رسالت در قرآن: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - ' ؛' به '؛'
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=100%|' به '{{عربی|') |
جز (جایگزینی متن - ' ؛' به '؛') |
||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
==واکنش مردم در برابر رسالت پیامبران== | ==واکنش مردم در برابر رسالت پیامبران== | ||
*هنگامی که [[پیامبران]] الهی برانگیخته میشدند و مردم را به پرستش خدای یگانه و اطاعت از فرامین او و پرهیز از شرک و بتپرستی و هرگونه کارهای ناپسند و زشت دعوت میکردند، همگی با انکار و مخالفت مردم روبهرو میشدند<ref>المیزان، ج ۸، ص ۲۰۴-۲۰۵.</ref>{{عربی|﴿{{متن قرآن|أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَالَّذِينَ مِن بَعْدِهِمْ لاَ يَعْلَمُهُمْ إِلاَّ اللَّهُ جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَرَدُّواْ أَيْدِيَهُمْ فِي أَفْوَاهِهِمْ وَقَالُواْ إِنَّا كَفَرْنَا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ وَإِنَّا لَفِي شَكٍّ مِّمَّا تَدْعُونَنَا إِلَيْهِ مُرِيبٍ}}﴾}}<ref> آیا خبر کسان پیش از شما چون قوم نوح و عاد و ثمود و کسان پس از ایشان که جز خداوند کسی آنان را نمیشناسد به شما نرسیده است؟ پیامبران آنان برهانها برای آنها آوردند اما آنان (از خشم) دست بر دهان بردند و گفتند: هر چه را که شما برای آن فرستاده شدهاید انکار میکنیم و بیگمان به آنچه ما را بدان فرا میخوانید در دودلی گمانانگیزی هستیم؛ سوره ابراهیم، آیه: ۹.</ref><ref>[[حسن رضایی|رضایی، حسن]]،[[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱۳ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱۳، ص:۵۹۸- ۶۰۹.</ref>. | *هنگامی که [[پیامبران]] الهی برانگیخته میشدند و مردم را به پرستش خدای یگانه و اطاعت از فرامین او و پرهیز از شرک و بتپرستی و هرگونه کارهای ناپسند و زشت دعوت میکردند، همگی با انکار و مخالفت مردم روبهرو میشدند<ref>المیزان، ج ۸، ص ۲۰۴-۲۰۵.</ref>{{عربی|﴿{{متن قرآن|أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَالَّذِينَ مِن بَعْدِهِمْ لاَ يَعْلَمُهُمْ إِلاَّ اللَّهُ جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَرَدُّواْ أَيْدِيَهُمْ فِي أَفْوَاهِهِمْ وَقَالُواْ إِنَّا كَفَرْنَا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ وَإِنَّا لَفِي شَكٍّ مِّمَّا تَدْعُونَنَا إِلَيْهِ مُرِيبٍ}}﴾}}<ref> آیا خبر کسان پیش از شما چون قوم نوح و عاد و ثمود و کسان پس از ایشان که جز خداوند کسی آنان را نمیشناسد به شما نرسیده است؟ پیامبران آنان برهانها برای آنها آوردند اما آنان (از خشم) دست بر دهان بردند و گفتند: هر چه را که شما برای آن فرستاده شدهاید انکار میکنیم و بیگمان به آنچه ما را بدان فرا میخوانید در دودلی گمانانگیزی هستیم؛ سوره ابراهیم، آیه: ۹.</ref><ref>[[حسن رضایی|رضایی، حسن]]،[[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱۳ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱۳، ص:۵۹۸- ۶۰۹.</ref>. | ||
*در این میان، فرمانروایان و ثروتمندان جامعه که سرمست عیش و نوش بودند، سرسختانه به انکار رسالت رسولان میپرداختند{{عربی|﴿{{متن قرآن|وَمَا أَرْسَلْنَا فِي قَرْيَةٍ مِّن نَّذِيرٍ إِلاَّ قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ كَافِرُونَ}}﴾}}<ref> و ما در هیچ شهری، بیمدهندهای نفرستادیم مگر که کامرانان آن (شهر) گفتند: ما منکر پیام رسالت | *در این میان، فرمانروایان و ثروتمندان جامعه که سرمست عیش و نوش بودند، سرسختانه به انکار رسالت رسولان میپرداختند{{عربی|﴿{{متن قرآن|وَمَا أَرْسَلْنَا فِي قَرْيَةٍ مِّن نَّذِيرٍ إِلاَّ قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ كَافِرُونَ}}﴾}}<ref> و ما در هیچ شهری، بیمدهندهای نفرستادیم مگر که کامرانان آن (شهر) گفتند: ما منکر پیام رسالت شماییم؛ سوره سبأ، آیه:۳۴.