رابطه علم معصوم با عصمت چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
حذف <br/> از صفحه توسط ربات
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=100%|' به '{{عربی|') |
جز (حذف <br/> از صفحه توسط ربات) |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
آیت‌الله '''[[سید نورالدین شریعتمدار جزایری]]''' در مقاله ''«[[امام حسین و علم به شهادت (مقاله)|امام حسین و علم به شهادت]]»'' در این باره گفته است: | آیت‌الله '''[[سید نورالدین شریعتمدار جزایری]]''' در مقاله ''«[[امام حسین و علم به شهادت (مقاله)|امام حسین و علم به شهادت]]»'' در این باره گفته است: | ||
::::::«از دیدگاه عقل این موضوع بررسی شود که آیا مانعی در علم گسترده [[امام]] وجود دارد؟(...) عقل این گونه علم و خبررسانی را محال نمی‌داند و مانعی را در دارا بودن آن تصوّر نمی‌کند. بلکه بالعکس اگر این علم گسترده و فراگیر نبود، ادعای رهبری امّت اثر نداشت و چگونه کسی که آگاهی به حال مردم ندارد، می‌تواند سعادت دنیا و آخرت آنان را تأمین و تضمین نماید. (...) از باورهای شیعیان درباره [[پیامبر]] و [[امام]]، عصمت و محفوظ بودن از گناه، اشتباه، سهو، نسیان و غفلت است که در تمام مدت عمر خود در یک لحظه و در یک بار نیز خطا،اشتباه و گناه از او سر نمی‌زند. معصوم بودن از گناه و خطا، در تمام لحظه‌های عمر و برخوردهای زندگانی، زمانی تحقق می‌یابد که دانش و آگاهی فراگیر شود و به هر چیزی در هر حال علم داشته باشد و اگر یک مورد را نداند، مقام عصمت را به نمی‌یابد، زیرا آن چه با عصمت سازگار نیست‌گناه و اشتباه و ... از نادانی و جهل است و کسی که از مصالح و مفاسد واقعی باخبر است، گناه و اشتباه نمی‌کند. پس معصوم بودن [[پیامبر]] و [[امام]]، دانش و آگاهی او را به تمام مصالح و مفاسد و حقایق اشیاء در هر حالی نیاز دارد»<ref>[http://www.pasokhgoo.ir/node/2300 مقاله امام حسین و علم شهادت.]</ref>. | ::::::«از دیدگاه عقل این موضوع بررسی شود که آیا مانعی در علم گسترده [[امام]] وجود دارد؟(...) عقل این گونه علم و خبررسانی را محال نمی‌داند و مانعی را در دارا بودن آن تصوّر نمی‌کند. بلکه بالعکس اگر این علم گسترده و فراگیر نبود، ادعای رهبری امّت اثر نداشت و چگونه کسی که آگاهی به حال مردم ندارد، می‌تواند سعادت دنیا و آخرت آنان را تأمین و تضمین نماید. (...) از باورهای شیعیان درباره [[پیامبر]] و [[امام]]، عصمت و محفوظ بودن از گناه، اشتباه، سهو، نسیان و غفلت است که در تمام مدت عمر خود در یک لحظه و در یک بار نیز خطا،اشتباه و گناه از او سر نمی‌زند. معصوم بودن از گناه و خطا، در تمام لحظه‌های عمر و برخوردهای زندگانی، زمانی تحقق می‌یابد که دانش و آگاهی فراگیر شود و به هر چیزی در هر حال علم داشته باشد و اگر یک مورد را نداند، مقام عصمت را به نمی‌یابد، زیرا آن چه با عصمت سازگار نیست‌گناه و اشتباه و ... از نادانی و جهل است و کسی که از مصالح و مفاسد واقعی باخبر است، گناه و اشتباه نمی‌کند. پس معصوم بودن [[پیامبر]] و [[امام]]، دانش و آگاهی او را به تمام مصالح و مفاسد و حقایق اشیاء در هر حالی نیاز دارد»<ref>[http://www.pasokhgoo.ir/node/2300 مقاله امام حسین و علم شهادت.]</ref>. | ||
==پاسخ‌های دیگر== | ==پاسخ‌های دیگر== | ||