بزرگان این آیه را اشاره به مساله [[رجعت]] و بازگشت گروهی از بدکاران و نیکوکاران به همین دنیا در آستانه رستاخیز می‌دانند، چرا که اگر اشاره به خود رستاخیز و قیامت باشد، تعبیر به {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|مِن كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا}}﴾}} (از هر جمعیتی، گروهی) صحیح نیست، زیرا در قیات، همه محشور می‌شوند، چنان که قرآن در آیه ۴۷ سوره کهف می‌گوید: {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|وَحَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا}}﴾}}؛ ما آنها را محشور می‌کنیم و احدی را ترک نخواهیم گفت.
::::::بسیاری از بزرگان این آیه را اشاره به مساله [[رجعت]] و بازگشت گروهی از بدکاران و نیکوکاران به همین دنیا در آستانه رستاخیز می‌دانند، چرا که اگر اشاره به خود رستاخیز و قیامت باشد، تعبیر به {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|مِن كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا}}﴾}} (از هر جمعیتی، گروهی) صحیح نیست، زیرا در قیات، همه محشور می‌شوند، چنان که قرآن در آیه ۴۷ سوره کهف می‌گوید: {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|وَحَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا}}﴾}}؛ ما آنها را محشور می‌کنیم و احدی را ترک نخواهیم گفت.
::::::شاهد دیگر ایناست که قبل از این آیه سخن از نشانه‌های رستاخیز در پایان این جهان بود، در آیات آینده نیز به همین موضوع اشاره می‌شود. بنابراین بعید به نظر می‌رسد که آیات قبل و بعد از حوادث پیش از رستاخیز سخن گوید، اما آیه وسط از خود رستاخیز، هماهنگی آیات ایجاب می‌کند که همه درباره حوادث قبل از قیامت باشد. در این زمینه روایات فراوانی نیز داریم<ref>تفسیر نمونه، ج ۱۵، ص ۵۴۹.</ref>.
::::::شاهد دیگر ایناست که قبل از این آیه سخن از نشانه‌های رستاخیز در پایان این جهان بود، در آیات آینده نیز به همین موضوع اشاره می‌شود. بنابراین بعید به نظر می‌رسد که آیات قبل و بعد از حوادث پیش از رستاخیز سخن گوید، اما آیه وسط از خود رستاخیز، هماهنگی آیات ایجاب می‌کند که همه درباره حوادث قبل از قیامت باشد. در این زمینه روایات فراوانی نیز داریم<ref>تفسیر نمونه، ج ۱۵، ص ۵۴۹.</ref>.
::::::در روایت است: {{عربی|اندازه=155%|«سئل الإمام أبوعبدالله {{ع}} عن قوله {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|وَيَوْمَ نَحْشُرُ مِن كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا}}﴾}} قال: ما يقول الناس فيها؟ قلت: يقولون إنها في القيامة. فقال أبوعبدالله {{ع}}: أ يحشر الله في القيامة من كل أمة فوجا و يترك الباقين؟ إنما ذلك في الرجعة، فأما آية القيامة فهذه {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|وَحَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا}}﴾}}»}}؛ از حضرت صادق {{ع}} معنی آیه {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|وَيَوْمَ نَحْشُرُ مِن كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا}}﴾}} را پرسیدند؟ حضرت از راوی پرسیدند: اهل تسنن در این مورد چه می‌گویند؟ راوی عرض کرد: آنها می‌گویند: این آیه مربوط به قیامت ست. حضرت فرمود: آیا خداوند در روز قیامت از هر امتی جمعی را برانگیخته می‌کند و بقیه را رها می‌گرداند؟! نه! این در ایام [[رجعت]] است، آیه‌ای که مربوط به قیامت است این است {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|وَحَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا}}﴾}} یعنی آنها را برانگیخته می‌کنیم و یک نفرشان را باقی نمی‌گذاریم.<ref>بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۵۱. </ref> آیات و روایات دیگری هست که برای اثبات [[رجعت]] مورد استفاده قرار گرفته است<ref>برای آشنایی بیشتر ر.ک: الإیقاظ من الهجعة بالبرهان علی الرجعة.</ref>»<ref>[[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]، ص۲۹۶، ۲۹۷.</ref>.
::::::در روایت است: {{عربی|«سئل الإمام أبوعبدالله {{ع}} عن قوله {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|وَيَوْمَ نَحْشُرُ مِن كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا}}﴾}} قال: ما يقول الناس فيها؟ قلت: يقولون إنها في القيامة. فقال أبوعبدالله {{ع}}: أ يحشر الله في القيامة من كل أمة فوجا و يترك الباقين؟ إنما ذلك في الرجعة، فأما آية القيامة فهذه {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|وَحَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا}}﴾}}»}}؛ از حضرت صادق {{ع}} معنی آیه {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|وَيَوْمَ نَحْشُرُ مِن كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا}}﴾}} را پرسیدند؟ حضرت از راوی پرسیدند: اهل تسنن در این مورد چه می‌گویند؟ راوی عرض کرد: آنها می‌گویند: این آیه مربوط به قیامت ست. حضرت فرمود: آیا خداوند در روز قیامت از هر امتی جمعی را برانگیخته می‌کند و بقیه را رها می‌گرداند؟! نه! این در ایام [[رجعت]] است، آیه‌ای که مربوط به قیامت است این است {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|وَحَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا}}﴾}} یعنی آنها را برانگیخته می‌کنیم و یک نفرشان را باقی نمی‌گذاریم.<ref>بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۵۱. </ref> آیات و روایات دیگری هست که برای اثبات [[رجعت]] مورد استفاده قرار گرفته است<ref>برای آشنایی بیشتر ر.ک: الإیقاظ من الهجعة بالبرهان علی الرجعة.</ref>»<ref>[[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]، ص۲۹۶، ۲۹۷.</ref>.


==پاسخ‌های دیگر==
==پاسخ‌های دیگر==