عمروعاص: تفاوت میان نسخه‌ها

*وی [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} و مسلمانان را بسیار آزرد. از تعقیب‌کنندگان مهاجران حبشه بود. تا سال ۸ هجری در صف مشرکان بود. در زمان خلفای پیش از [[امام علی|امیر مؤمنان]]، موقعیت و حکومت داشت، به معاویه پیوست و در [[جنگ صفین]]، فرمانده سپاه و مشاور معاویه در جنگ با [[امام علی|علی]]{{ع}} بود. دشمنی‌های او با خاندان رسالت و مکر و خدعۀ او بیش از آن است که به شمار آید. در [[نهج البلاغه]]، سخنان متعدّدی از [[امام علی|امیر مؤمنان]] دربارۀ او و سیاست مکّارانه و نفاق و پلیدی او نقل شده است، از جمله خطبۀ ۸۴({{عربی|اندازه=155%|عجبا لابن النّابغة...}}) و نامۀ ۳۹. وی در ایجاد جوّ تبلیغاتی علیه امام، تلاش بسیار می‌کرد تا حکومت علوی را به مشکل دچار سازد. او در سال ۴۳ درگذشت، در حالی که نزد پسرش اعتراف می‌کرد که برای آبادانی دنیای [[معاویه]]، دین خود را تباه کرده و آخرتش را از دست داده است<ref>موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج ۵ ص ۳۲۴</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص:۴۲۵.</ref>.