پرش به محتوا

فضائل نیمه شعبان چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۸: خط ۱۸:
[[پرونده:769540432.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[عبدالله جوادی آملی]]]]
[[پرونده:769540432.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[عبدالله جوادی آملی]]]]
::::::[[آیت‌الله]] '''[[عبدالله جوادی آملی]]'''، در کتاب  ''«[[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::[[آیت‌الله]] '''[[عبدالله جوادی آملی]]'''، در کتاب  ''«[[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«با تولد [[ولی خدا]] [[بهترین]] [[برکات]] بهره [[مردم]] میگردد، زیرا او {{عربی|" خَيْرُ أَهْلِ‏ الْأَرْض‏‏‏‏‏"}}<ref>الکافی، ج ۱، ص ۴۶۷؛ من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۱۷۷.</ref> است و اثر وجودی [[بهترین انسان]] [[زمین]] تمام [[زمین]] و ساکنانش را بهره‌مند می‌سازد. [[ولی عصر]] {{ع}} و [[آخرین حجت الهی]] که خیر اهل الارض زمان ماست، در سحرگاه [[نیمه شعبان]] سال ۲۵۵ (ه. ق) چشم به [[جهان]] گشودند و این شب مبارک که میلاد موفور السرور آن حضرت است، احتمال دارد [[شب قدر]] نیز باشد، همانگونه که به برخی اعمال لیالی [[قدر]] در این شب نیز سفارش گردیده است<ref>ر.ک: اقبال الاعمال، ص ۲۱۴.</ref>. [[نیمه شعبان]]، شب مبارکی است که در [[فضائل]] شباهت بسیاری به لیالی [[قدر]] دارد و همانگونه که در [[برتری]] شبهای [[قدر]] فرموده‌اند که {{عربی|"فَإِنَّهَا لَيْلَةٌ آلَى‏ اللَّهُ‏ عَلَى‏ نَفْسِهِ‏ أَلَّا يَرُدَّ سَائِلًا لَهُ‏ فِيهَا مَا لَمْ‏ يَسْأَلْ‏ مَعْصِيَة‏‏‏‏‏"}}<ref>الامالی، طوسی، ص۲۹۷؛ وسائل الشیعه، ج ۸، ص ۱۰۶.</ref>. در [[فضیلت]] [[شب نیمه شعبان]] نیز [[نبی]] مکرم [[اسلام]] {{صل}} فرمود که [[خداوند]] در [[شب نیمه شعبان]] به اندازه موی گوسفندان قبیله بنیکلب بندگانش را می‌آمرزد: {{عربی|"يَغْفِرُ اللَّهُ‏ لَيْلَةَ النِّصْفِ‏ مِنْ‏ شَعْبَانَ‏ مِنْ‏ خَلْقِهِ‏ بِقَدْرِ شَعْرِ مِعْزَى‏ بَنِي كَلْبٍ‏‏‏‏‏"}}<ref>فضائل الأشهر الثلاثه؛ ص۶۱؛ بحار الانوار، ج ۹۴، ص ۸۶.</ref> و این سخن، کنایه از فراوانی آمرزیده شدگان در آن شب مبارک است. [[کلام]] نورانی دیگری از [[امام صادق]] {{ع}} نشان می‌دهد [[نیمه شعبان]] نیز در حد خویش، [[شب قدر]] و واجد یکی از درجات تقدیر امور است. ایشان در [[برابری]] این [[سنت]] با لیالی مبارکه [[قدر]] فرمود:<ref>{{عربی|"إِنَّهَا اللَّيْلَةُ الَّتِي‏ جَعَلَهَا اللَّهُ‏ لَنَا أَهْلَ‏ الْبَيْتِ‏ بِإِزَاءِ مَا جَعَلَ‏ لَيْلَةَ الْقَدْرِ لِنَبِيِّنَا ‏‏‏‏‏"}}؛ الامالی، طوسی، ص ۲۹۷؛ مصباح المتهجد، ص۷۶۲؛ بحار الانوار، ج۹۴، ص۸۵.