پرش به محتوا

مکان ظهور امام مهدی کجاست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=150%|' به '{{عربی|'
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=155%|' به '{{عربی|')
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=150%|' به '{{عربی|')
خط ۳۴: خط ۳۴:
[[پرونده:9030760879.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[سید محمد جواد فاضلیان]]]]
[[پرونده:9030760879.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[سید محمد جواد فاضلیان]]]]
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید محمد جواد فاضلیان]]'''، در مقاله ''«[[قیام (مقاله)|قیام]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید محمد جواد فاضلیان]]'''، در مقاله ''«[[قیام (مقاله)|قیام]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«درباره مکان ظهور، احادیث بسیاری به دست ما رسیده است. بر اساس این روایات، جایگاه ظهور حضرت، [[مکه]] و به طور خاص بین رکن و مقام است. [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} که فرمود: اگر از دنیا جز یک روز باقی نماند، در آن روز خداوند مردی از فرزندانم را بر می‌انگیزد که از نام و خلق من بهره می‌برد و مردم بین رکن و مقام با او بیعت می‌کنند.<ref> بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۹۰ – ۲۹۱.</ref>. ایشان هم چنین فرمودند: بعد از [[خروج سفیانی]] و کردار ناپسندی که مرتکب می‌شود، نداگری از آسمان ندا می‌دهد که: خداوند، زمان جباران و ستم کاران را به سر آورده. در این هنگام بهترین افرد امت [[پیامبر خاتم|محمد]]{{صل}} [[حضرت مهدی]]{{ع}} صاحب امر شماست؛ در مکه به وی بپیوندید.<ref> مقدسی شافعی سلمی، عقد الدرر فی اخبار المنتظر، باب ۲، ح ۴۲.</ref>. [[امام باقر]]{{ع}} می‌فرماید: گویا [[قائم]]{{ع}} را دوشنبه‌ای که در روز عاشوراست، می‌بینم، در حالی که بین رکن و مقام ایستاده است و جبرئیل کنارش ندا می‌دهد: بیعت از آن خداست. پس زمین را از عدل و داد آکنده می‌سازد.<ref> بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۹۰.</ref>. در حدیثی دیگر از [[امام صادق]]{{ع}} آمده است: {{عربی|اندازه=150%|" وَ مِنْ ذَلِكَ الْمَكَانِ يَهْبِطُ الطَّيْرُ عَلَى الْقَائِمِ ع فَأَوَّلُ مَنْ يُبَايِعُهُ ذَلِكَ الطَّائِرُ وَ هُوَ وَ اللَّهِ جَبْرَئِيلُ ع وَ إِلَى ذَلِكَ الْمَقَامِ يُسْنِدُ الْقَائِمُ ظَهْرَهُ وَ هُوَ الْحُجَّةُ وَ الدَّلِيلُ عَلَى الْقَائِمِ وَ هُوَ الشَّاهِدُ لِمَنْ وَافَاهُ فِي ذَلِكَ الْمَكَانِ "}}<ref> ... و پرنده‌ای از این مکان رکن حجرالاسود در کعبه بر حضرت{{ع}} هبوط می‌کند، و نخستین کسی که با او بیعت می‌کند، همین پرنده است. به خدا سوگند، این پرنده جبرئیل است. این مکان تکیه گاه حضرت به شمار می‌آید و آن پرنده، حجت و دلیل ابر قائم بوده، گواه کسانی است که در این مکان با حضرت حجت{{ع}} اعلام
::::::«درباره مکان ظهور، احادیث بسیاری به دست ما رسیده است. بر اساس این روایات، جایگاه ظهور حضرت، [[مکه]] و به طور خاص بین رکن و مقام است. [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} که فرمود: اگر از دنیا جز یک روز باقی نماند، در آن روز خداوند مردی از فرزندانم را بر می‌انگیزد که از نام و خلق من بهره می‌برد و مردم بین رکن و مقام با او بیعت می‌کنند.<ref> بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۹۰ – ۲۹۱.