جز
جایگزینی متن - '<ref>مجتبی تونه‌ای، [[موعودنامه' به '<ref>تونه‌ای، مجتبی، [[موعودنامه'
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{خرد}} {{مهدویت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center;...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - '<ref>مجتبی تونه‌ای، [[موعودنامه' به '<ref>تونه‌ای، مجتبی، [[موعودنامه') |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*از خاندان‌های معروف بغداد و ایرانی‌نژاد بودند. آنان با پذیرش [[اسلام]]، به دربار عباسیان راه یافتند و از راه نشر علوم و حکمت، خدمات شایانی کردند. بسیاری از افراد این خاندان در دستگاه خلافت، مناصب اداری و دیوانی داشتند و چند تن به وزارت رسیدند. [[حسین بن روح]] (نائب خاص حضرت) خود از این خاندان بود. [[حسن بن موسی نوبختی]] (متوفی ٣١٠ ق) متکلم و فیلسوف برجسته شیعه، [[ابو سهل اسماعیل بن علی نوبختی]] (متوفی ٣١١ ق) متکلّم مبرّز [[بغداد]]، و [[ابو اسحاق ابراهیم بن نوبخت]] از این خاندان بودند<ref>نشریه موعود، ش ۳۳، ص ۶۴.</ref>. | *از خاندان‌های معروف بغداد و ایرانی‌نژاد بودند. آنان با پذیرش [[اسلام]]، به دربار عباسیان راه یافتند و از راه نشر علوم و حکمت، خدمات شایانی کردند. بسیاری از افراد این خاندان در دستگاه خلافت، مناصب اداری و دیوانی داشتند و چند تن به وزارت رسیدند. [[حسین بن روح]] (نائب خاص حضرت) خود از این خاندان بود. [[حسن بن موسی نوبختی]] (متوفی ٣١٠ ق) متکلم و فیلسوف برجسته شیعه، [[ابو سهل اسماعیل بن علی نوبختی]] (متوفی ٣١١ ق) متکلّم مبرّز [[بغداد]]، و [[ابو اسحاق ابراهیم بن نوبخت]] از این خاندان بودند<ref>نشریه موعود، ش ۳۳، ص ۶۴.</ref>. | ||
*دعوی [[حسین بن منصور حلاج]] در خصوص بابیت و اظهار رأی مخصوص او در باب شمار [[ائمه]]، در حکم اعلان خصومت صریح با خاندان نوبختی بود، زیرا یک تن از آنان، یعنی [[ابوالقاسم حسین بن روح]] از سال ٣٠٥ مقام وکالت و بابیت امام غائب {{ع}} را داشت و یک تن دیگر از آن خانواده هم که [[ابو سهل اسماعیل بن علی]] باشد، در تاریخ شورش حلاج، رئیس امامیه در بغداد شمرده می‌شد<ref>آخرین امید، داود الهامی، ص ۱۴۵.</ref>. نیز "خاندان نوبختی" عنوان کتابی است که "اقبال آشتیانی" نوشته و به تفصیل به شخصیت‌های برجسته و موقعیت این خاندان پرداخته است<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی | *دعوی [[حسین بن منصور حلاج]] در خصوص بابیت و اظهار رأی مخصوص او در باب شمار [[ائمه]]، در حکم اعلان خصومت صریح با خاندان نوبختی بود، زیرا یک تن از آنان، یعنی [[ابوالقاسم حسین بن روح]] از سال ٣٠٥ مقام وکالت و بابیت امام غائب {{ع}} را داشت و یک تن دیگر از آن خانواده هم که [[ابو سهل اسماعیل بن علی]] باشد، در تاریخ شورش حلاج، رئیس امامیه در بغداد شمرده می‌شد<ref>آخرین امید، داود الهامی، ص ۱۴۵.</ref>. نیز "خاندان نوبختی" عنوان کتابی است که "اقبال آشتیانی" نوشته و به تفصیل به شخصیت‌های برجسته و موقعیت این خاندان پرداخته است<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۲۸۹.</ref>. | ||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||