</ref> و افزون بر خود، جامعه را نیز از پذیرفتن راه حق برحذر میداشتند: {{عربی|﴿{{متن قرآن|وَقَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَكُبَرَاءَنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِيلا }}﴾}}<ref> و میگویند: پروردگارا! ما از سرکردگان و بزرگانمان فرمان بردیم و آنان ما را از راه به در بردند؛ سوره احزاب، آیه: ۶۷.</ref>، ازاینرو جز اندکی که از ستم گسترده جامعه به ستوه آمده و از محرومان بودند، بیشتر کسان دیگر به دعوت پیامبران ایمان نمیآوردند و بر این پایه، یکی از اشکالات منکران دعوت پیامبران این بوده است که جز برخی فقیران پست، کسی دنبالهرو آنان نیست<ref>ارشاد الاذهان، ص ۲۲۹.</ref>{{عربی|﴿{{متن قرآن|فَقَالَ الْمَلأُ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَوْمِهِ مَا نَرَاكَ إِلاَّ بَشَرًا مِّثْلَنَا وَمَا نَرَاكَ اتَّبَعَكَ إِلاَّ الَّذِينَ هُمْ أَرَاذِلُنَا بَادِيَ الرَّأْيِ وَمَا نَرَى لَكُمْ عَلَيْنَا مِن فَضْلٍ بَلْ نَظُنُّكُمْ كَاذِبِينَ}}﴾}}<ref> پس سردستگان کافر از قوم وی گفتند: ما تو را جز بشری مانند خویش نمیدانیم و جز این نمیبینیم که فرومایگان ما نسنجیده از تو پیروی کردهاند و در شما برتری نسبت به خویش نمیبینیم بلکه شما را دروغگو میپنداریم؛ سوره هود، آیه:۲۷.</ref><ref>[[حسن رضایی|رضایی، حسن]]،[[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱۳ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱۳، ص:۵۹۸- ۶۰۹.</ref> | ||
*مخالفان برای جلوگیری از پیشرفت دعوت ایشان با شیوههای گوناگونی به مقابله برمیخاستند: نخست تحقیر و استهزا میکردند<ref>جامع البیان، ج ۱۴، ص ۷؛ اطیب البیان، ج ۸، ص ۱۴.</ref> تا با کوبیدن و ترور شخصیت پیامبران الهی، تودههای مردم را به آنان بیاعتنا کنند:{{عربی|﴿{{متن قرآن|وَمَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلاَّ كَانُواْ بِهِ يَسْتَهْزِؤُونَ كَذَلِكَ نَسْلُكُهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ}}﴾}}<ref> و هیچ فرستادهای نزدشان نمیآمد مگر آنکه او را ریشخند میکردند.بدینگونه برای آن در دل بزهکاران راه میگشاییم؛ سوره حجر، آیه: ۱۱ - ۱۲.</ref> و افترا و نسبتهای ناروا، گام بعدی بوده است، چنانکه پیامبران الهی را سفیه و مجنون: {{عربی|﴿{{متن قرآن|قَالَ الْمَلأُ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَوْمِهِ إِنَّا لَنَرَاكَ فِي سَفَاهَةٍ وَإِنَّا لَنَظُنُّكَ مِنَ الْكَاذِبِينَ }}﴾}}<ref> سرکردگان کافر از قوم وی گفتند: بیگمان ما تو را در نابخردی میبینیم و ما تو را از دروغگویان میدانیم؛ سوره اعراف، آیه:۶۶.</ref> و بر گمراهی:{{عربی|﴿{{متن قرآن|قَالَ الْمَلأُ مِن قَوْمِهِ إِنَّا لَنَرَاكَ فِي ضَلالٍ مُّبِينٍ}}﴾}}<ref> سرکردگان قوم او گفتند: بیگمان ما تو را در گمراهی آشکاری میبینیم؛ سوره اعراف، آیه:۶۰.</ref> و در برابر ارائه معجزه، پیامبران را افسونگر:{{عربی|﴿{{متن قرآن|كَذَلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلاَّ قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ}}﴾}}<ref> بدینگونه برای کسانی که پیش از آنان بودند، هیچ پیامبری نیامد مگر اینکه گفتند: او جادوگر یا دیوانه است؛ سوره ذاریات، آیه:۵۲.</ref> یا شاعری مجنون: {{عربی|﴿{{متن قرآن|وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوا آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ}}﴾}}<ref> و میگفتند: آیا ما برای یک شاعر دیوانه دست از خدایان خویش بکشیم؟؛ سوره صافات، آیه:۳۶.