۳۳٬۷۴۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن' به '{{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن') |
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=100%|' به '{{عربی|') |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
[[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونهای]]]] | [[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونهای]]]] | ||
::::::آقای '''[[مجتبی تونهای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در اینباره گفته است: | ::::::آقای '''[[مجتبی تونهای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در اینباره گفته است: | ||
:::::*«رجعت [[امامان]] {{عم}}، در [[قرآن کریم]] و روایات و زیارتها آمده است. در قرآن آمده است: {{عربی | :::::*«رجعت [[امامان]] {{عم}}، در [[قرآن کریم]] و روایات و زیارتها آمده است. در قرآن آمده است: {{عربی|﴿{{متن قرآن|إِنَّ الَّذِي فَرَضَ عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لَرَادُّكَ إِلَى مَعَادٍ...}}﴾}}<ref>سوره قصص، ۸۵.</ref> آن کسی که قرآن را بر تو فرو فرستاد به یقین، تو را به وعدهگاهت بازمیگرداند. [[امام سجاد]] {{ع}} در تأویل این آیه شریفه فرمود: پیامبر شما و [[امیر مؤمنان]] و [[امامان]] [[اهل بیت]]، در عصر ظهور به دنیا باز میگردند<ref>بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۳۲؛ تفسیر برهان، ج ۳، ص ۲۳۹.</ref>. در روایتی [[امام صادق]] {{ع}} میفرماید: "نخستین کسی که در جریان رجعت به دنیا باز میگردد، [[امام حسین]] {{ع}} است"<ref>بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۶۳.</ref>. و فرمود: "حسین {{ع}} به اراده حکیمانه خداوند به دنیا بازمیگردد و [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}}، انگشتر سلیمان را به همراه زمام امور جامعه به او میسپارد، و او کسی است که [[قائم]] {{ع}} را پس از یک زندگی طولانی و شکوهبار که از دنیا میرود، غسل میدهد و به خاک میسپارد"<ref>همان، ص ۱۰۳.</ref>. نیز در تاویل آیه شریفه قرآن {{عربی|﴿{{متن قرآن|ثُمَّ رَدَدْنَا لَكُمُ الْكَرَّةَ عَلَيْهِمْ}}﴾}}<ref>سوره اسراء، ۶.</ref> میفرماید: "حسین {{ع}} با حدود هفتاد نفر از یاران خویش به خواست خدا به دنیا باز میگردد... در همان حال،[[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} نیز در میان یاران [[امام حسین]] {{ع}} و مردم است. آنگاه هنگامی که عرفان و ایمان مردم نسبت به رجعت [[حضرت حسین]] {{ع}} استوار گردید، پایان زندگی [[امام مهدی]] {{ع}} فرامیرسد. [[امام حسین]] {{ع}} امور مربوط به غسل و نماز و به خاکسپاری پیکر پاکش را به عهده میگیرد، چرا که پیکر مطهر امام [[معصوم]] {{ع}} را تنها همانند او باید غسل و کفن کند و بر پیکر او نماز بگذارد و او را به خاک سپارد<ref>کافی، ج ۸، ص ۲۰۶؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۵۶؛ تفسیر برهان، ج ۲، ص ۴۰۶.</ref>. در زیارتنامههای رسیده از جانب [[امامان]] راستین نیز، مسأله رجعت بهطور صریح بیان شده است. | ||
::::::[[امام صادق]] {{ع}} از رجعت [[حضرت علی]] {{ع}} سخن میگوید و توضیح میدهد که برای آن حضرت چندین بار رجعت است<ref>بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۷۵.</ref>. خود حضرت امیر {{ع}} نیز در ضمن خطبه مفصلی فرمودند: "برای من بازگشت پس از بازگشت و رجعت پس از رجعت است، من صاحب رجعتها هستم، من صاحب صولتها و شوکتها هستم، من صاحب دولتها و قدرتها هستم"<ref>همان، ص ۴۶؛ تفسیر صافی، ج ۱، ص ۳۲۶؛ تفسیر برهان، ج ۳، ص ۱۴۹.</ref>. از نظر روایات، تردیدی نیست که منظور از "دابّة الارض" در آیه ٨٢ سوره نمل، رجعت [[حضرت علی]] {{ع}} میباشد. [[امام باقر]] {{ع}} از [[حضرت علی]] {{ع}} نقل میکنند که فرمود: "به من شش فضیلت داده شده: | ::::::[[امام صادق]] {{ع}} از رجعت [[حضرت علی]] {{ع}} سخن میگوید و توضیح میدهد که برای آن حضرت چندین بار رجعت است<ref>بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۷۵.</ref>. خود حضرت امیر {{ع}} نیز در ضمن خطبه مفصلی فرمودند: "برای من بازگشت پس از بازگشت و رجعت پس از رجعت است، من صاحب رجعتها هستم، من صاحب صولتها و شوکتها هستم، من صاحب دولتها و قدرتها هستم"<ref>همان، ص ۴۶؛ تفسیر صافی، ج ۱، ص ۳۲۶؛ تفسیر برهان، ج ۳، ص ۱۴۹.</ref>. از نظر روایات، تردیدی نیست که منظور از "دابّة الارض" در آیه ٨٢ سوره نمل، رجعت [[حضرت علی]] {{ع}} میباشد. [[امام باقر]] {{ع}} از [[حضرت علی]] {{ع}} نقل میکنند که فرمود: "به من شش فضیلت داده شده: | ||
:::::#علم منایا و بلایا و وصایا به من داده شده، | :::::#علم منایا و بلایا و وصایا به من داده شده، |