پرش به محتوا

آیا ناحیه مقدسه از القاب امام مهدی است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '<ref>مجتبی تونه‌ای، [[موعودنامه' به '<ref>تونه‌ای، مجتبی، [[موعودنامه'
جز (حذف پیوند از عنوان منبع‌شناسی جامع مهدویت توسط ربات)
جز (جایگزینی متن - '<ref>مجتبی تونه‌ای، [[موعودنامه' به '<ref>تونه‌ای، مجتبی، [[موعودنامه')
خط ۲۸: خط ۲۸:
[[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونه‌ای]]]]
[[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونه‌ای]]]]
::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«ناحیه در لغت به معنی جهت، جانب، کرانه و گوشه زمین است، و "ناحیه مقدسه" از القاب [[حضرت مهدی]] {{ع}} است<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>. این تعبیر احترام‌آمیز، کنایه از جایگاه مخفی [[حضرت ولی عصر]] {{ع}} و یا کنایه از شخص آن حضرت بوده که این اسم رمز، بین شیعیان در زمان [[غیبت صغری]] رواج داشته است<ref>مجمع البحرین، ج ۱، ص ۴۱۰.</ref>. [[شیخ طوسی]] فرموده است: شیعیان در زمان [[غیبت]] نخستین، از آن حضرت و از غیبت او به‌عنوان ناحیه مقدسه تعبیر می‌کردند و این رمزی بود که شیعیان آن را می‌شناختند و امام را به یکدیگر معرفی می‌نمودند<ref>کشف الغمه، ج ۳، ص ۳۰۹.</ref>. [[محدث نوری]] هم به نقل از جنات الخلود آورده است: در ایام تقیه، گاهی آن حضرت را به این لقب می‌خواندند<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۷۲۶.</ref>.
::::::«ناحیه در لغت به معنی جهت، جانب، کرانه و گوشه زمین است، و "ناحیه مقدسه" از القاب [[حضرت مهدی]] {{ع}} است<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>. این تعبیر احترام‌آمیز، کنایه از جایگاه مخفی [[حضرت ولی عصر]] {{ع}} و یا کنایه از شخص آن حضرت بوده که این اسم رمز، بین شیعیان در زمان [[غیبت صغری]] رواج داشته است<ref>مجمع البحرین، ج ۱، ص ۴۱۰.</ref>. [[شیخ طوسی]] فرموده است: شیعیان در زمان [[غیبت]] نخستین، از آن حضرت و از غیبت او به‌عنوان ناحیه مقدسه تعبیر می‌کردند و این رمزی بود که شیعیان آن را می‌شناختند و امام را به یکدیگر معرفی می‌نمودند<ref>کشف الغمه، ج ۳، ص ۳۰۹.</ref>. [[محدث نوری]] هم به نقل از جنات الخلود آورده است: در ایام تقیه، گاهی آن حضرت را به این لقب می‌خواندند<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۷۲۶.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}


۲۱۸٬۲۱۰

ویرایش