جز
جایگزینی متن - '</ref><ref>مجتبی تونه‌ای، [[موعودنامه' به '</ref><ref>تونه‌ای، مجتبی، [[موعودنامه'
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{خرد}} {{مهدویت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center;...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - '</ref><ref>مجتبی تونه‌ای، [[موعودنامه' به '</ref><ref>تونه‌ای، مجتبی، [[موعودنامه') |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
#یأس و ناامیدی از اصل ظهور حضرت قائم {{ع}}؛ به‌طور کلی و بدون شبهه، همگی در حرام بودن آن اتفاق‌نظر دارند، زیرا که ظهور و قیام حضرت قائم {{ع}} از ضروریات مذهب امامیه است، بلکه احتمال می‌رود که از ضروریات دین اسلام باشد؛ چون احادیث در این‌باره از حضرت [[رسول اکرم]] {{صل}} در حد تواتر از طرق شیعه و سنی رسیده است. | #یأس و ناامیدی از اصل ظهور حضرت قائم {{ع}}؛ به‌طور کلی و بدون شبهه، همگی در حرام بودن آن اتفاق‌نظر دارند، زیرا که ظهور و قیام حضرت قائم {{ع}} از ضروریات مذهب امامیه است، بلکه احتمال می‌رود که از ضروریات دین اسلام باشد؛ چون احادیث در این‌باره از حضرت [[رسول اکرم]] {{صل}} در حد تواتر از طرق شیعه و سنی رسیده است. | ||
#ناامیدی از ظهور حضرت [[قائم]] {{ع}} در مدت معینی بر حسب پندارها و حدس‌ها؛ به این‌که مثلا گفته شود: حضرت تا پنجاه سال دیگر ظهور نخواهد کرد. لازمه این پندار آن است که در آن مدت، منتظر نباشد، و حال آن‌که از بررسی احادیثی که امر می‌کند در هرصبح و شام منتظر باشیم، ظاهر می‌شود که این‌گونه ناامیدی هم حرام باشد. | #ناامیدی از ظهور حضرت [[قائم]] {{ع}} در مدت معینی بر حسب پندارها و حدس‌ها؛ به این‌که مثلا گفته شود: حضرت تا پنجاه سال دیگر ظهور نخواهد کرد. لازمه این پندار آن است که در آن مدت، منتظر نباشد، و حال آن‌که از بررسی احادیثی که امر می‌کند در هرصبح و شام منتظر باشیم، ظاهر می‌شود که این‌گونه ناامیدی هم حرام باشد. | ||
#ناامید بودن از نزدیکی زمان فرج و ظهور آن حضرت؛ یعنی این‌که احتمال نزدیک بودن آن را نفی نماید. ظاهر از دلایل، حرام بودن این‌گونه ناامیدی نیز می‌باشد، زیرا که از اخبار روایت شده از [[امامان]] {{ع}} چنین استفاده می‌شود که بدین‌جهت وقت ظهور بر مؤمنان مخفی مانده، تا در تمامی زمان‌ها منتظرش باشند؛ هرچند که حکمت‌های دیگری نیز برای آن هست<ref>مکیال المکارم، ج ۲، ص ۲۲۳ (ترجمه سید مهدی حائری قزوینی).</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی | #ناامید بودن از نزدیکی زمان فرج و ظهور آن حضرت؛ یعنی این‌که احتمال نزدیک بودن آن را نفی نماید. ظاهر از دلایل، حرام بودن این‌گونه ناامیدی نیز می‌باشد، زیرا که از اخبار روایت شده از [[امامان]] {{ع}} چنین استفاده می‌شود که بدین‌جهت وقت ظهور بر مؤمنان مخفی مانده، تا در تمامی زمان‌ها منتظرش باشند؛ هرچند که حکمت‌های دیگری نیز برای آن هست<ref>مکیال المکارم، ج ۲، ص ۲۲۳ (ترجمه سید مهدی حائری قزوینی).</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۷۲۵.</ref>. | ||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||