پرش به محتوا

چه راه‌هایی برای شناختن مهدی‌نمایان وجود دارد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=150%|' به '{{عربی|'
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=150%|' به '{{عربی|')
خط ۱۹: خط ۱۹:
[[پرونده:11773.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[رسول رضوی]]]]
[[پرونده:11773.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[رسول رضوی]]]]
::::::حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[رسول رضوی]]'''، در کتاب ''«[[امام مهدی (کتاب)|امام مهدی]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[رسول رضوی]]'''، در کتاب ''«[[امام مهدی (کتاب)|امام مهدی]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«اعتقاد به [[مهدویت]]، از زمان [[پیامبر]]{{صل}} رواج داشته و تقریبا بعد از واقعه کربلا و شهادت [[امام حسین]]{{ع}} ادعای [[مهدویت]] نیز آغاز شد و برخی از مردم بعد از وفات [[محمد حنفیه]]، او را [[مهدی]] دانستند و بعدها نیز عده‌ای خود را [[مهدی]] نامیدند و ادعای [[مهدویت]] کردند ... برای این که ما مهدی‌نمایان را تشخیص دهیم، لازم است شناخت کامل از [[امام زمان]]{{ع}} داشته باشیم. در روایات ما آمده است که [[زرارة بن اعین]] از [[امام صادق]]{{ع}} سؤال کرد: "در زمان [[غیبت]] [[امام زمان]]{{ع}}، [[امام]] را چگونه از [[امامان]] بدلی تشخیص دهیم؟". [[امام]]{{ع}} فرمود: "این دعا را یاد بگیر و تکرار کن: {{عربی|اندازه=150%|" اللَّهُمَّ عَرِّفْنِي نَفْسَكَ فَإِنَّكَ إِنْ‏ لَمْ‏ تُعَرِّفْنِي‏ نَفْسَكَ‏ لَمْ‏ أَعْرِفْ‏ نَبِيَّكَ‏ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِي رَسُولَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي رَسُولَكَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَكَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِي حُجَّتَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ دِينِي‏ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}<ref>خدایا! خودت را به من بشناسان که اگر تو، خودت را به من نشناسانی، پیامبرت را نمیشناسم. خدایا پیامبرت را به من بشناسان که اگر پیامبرت را نشناسانی، حجت تو را نخواهم شناخت. خدایا! حجت و امام زمان را به من بشناسان که اگر امامت را نشناسانی، در دینم گمراه خواهم شد؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۳۴۲. </ref>.
::::::«اعتقاد به [[مهدویت]]، از زمان [[پیامبر]]{{صل}} رواج داشته و تقریبا بعد از واقعه کربلا و شهادت [[امام حسین]]{{ع}} ادعای [[مهدویت]] نیز آغاز شد و برخی از مردم بعد از وفات [[محمد حنفیه]]، او را [[مهدی]] دانستند و بعدها نیز عده‌ای خود را [[مهدی]] نامیدند و ادعای [[مهدویت]] کردند ... برای این که ما مهدی‌نمایان را تشخیص دهیم، لازم است شناخت کامل از [[امام زمان]]{{ع}} داشته باشیم. در روایات ما آمده است که [[زرارة بن اعین]] از [[امام صادق]]{{ع}} سؤال کرد: "در زمان [[غیبت]] [[امام زمان]]{{ع}}، [[امام]] را چگونه از [[امامان]] بدلی تشخیص دهیم؟". [[امام]]{{ع}} فرمود: "این دعا را یاد بگیر و تکرار کن: {{عربی|" اللَّهُمَّ عَرِّفْنِي نَفْسَكَ فَإِنَّكَ إِنْ‏ لَمْ‏ تُعَرِّفْنِي‏ نَفْسَكَ‏ لَمْ‏ أَعْرِفْ‏ نَبِيَّكَ‏ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِي رَسُولَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي رَسُولَكَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَكَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِي حُجَّتَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ دِينِي‏ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}<ref>خدایا! خودت را به من بشناسان که اگر تو، خودت را به من نشناسانی، پیامبرت را نمیشناسم. خدایا پیامبرت را به من بشناسان که اگر پیامبرت را نشناسانی، حجت تو را نخواهم شناخت. خدایا! حجت و امام زمان را به من بشناسان که اگر امامت را نشناسانی، در دینم گمراه خواهم شد؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۳۴۲. </ref>.
