محمد بن جعفر اسدی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '</ref><ref>مجتبی تونه‌ای، [[موعودنامه' به '</ref><ref>تونه‌ای، مجتبی، [[موعودنامه'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '</ref><ref>مجتبی تونه‌ای، [[موعودنامه' به '</ref><ref>تونه‌ای، مجتبی، [[موعودنامه') |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
*ابوالحسین محمد بن جعفر اسدی یکی از وکلای حضرت در منطقه ری بود. از زمان نواب [[امام زمان]] {{ع}} عده‌ای از مردم موثق بودند که از طرف نواب توقیعاتی برای آن‌ها می‌رسید؛ یکی از آن‌ها ابو الحسین محمد بن جعفر اسدی بود<ref>غیبة طوسی، ص ۴۱۵.</ref>. | *ابوالحسین محمد بن جعفر اسدی یکی از وکلای حضرت در منطقه ری بود. از زمان نواب [[امام زمان]] {{ع}} عده‌ای از مردم موثق بودند که از طرف نواب توقیعاتی برای آن‌ها می‌رسید؛ یکی از آن‌ها ابو الحسین محمد بن جعفر اسدی بود<ref>غیبة طوسی، ص ۴۱۵.</ref>. | ||
*[[صالح بن ابی صالح]] می‌گوید: در سال ۲۹۰ هجری عده‌ای از من خواستند که چیزی را به عنوان مال امام از آن‌ها بپذیرم ولی نپذیرفتم. نامه‌ای نوشتم و کسب تکلیف کردم. جوابی برای من آمد که: محمد بن جعفر اسدی در ری است، مال به او تحویل داده شود که او از موثقین ما است. اسدی در ماه ربیع الثانی سال ۳۱۲ در حالی که مردم او را به عدالت می‌شناختند، بدون تغییر عقیده به جهان باقی شتافت<ref>غیبة طوسی، ص ۴۱۵.</ref>. | *[[صالح بن ابی صالح]] می‌گوید: در سال ۲۹۰ هجری عده‌ای از من خواستند که چیزی را به عنوان مال امام از آن‌ها بپذیرم ولی نپذیرفتم. نامه‌ای نوشتم و کسب تکلیف کردم. جوابی برای من آمد که: محمد بن جعفر اسدی در ری است، مال به او تحویل داده شود که او از موثقین ما است. اسدی در ماه ربیع الثانی سال ۳۱۲ در حالی که مردم او را به عدالت می‌شناختند، بدون تغییر عقیده به جهان باقی شتافت<ref>غیبة طوسی، ص ۴۱۵.</ref>. | ||
*توقیعی از ناحیه مقدسه به وسیله [[محمد بن عثمان]] به دست وی رسیده که مشتمل بر پاسخ‌های حضرت به سؤالات [[محمد بن جعفر اسدی]] است<ref>کمال الدین، ج ۲، ص ۵۲۰.</ref>. توقیع دیگری از ناحیه [[امام زمان]] {{ع}} خطاب به محمد بن جعفر اسدی توسط [[محمد بن عثمان]] صادر شده است، بدون این که از حضرت سؤالی بکنند و نامه‌ای بکنند و نامه‌ای خدمت حضرت بفرستند، حضرت خودش مبادرت به ارسال این توقیع نموده و در آن کسانی که اموال [[امام زمان]] {{ع}} را برای خود حلال دانسته و به ناحق آن را می‌خورند ملعون می‌شمارد<ref>کمال الدین، ج ۲، ص ۵۲۲.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی | *توقیعی از ناحیه مقدسه به وسیله [[محمد بن عثمان]] به دست وی رسیده که مشتمل بر پاسخ‌های حضرت به سؤالات [[محمد بن جعفر اسدی]] است<ref>کمال الدین، ج ۲، ص ۵۲۰.</ref>. توقیع دیگری از ناحیه [[امام زمان]] {{ع}} خطاب به محمد بن جعفر اسدی توسط [[محمد بن عثمان]] صادر شده است، بدون این که از حضرت سؤالی بکنند و نامه‌ای بکنند و نامه‌ای خدمت حضرت بفرستند، حضرت خودش مبادرت به ارسال این توقیع نموده و در آن کسانی که اموال [[امام زمان]] {{ع}} را برای خود حلال دانسته و به ناحق آن را می‌خورند ملعون می‌شمارد<ref>کمال الدین، ج ۲، ص ۵۲۲.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۱۸.</ref>. | ||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||