</ref>. ایشان هم چنین فرمودند: بعد از [[خروج سفیانی]] و کردار ناپسندی که مرتکب می‌شود، نداگری از آسمان ندا می‌دهد که: خداوند، زمان جباران و ستم کاران را به سر آورده. در این هنگام بهترین افرد امت [[پیامبر خاتم|محمد]]{{صل}} [[حضرت مهدی]]{{ع}} صاحب امر شماست؛ در مکه به وی بپیوندید.<ref> مقدسی شافعی سلمی، عقد الدرر فی اخبار المنتظر، باب ۲، ح ۴۲.</ref>. [[امام باقر]]{{ع}} می‌فرماید: گویا [[قائم]]{{ع}} را دوشنبه‌ای که در روز عاشوراست، می‌بینم، در حالی که بین رکن و مقام ایستاده است و جبرئیل کنارش ندا می‌دهد: بیعت از آن خداست. پس زمین را از عدل و داد آکنده می‌سازد.<ref> بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۹۰.</ref>. در حدیثی دیگر از [[امام صادق]]{{ع}} آمده است: {{عربی|" وَ مِنْ ذَلِكَ الْمَكَانِ يَهْبِطُ الطَّيْرُ عَلَى الْقَائِمِ ع فَأَوَّلُ مَنْ يُبَايِعُهُ ذَلِكَ الطَّائِرُ وَ هُوَ وَ اللَّهِ جَبْرَئِيلُ ع وَ إِلَى ذَلِكَ الْمَقَامِ يُسْنِدُ الْقَائِمُ ظَهْرَهُ وَ هُوَ الْحُجَّةُ وَ الدَّلِيلُ عَلَى الْقَائِمِ وَ هُوَ الشَّاهِدُ لِمَنْ وَافَاهُ فِي ذَلِكَ الْمَكَانِ "}}<ref> ... و پرنده‌ای از این مکان رکن حجرالاسود در کعبه بر حضرت{{ع}} هبوط می‌کند، و نخستین کسی که با او بیعت می‌کند، همین پرنده است. به خدا سوگند، این پرنده جبرئیل است. این مکان تکیه گاه حضرت به شمار می‌آید و آن پرنده، حجت و دلیل ابر قائم بوده، گواه کسانی است که در این مکان با حضرت حجت{{ع}} اعلام
وفاداری می‌کنند؛ کافی، ج ۴، ص ۱۸۴.</ref>. بر اساس آنچه [[مفضل بنِ عمر]] از [[امام صادق|حضرت صادق]]{{ع}} روایت کرده، [[امام مهدی|حضرت حجت]]{{ع}} پس از ظهور در [[مکه]]، مردم را با حکمت و اندرز نیک به راه حق فرا می‌خواند و آنها از وی اطاعت می‌کنند. سپس مردی از خاندانش را جانشین خویش می‌سازد و آن شهر را به قصد [[مدينه]] ترک می‌گوید. مفضل از [[امام]] پرسید: خانه [[حضرت مهدی]] {{ع}} کجا خواهد بود و مؤمنان در کجا گرد می‌آیند؟ حضرت فرمود: در [[کوفه]] استقرار می‌یابد؛ محل حکومتش مسجد جامع [[کوفه]] و بیت المال و محل تقسیم غنائمش [[مسجد سهله]] است. مفضّل گفت: آقا! [[حضرت مهدی]]{{ع}} پس از آن به کجا می‌رود؟ فرمود: به [[مدينه]] جدم رسول خدا؛ در مدینه مقامی بس عجیب خواهد داشت که سبب شادمانی مؤمنان و اندوه و رنج کافران می‌گردد»<ref>[[سید محمد جواد فاضلیان|فاضلیان، سید محمد جواد]]؛ [[قیام (مقاله)|قیام]]، ص ۳۰۱ - ۳۰۲.</ref>.
وفاداری می‌کنند؛ کافی، ج ۴، ص ۱۸۴.</ref>. بر اساس آنچه [[مفضل بنِ عمر]] از [[امام صادق|حضرت صادق]]{{ع}} روایت کرده، [[امام مهدی|حضرت حجت]]{{ع}} پس از ظهور در [[مکه]]، مردم را با حکمت و اندرز نیک به راه حق فرا می‌خواند و آنها از وی اطاعت می‌کنند. سپس مردی از خاندانش را جانشین خویش می‌سازد و آن شهر را به قصد [[مدينه]] ترک می‌گوید. مفضل از [[امام]] پرسید: خانه [[حضرت مهدی]] {{ع}} کجا خواهد بود و مؤمنان در کجا گرد می‌آیند؟ حضرت فرمود: در [[کوفه]] استقرار می‌یابد؛ محل حکومتش مسجد جامع [[کوفه]] و بیت المال و محل تقسیم غنائمش [[مسجد سهله]] است. مفضّل گفت: آقا! [[حضرت مهدی]]{{ع}} پس از آن به کجا می‌رود؟ فرمود: به [[مدينه]] جدم رسول خدا؛ در مدینه مقامی بس عجیب خواهد داشت که سبب شادمانی مؤمنان و اندوه و رنج کافران می‌گردد»<ref>[[سید محمد جواد فاضلیان|فاضلیان، سید محمد جواد]]؛ [[قیام (مقاله)|قیام]]، ص ۳۰۱ - ۳۰۲.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}