عباسیان: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - '</ref><ref>مجتبی تونهای، [[موعودنامه' به '</ref><ref>تونهای، مجتبی، [[موعودنامه'
(←مقدمه) |
جز (جایگزینی متن - '</ref><ref>مجتبی تونهای، [[موعودنامه' به '</ref><ref>تونهای، مجتبی، [[موعودنامه') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*دوران [[غیبت صغری]] که [[نواب خاص]] [[امام زمان]] {{ع}} در آن دوره، مسؤولیت نیابت را به عهده داشتند و نزدیک به هفتاد سال از تاریخ را به خود اختصاص دادند، مصادف و مقارن با خلافت شش تن از خلفای عباسی بوده است. هنر عباسیها آن بود که خودشان را جزء [[آل محمد]] به قلم آوردند تا جنبش و نهضت را به نفع خود اداره کنند. سرانجام [[بنی عباس]] به نام [[اهل بیت]] {{عم}} خلافت را، پس از سرنگونی [[بنی امیه]] به دست گرفتند، و در ابتدای کار، روزی چند به مردم و علویین روی خوش نشان دادند. حتّی به نام انتقام شهدای علویین، [[بنی امیه]] را قتل عام کردند و قبور خلفاء [[بنی امیه]] را شکافتند و هرچه یافتند، آتش زدند. اما دیری نگذشت که شیوه ظالمانه و خصمانه [[بنی امیه]] را پیش گرفتند و در بیدادگری و بیبندوباری، هیچگونه فروگذار نکردند و علویین را دستهدسته گردن زدند و یا زندهزنده دفن کردند. یکی از ویژگیهای خلفای عباسی که در همه آنها مشترک میباشد، مشغول بودن و پرداختن به لهو و لعب، خوشگذرانی، شراب خواری، شبنشینیها و عدم کوچکترین توجّه به شؤون زندگی مردم است. | *دوران [[غیبت صغری]] که [[نواب خاص]] [[امام زمان]] {{ع}} در آن دوره، مسؤولیت نیابت را به عهده داشتند و نزدیک به هفتاد سال از تاریخ را به خود اختصاص دادند، مصادف و مقارن با خلافت شش تن از خلفای عباسی بوده است. هنر عباسیها آن بود که خودشان را جزء [[آل محمد]] به قلم آوردند تا جنبش و نهضت را به نفع خود اداره کنند. سرانجام [[بنی عباس]] به نام [[اهل بیت]] {{عم}} خلافت را، پس از سرنگونی [[بنی امیه]] به دست گرفتند، و در ابتدای کار، روزی چند به مردم و علویین روی خوش نشان دادند. حتّی به نام انتقام شهدای علویین، [[بنی امیه]] را قتل عام کردند و قبور خلفاء [[بنی امیه]] را شکافتند و هرچه یافتند، آتش زدند. اما دیری نگذشت که شیوه ظالمانه و خصمانه [[بنی امیه]] را پیش گرفتند و در بیدادگری و بیبندوباری، هیچگونه فروگذار نکردند و علویین را دستهدسته گردن زدند و یا زندهزنده دفن کردند. یکی از ویژگیهای خلفای عباسی که در همه آنها مشترک میباشد، مشغول بودن و پرداختن به لهو و لعب، خوشگذرانی، شراب خواری، شبنشینیها و عدم کوچکترین توجّه به شؤون زندگی مردم است. | ||
*از دیگر ویژگی خلفای عباسی، دشمنی با خاندان [[رسالت]]، ایجاد نفرت نسبت به علویین، تبعید، زندانی کردن، کشتن و فشار بر آنان بود. در این فکر میان خلیفه، سران قوم، ارتش و وزراء فرقی نبود و همه، همعقیده بودند. این تفکر در سراسر تاریخ خلافت عبّاسی به چشم میخورد، لکن بر حسب اختلاف اشخاص و روحیهها در ادوار مختلف شدّت و ضعف پیدا میکرد. متوکل در دشمنی با خاندان رسالت، در میان خلفای عباسی نظیر نداشت. در سال ٢٣٦ هجری قمری امر کرد قبّه ضریح [[امام حسین]] {{ع}} را در [[کربلا]] و همچنین خانههای بسیاری که در اطرافش ساخته بودند، خراب و با زمین یکسان نمودند و دستور داد آب به حرم [[امام حسین]] {{ع}} بستند و زمین قبر مطهّر را شخم و زراعت کنند تا به کلّی اسم و رسم مزار فراموش شود<ref>مروج الذهب، ج ۴، ص ۵؛ شیعه در اسلام، علامه طباطبایی، ص ۲۶.</ref><ref>[[مجتبی تونهای|مجتبی | *از دیگر ویژگی خلفای عباسی، دشمنی با خاندان [[رسالت]]، ایجاد نفرت نسبت به علویین، تبعید، زندانی کردن، کشتن و فشار بر آنان بود. در این فکر میان خلیفه، سران قوم، ارتش و وزراء فرقی نبود و همه، همعقیده بودند. این تفکر در سراسر تاریخ خلافت عبّاسی به چشم میخورد، لکن بر حسب اختلاف اشخاص و روحیهها در ادوار مختلف شدّت و ضعف پیدا میکرد. متوکل در دشمنی با خاندان رسالت، در میان خلفای عباسی نظیر نداشت. در سال ٢٣٦ هجری قمری امر کرد قبّه ضریح [[امام حسین]] {{ع}} را در [[کربلا]] و همچنین خانههای بسیاری که در اطرافش ساخته بودند، خراب و با زمین یکسان نمودند و دستور داد آب به حرم [[امام حسین]] {{ع}} بستند و زمین قبر مطهّر را شخم و زراعت کنند تا به کلّی اسم و رسم مزار فراموش شود<ref>مروج الذهب، ج ۴، ص ۵؛ شیعه در اسلام، علامه طباطبایی، ص ۲۶.</ref><ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۳۰۲.</ref>. | ||
== پرسشهای وابسته == | == پرسشهای وابسته == |