</ref> و پیامهایشان را افسانه میخواندند:{{عربی|﴿{{متن قرآن|وَإِذَا قِيلَ لَهُم مَّاذَا أَنزَلَ رَبُّكُمْ قَالُواْ أَسَاطِيرُ الأَوَّلِينَ}}﴾}}<ref> و چون به آنان گفته شود که پروردگارتان چه فرو فرستاده است؟ میگویند: (آنها) افسانههای پیشینیان است؛ سوره نحل، آیه: ۲۴.</ref> یا محتوای دعوت ایشان را برخاسته از تعالیم انسانهای دیگر میدانستند؛ نه از خدا:{{عربی|﴿{{متن قرآن|ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ}}﴾}}<ref> سپس از او روی گرداندند و گفتند: آموزش دیدهای دیوانه است؛ سوره دخان، آیه:۱۴.</ref><ref>[[حسن رضایی|رضایی، حسن]]،[[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱۳ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱۳، ص:۵۹۸- ۶۰۹.</ref>. | *مخالفان برای جلوگیری از پیشرفت دعوت ایشان با شیوههای گوناگونی به مقابله برمیخاستند: نخست تحقیر و استهزا میکردند<ref>جامع البیان، ج ۱۴، ص ۷؛ اطیب البیان، ج ۸، ص ۱۴.</ref> تا با کوبیدن و ترور شخصیت پیامبران الهی، تودههای مردم را به آنان بیاعتنا کنند:{{عربی|﴿{{متن قرآن|وَمَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلاَّ كَانُواْ بِهِ يَسْتَهْزِؤُونَ كَذَلِكَ نَسْلُكُهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ}}﴾}}<ref> و هیچ فرستادهای نزدشان نمیآمد مگر آنکه او را ریشخند میکردند.بدینگونه برای آن در دل بزهکاران راه میگشاییم؛ سوره حجر، آیه: ۱۱ - ۱۲.</ref> و افترا و نسبتهای ناروا، گام بعدی بوده است، چنانکه پیامبران الهی را سفیه و مجنون: {{عربی|﴿{{متن قرآن|قَالَ الْمَلأُ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَوْمِهِ إِنَّا لَنَرَاكَ فِي سَفَاهَةٍ وَإِنَّا لَنَظُنُّكَ مِنَ الْكَاذِبِينَ }}﴾}}<ref> سرکردگان کافر از قوم وی گفتند: بیگمان ما تو را در نابخردی میبینیم و ما تو را از دروغگویان میدانیم؛ سوره اعراف، آیه:۶۶.</ref> و بر گمراهی:{{عربی|﴿{{متن قرآن|قَالَ الْمَلأُ مِن قَوْمِهِ إِنَّا لَنَرَاكَ فِي ضَلالٍ مُّبِينٍ}}﴾}}<ref> سرکردگان قوم او گفتند: بیگمان ما تو را در گمراهی آشکاری میبینیم؛ سوره اعراف، آیه:۶۰.</ref> و در برابر ارائه معجزه، پیامبران را افسونگر:{{عربی|﴿{{متن قرآن|كَذَلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلاَّ قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ}}﴾}}<ref> بدینگونه برای کسانی که پیش از آنان بودند، هیچ پیامبری نیامد مگر اینکه گفتند: او جادوگر یا دیوانه است؛ سوره ذاریات، آیه:۵۲.</ref> یا شاعری مجنون: {{عربی|﴿{{متن قرآن|وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوا آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ}}﴾}}<ref> و میگفتند: آیا ما برای یک شاعر دیوانه دست از خدایان خویش بکشیم؟؛ سوره صافات، آیه:۳۶.</ref> و پیامهایشان را افسانه میخواندند:{{عربی|﴿{{متن قرآن|وَإِذَا قِيلَ لَهُم مَّاذَا أَنزَلَ رَبُّكُمْ قَالُواْ أَسَاطِيرُ الأَوَّلِينَ}}﴾}}<ref> و چون به آنان گفته شود که پروردگارتان چه فرو فرستاده است؟ میگویند: (آنها) افسانههای پیشینیان است؛ سوره نحل، آیه: ۲۴.</ref> یا محتوای دعوت ایشان را برخاسته از تعالیم انسانهای دیگر میدانستند؛ نه از خدا:{{عربی|﴿{{متن قرآن|ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ}}﴾}}<ref> سپس از او روی گرداندند و گفتند: آموزش دیدهای دیوانه است؛ سوره دخان، آیه:۱۴.</ref><ref>[[حسن رضایی|رضایی، حسن]]،[[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱۳ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱۳، ص:۵۹۸- ۶۰۹.</ref>. | ||