::::::بنابراین، بر ما لازم است که [[امام زمان]]{{ع}} را از چند جهت شناسایی کنیم، هم شناسنامه‌ای و هم اعتقادی و قلبی. روایات ما، به همه این‌ها اشاره کرده‌اند و فرموده‌اند: "[[امام زمان]]{{ع}} از [[بنی هاشم]] و از اولاد [[فاطمه]]{{س}} و از سلاله سید الشهداء [[امام حسین]]{{ع}} و نام پدرش حسن و خودش همنام [[پیامبر]]{{صل}} و ... است، و بعد هم خصوصیات شخصی و جسمی [[امام مهدی|امام دوازدهم]]{{ع}} را بیان فرموده‌اند و گفته‌اند: او، شبیه‌ترین مردم به [[پیامبر]]{{صل}} است؛ پیشانی حضرت فراخ و سفید و تابان و اثر سجده در آن آشکار است؛ ابروهای حضرت، به هم پیوسته است؛ چشم حضرت، سیاه و سرمه‌گون است؛ در طرف راست صورت، خالی وجود دارد<ref>شیخ عباس قمی، منتهی الآمال، ص ۲۸۹.</ref>؛ هنگام [[ظهور]]، با شمشیر قیام می‌کند؛ از ایشان، کرامت‌های بی‌شماری [[ظهور]] می‌کند. برای [[ظهور]] نیز علائمی حتمی و غیر حتمی بیان کرده‌اند، [[ندای آسمانی]]، [[خروج سفیانی]]، [[خروج خراسانی]]، [[قتل نفس زکیه]]، فرو رفتن لشکر [[سفیانی]] در بیابانی مابین [[مکه]] و [[مدینه]]<ref>ر.ک: همان، و مهدی موعود، (در این کتاب بیش از چهارصد علامت ذکر شده است).</ref> و ... از جمله آن علائم است. از طرفی، انسان باید آن‌قدر قدرت تشخیص داشته باشد تا بتواند [[امام مهدی]] {{ع}} را با اوصافی که بعضی از آن‌ها ذکر شد، از مهدی‌نمایان تمییز دهد، چون، بدیهی است که در هرزمان، برخی عناصر فرصت‌طلب، از موضوع [[مهدویت]] سوء استفاده می‌کنند، چنان‌که مدعیان الوهیت یا [[نبوت]] یا سایر مقامات معنوی، در دنیا کم نبوده‌اند، ولی این‌ها، هرگز، دلیل بر این نمی‌شود که منکر اصل وجود خدا و [[نبوت]] [[انبیا]] و [[مهدویت]] شویم. از این‌رو، دانایان و اهل تشخیص، از پیامبران درخواست معجزه می‌کردند. به همین دلیل مشاهده می‌کنیم که برای شناخت [[امام]] بعدی، [[امام]] هر عصری، برای اصحاب خود، علائمی از [[امام]] پسین را نشان می‌دادند تا در مسئله، شکی باقی نماند و آنان بتوانند [[امام]] بعد را به صورت واضح، شناسایی کنند»<ref>[[رسول رضوی|رضوی، رسول]]، [[امام مهدی (کتاب)|امام مهدی]]، ص ۱۴۹-۱۵۰.</ref>.
::::::بنابراین، بر ما لازم است که [[امام زمان]]{{ع}} را از چند جهت شناسایی کنیم، هم شناسنامه‌ای و هم اعتقادی و قلبی. روایات ما، به همه این‌ها اشاره کرده‌اند و فرموده‌اند: "[[امام زمان]]{{ع}} از [[بنی هاشم]] و از اولاد [[فاطمه]]{{س}} و از سلاله سید الشهداء [[امام حسین]]{{ع}} و نام پدرش حسن و خودش همنام [[پیامبر]]{{صل}} و ... است، و بعد هم خصوصیات شخصی و جسمی [[امام مهدی|امام دوازدهم]]{{ع}} را بیان فرموده‌اند و گفته‌اند: او، شبیه‌ترین مردم به [[پیامبر]]{{صل}} است؛ پیشانی حضرت فراخ و سفید و تابان و اثر سجده در آن آشکار است؛ ابروهای حضرت، به هم پیوسته است؛ چشم حضرت، سیاه و سرمه‌گون است؛ در طرف راست صورت، خالی وجود دارد<ref>شیخ عباس قمی، منتهی الآمال، ص ۲۸۹.</ref>؛ هنگام [[ظهور]]، با شمشیر قیام می‌کند؛ از ایشان، کرامت‌های بی‌شماری [[ظهور]] می‌کند. برای [[ظهور]] نیز علائمی حتمی و غیر حتمی بیان کرده‌اند، [[ندای آسمانی]]، [[خروج سفیانی]]، [[خروج خراسانی]]، [[قتل نفس زکیه]]، فرو رفتن لشکر [[سفیانی]] در بیابانی مابین [[مکه]] و [[مدینه]]<ref>ر.ک: همان، و مهدی موعود، (در این کتاب بیش از چهارصد علامت ذکر شده است).</ref> و ... از جمله آن علائم است. از طرفی، انسان باید آن‌قدر قدرت تشخیص داشته باشد تا بتواند [[امام مهدی]] {{ع}} را با اوصافی که بعضی از آن‌ها ذکر شد، از مهدی‌نمایان تمییز دهد، چون، بدیهی است که در هرزمان، برخی عناصر فرصت‌طلب، از موضوع [[مهدویت]] سوء استفاده می‌کنند، چنان‌که مدعیان الوهیت یا [[نبوت]] یا سایر مقامات معنوی، در دنیا کم نبوده‌اند، ولی این‌ها، هرگز، دلیل بر این نمی‌شود که منکر اصل وجود خدا و [[نبوت]] [[انبیا]] و [[مهدویت]] شویم. از این‌رو، دانایان و اهل تشخیص، از پیامبران درخواست معجزه می‌کردند. به همین دلیل مشاهده می‌کنیم که برای شناخت [[امام]] بعدی، [[امام]] هر عصری، برای اصحاب خود، علائمی از [[امام]] پسین را نشان می‌دادند تا در مسئله، شکی باقی نماند و آنان بتوانند [[امام]] بعد را به صورت واضح، شناسایی کنند»<ref>[[رسول رضوی|رضوی، رسول]]، [[امام مهدی (کتاب)|امام مهدی]]، ص ۱۴۹-۱۵۰.</ref>.