ویژگی‌های مدینه فاضله امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::«تا آن‌جا که در حافظه [[تاریخ]] به یاد مانده است، هیچ‌گاه [[انسان]] از اندیشه و رؤیای بهتر زیستن فارغ نبوده و همیشه، نگاه او برای یافتن آینده‌ای بهتر و سامان‌یافته‌تر، دوردست‌ها را نظاره کرده است. این رؤیا، در زندگانی [[انسان]] به گونه‌های مختلفی تبلور یافته است و بارزترین نمونه از آن را در اندیشه "[[مدینه فاضله]]" می‌یابیم. و اما مهم‌ترین و برجسته‌ترین خصوصیات [[مدینه فاضله اسلامی]] -که تحقق آن را پس از [[ظهور منجی]] [[عالم]] [[بشریت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} به ما وعده داده‌اند- عبارتند از:

:::::#'''[[مدینه عدل]]''': در خصوصیات [[قیام]] و [[حکومت]] [[امام زمان]] {{ع}} هیچ ویژگی به اندازه [[عدالت]] و قسط‍‌ روشنی ندارد. در [[زیارت]] [[صاحب الامر]] می‌خوانیم: {{عربی|"السَّلَامُ عَلَى الْقَائِمِ الْمُنْتَظَرِ وَ الْعَدْلِ الْمُشْتَهَر..."}}<ref>مفاتیح الجنان، زیارت صاحب الامر.</ref> در [[مدینه فاضله اسلامی]] و در بستر [[ظهور]] آن [[منجی]] نیز، همه سخن از [[عدالت]] است. دامنه [[عدالت]] او، تا اقصی نقاط‍‌ منازل و زوایای ناپیدای [[جامعه]] گسترده است، حتی [[عدالت]] و دادگری همچون گرما و سرما در درون خانه‌های مردمان نفوذ می‌کند و مأمن و مسکن وجود آنان را سامان می‌بخشد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۶۲.</ref>. در سایه این [[عدالت]]، هیچ انسانی در قید [[بندگی]] و [[بردگی]] باقی نمی‌ماند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۴.</ref>.

:::::#'''[[مدینه رفاه]]''': [[مدینه فاضله اسلامی]]، [[مدینه رفاه]] و [[آسایش همگانی]] است. [[رفاه]] و تنعم بدان سان که دیگر نیازمند و صاحب‌حاجتی در سطح [[جامعه]] یافت نمی‌توان کرد. یک [[دلیل]] مهم بر این [[امر]]، [[توزیع عادلانه ثروت‌ها]] و منابع است. در [[روایات]]، سخن از کثرت [[مال]]، [[وفور نعمت‌ها]]، [[باران‌های پی‌درپی]]، سبکباری از بارهای سنگین زندگی، [[ادای قرض مقروضین]] و سخن از [[بذل و بخشش]] [[امام]]{{ع}} بر همگان است، به‌طوری که از طلب [[مال]] و بخشش دیگران بی‌نیاز گردند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۹۰.</ref>.

:::::#'''[[مدینه امن]]''': در روایتی از [[امام صادق]] {{ع}} در [[تفسیر]] [[آیه]] شریفه {{عربی|﴿{{متن قرآن|وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا... وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا}}﴾}} می‌فرماید: {{عربی|"نَزَلَتْ فِي الْقَائِمِ وَ أَصْحَابِهِ"}}<ref>غیبة طوسی، ص ۲۴۰ (ذیل آیه ۵۵ سوره نور.).</ref>. یعنی [[وعده خداوند]]، مبنی بر این‌که [[وحشت]] و [[خوف]] [[مؤمنان]] را به [[امنیت]] و [[سلام]] تبدیل می‌کند، در [[زمان ظهور]] آن حضرت، معنی و مصداق می‌یابد.

:::::#'''[[مدینه تربیت]]''': [[تربیت]] و پرورش [[روح]] [[انسان‌ها]] و توجه به [[اخلاق]] و [[فضائل]] روحی، از اساسی‌ترین [[برنامه‌های ظهور]] است. [[انسان‌ها]] در کنار غنای مالی، از غنای قلبی و روحی نیز بهره‌مند می‌گردند<ref>بحار الانوار، ج ۸۴، ص ۵۱.</ref> و در کنار [[اتمام نعمت]] و وفور ثروت، به کمال [[اخلاق]] و فضیلت‌های انسانی راه می‌یابند<ref>بحار الانوار، ج ۸۴، ص ۱۲۳.</ref>.

:::::#'''[[مدینه علم]]''': [[دوره ظهور]]، دوران [[گسترش علم]] و [[دانایی]] است و [[مدینه فاضله اسلامی]]، [[مدینة العلم]] است. او می‌آید و [[دانایی]] و [[فرزانگی]]، [[جانشین]] [[جهل]] و [[نادانی]] می‌گردد و [[جهان]] از [[نور]] [[عقل]] و [[دانش]] آکنده می‌شود<ref>بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۵۱.</ref>.

:::::#'''[[مدینه مستضعفان]]''': آنان که [[پیش از ظهور]]، [[بار]] سنگین [[فقر]] و [[بیچارگی]] و نامردمی را [[تحمل]] کرده‌اند، اکنون در راستای [[اجرای عدالت]] باید به حق‌ مسلم خویش در [[وراثت]] و [[پیشوایی]] [[زمین]] دست یابند<ref>سوره قصص، ۵.</ref>. و بدین‌سان، [[بهشت]] [[زمینی]] در [[عالم]] خارج، واقعیت می‌یابد<ref>چشم‌به‌راه مهدی، ص ۱۹۸.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۶۳۱.</ref>.

::::::«آرمان‌های گذشته و آینده [[بشر]] در [[عصر ظهور]] و استقرار [[دولت کریمه مهدوی]] محقق می‌شود. در [[آیات]] و [[روایات]] به برخی از نمادهای آن زمان اشاره شده که مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از: تحقق [[عدالت جهانی]] در همه ابعاد زندگی [[جامعه]] آن روز، [[امنیت فراگیر]]، [[رفاه]] و [[آسایش]] همراه با [[نشاط معنوی]]، [[رشد شگفت‌انگیز علوم]]، گسترش [[فرهنگ دینی]] و اسلامی در همه [[شئون جامعه]] و مهم‌تر از آن، [[تربیت اخلاقی]] و معنوی و [[رشد بی‌نظیر فرهنگ دینی]] در همه ابعاد در میان [[مردم]] آن عصر<ref>برای اطلاع بیشتر، نک: [[حبیب‌اللّه طاهری]]، سیمای آفتاب</ref>»<ref>[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۴۴۵.</ref>.