*هنگامی که رسولان الهی با آنان گفتوگو یا آنها را موعظه میکردند و از پیامدهای کفر و بتپرستی برحذر میداشتند، به هر وسیلهای از شنیدن دعوت پیامبران امتناع میکردند: {{عربی|﴿{{متن قرآن|وَإِنِّي كُلَّمَا دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُوا أَصَابِعَهُمْ فِي آذَانِهِمْ وَاسْتَغْشَوْا ثِيَابَهُمْ وَأَصَرُّوا وَاسْتَكْبَرُوا اسْتِكْبَارًا}}﴾}}<ref> و من هرگاه آنان را فرا خواندم تا بیامرزیشان، انگشت در گوش نهادند و جامه بر سر کشیدند و (در کفر) پای فشردند و سخت گردنفرازی ورزیدند؛ سوره نوح، آیه: ۷.</ref>؛ یا با استناد به روش و منش پیشینیان از دعوت پیامبران سرباز زده:{{عربی|﴿{{متن قرآن|وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنزَلَ اللَّهُ قَالُواْ بَلْ نَتَّبِعُ مَا أَلْفَيْنَا عَلَيْهِ آبَاءَنَا أَوَلَوْ كَانَ آبَاؤُهُمْ لاَ يَعْقِلُونَ شَيْئًا وَلاَ يَهْتَدُونَ}}﴾}}<ref> و چون به آنان گفته شود از آنچه خداوند فرو فرستاده است پیروی کنید میگویند: (نه) بلکه ما از آنچه پدرانمان را بر آن یافتهایم پیروی میکنیم؛ آیا حتی اگر پدرانشان چیزی را در نمییافته و راه به جایی نمیبردهاند، (باز از پدرانشان پیروی میکنند؟؛ سوره بقره، آیه:۱۷۰.</ref>؛ همچنین مردم را از شنیدن سخنان پیامبران و پیروی ایشان باز میداشتند:{{عربی|﴿{{متن قرآن|وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لا تَسْمَعُوا لِهَذَا الْقُرْآنِ وَالْغَوْا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَغْلِبُونَ}}﴾}}<ref> و کافران گفتند: به این قرآن گوش ندهید و در (هنگام خوانده شدن) آن، سخنان بیهوده سر دهید باشد که پیروز گردید؛ سوره فصلت، آیه:۲۶.</ref><ref>[[حسن رضایی|رضایی، حسن]]،[[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱۳ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱۳، ص:۵۹۸- ۶۰۹.</ref>. | *هنگامی که رسولان الهی با آنان گفتوگو یا آنها را موعظه میکردند و از پیامدهای کفر و بتپرستی برحذر میداشتند، به هر وسیلهای از شنیدن دعوت پیامبران امتناع میکردند: {{عربی|﴿{{متن قرآن|وَإِنِّي كُلَّمَا دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُوا أَصَابِعَهُمْ فِي آذَانِهِمْ وَاسْتَغْشَوْا ثِيَابَهُمْ وَأَصَرُّوا وَاسْتَكْبَرُوا اسْتِكْبَارًا}}﴾}}<ref> و من هرگاه آنان را فرا خواندم تا بیامرزیشان، انگشت در گوش نهادند و جامه بر سر کشیدند و (در کفر) پای فشردند و سخت گردنفرازی ورزیدند؛ سوره نوح، آیه: ۷.</ref>؛ یا با استناد به روش و منش پیشینیان از دعوت پیامبران سرباز زده:{{عربی|﴿{{متن قرآن|وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنزَلَ اللَّهُ قَالُواْ بَلْ نَتَّبِعُ مَا أَلْفَيْنَا عَلَيْهِ آبَاءَنَا أَوَلَوْ كَانَ آبَاؤُهُمْ لاَ يَعْقِلُونَ شَيْئًا وَلاَ يَهْتَدُونَ}}﴾}}<ref> و چون به آنان گفته شود از آنچه خداوند فرو فرستاده است پیروی کنید میگویند: (نه) بلکه ما از آنچه پدرانمان را بر آن یافتهایم پیروی میکنیم؛ آیا حتی اگر پدرانشان چیزی را در نمییافته و راه به جایی نمیبردهاند، (باز از پدرانشان پیروی میکنند؟؛ سوره بقره، آیه:۱۷۰.</ref>؛ همچنین مردم را از شنیدن سخنان پیامبران و پیروی ایشان باز میداشتند:{{عربی|﴿{{متن قرآن|وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لا تَسْمَعُوا لِهَذَا الْقُرْآنِ وَالْغَوْا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَغْلِبُونَ}}﴾}}<ref> و کافران گفتند: به این قرآن گوش ندهید و در (هنگام خوانده شدن) آن، سخنان بیهوده سر دهید باشد که پیروز گردید؛ سوره فصلت، آیه:۲۶.</ref><ref>[[حسن رضایی|رضایی، حسن]]،[[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱۳ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱۳، ص:۵۹۸- ۶۰۹.</ref>. |