</ref>؛ همانطور که [[خداوند]] به [[پیامبر]] {{صل}} [[شب قدر]] مرحمت فرمود، به ما [[اهل بیت]] نیز [[نیمه شعبان]] را عطا کرد. [[امام باقر]] {{ع}} در پاسخ پرسشی درباره [[فضیلت]] [[شب نیمه شعبان]] فرمود که با فضیلت‌ترین شب پس از [[لیلة القدر]] [[شب نیمه شعبان]] است که [[خداوند]] در این شب [[فضل]] خویش را بر بندگانش ارزانی می‌دارد و با من و کرم خود آنان را می‌آمرزد، پس برای نزدیکی به [[خدای سبحان]] در این شب بکوشید چون [[خداوند]] سوگند یاد کرده است که هیچ سائلی را تا وقتی که امر ناپسند و گناهی نخواسته است محروم نگرداند:<ref>{{عربی|"هِيَ‏ أَفْضَلُ‏ لَيْلَةٍ بَعْدَ لَيْلَةِ الْقَدْرِ، فِيهَا يَمْنَحُ‏ اللَّهُ‏ (تَعَالَى‏) الْعِبَادَ فَضْلَهُ‏، وَ يَغْفِرُ لَهُمْ‏ بِمَنِّهِ‏، فَاجْتَهِدُوا فِي الْقُرْبَةِ إِلَى اللَّهِ (تَعَالَى) فِيهَا، فَإِنَّهَا لَيْلَةٌ آلَى اللَّهُ عَلَى نَفْسِهِ أَلَّا يَرُدَّ سَائِلًا لَهُ فِيهَا مَا لَمْ يَسْأَلْ مَعْصِيَةً، وَ إِنَّهَا اللَّيْلَةُ الَّتِي جَعَلَهَا اللَّهُ لَنَا أَهْلَ الْبَيْتِ بِإِزَاءِ مَا جَعَلَ لَيْلَةَ الْقَدْرِ لِنَبِيِّنَا {{صل}} فَاجْتَهِدُوا فِي الدُّعَاءِ وَ الثَّنَاءِ عَلَى اللَّهِ (عَزَّ وَ جَلَّ)‏‏‏‏‏"}}؛ الامالی، طوسی، ص ۲۹۷.</ref>. [[پیامبر گرامی اسلام]] {{صل}} نیز [[شب نیمه شعبان]] به [[عایشه]] فرمود که در [[نیمه شعبان]] اجلها نوشته و ارزاق قسمت می‌گردد و خدای عز وجل در این شب بیش از موهای بزهای قبیله بنی کلب، بندگانش را میآمرزد و [[فرشتگان]] را به [[آسمان]] [[دنیا]] و از آنجا به [[زمین]] نازل می‌کند و در این [[نزول]] ابتدا در [[مکه]] فرود می‌آیند<ref>{{عربی|"أَ مَا تَعْلَمِينَ أَيُّ لَيْلَةٍ هَذِهِ إِنَّ هَذِهِ اللَّيْلَةَ لَيْلَةُ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ فِيهَا يُكْتَبُ آجَالٌ وَ فِيهَا تُقْسَمُ‏ أَرْزَاقٌ‏ وَ إِنَ‏ اللَّهَ‏ عَزَّ وَ جَلَّ لَيَغْفِرُ فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ مِنْ خَلْقِهِ أَكْثَرَ مِنْ عَدَدِ شَعْرِ مِعْزَى بَنِي كَلْبٍ وَ يُنْزِلُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَلَائِكَتَهُ إِلَى السَّمَاءِ الدُّنْيَا وَ إِلَى الْأَرْضِ بِمَكَّةَ‏‏‏‏‏"}}؛ فضائل الأشهر الثلاثه، ص۶۲؛ بحار الانوار، ج۹۴، ص۸۹.</ref>»<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]، ص60-61.</ref>.
::::::«با تولد [[ولی خدا]] [[بهترین]] [[برکات]] بهره [[مردم]] می‌گردد، زیرا او {{عربی|" خَيْرُ أَهْلِ‏ الْأَرْض‏‏‏‏‏"}}<ref>الکافی، ج ۱، ص ۴۶۷؛ من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۱۷۷.</ref> است و اثر وجودی [[بهترین انسان]] [[زمین]] تمام [[زمین]] و ساکنانش را بهره‌مند می‌سازد. [[ولی عصر]] {{ع}} و [[آخرین حجت الهی]] که خیر اهل الارض زمان ماست، در سحرگاه [[نیمه شعبان]] سال ۲۵۵ (ه. ق) چشم به [[جهان]] گشودند و این شب مبارک که میلاد موفور السرور آن حضرت است، احتمال دارد [[شب قدر]] نیز باشد، همانگونه که به برخی اعمال لیالی [[قدر]] در این شب نیز سفارش گردیده است<ref>ر.ک: اقبال الاعمال، ص ۲۱۴.</ref>. [[نیمه شعبان]]، شب مبارکی است که در [[فضائل]] شباهت بسیاری به لیالی [[قدر]] دارد و همانگونه که در [[برتری]] شبهای [[قدر]] فرموده‌اند که {{عربی|"فَإِنَّهَا لَيْلَةٌ آلَى‏ اللَّهُ‏ عَلَى‏ نَفْسِهِ‏ أَلَّا يَرُدَّ سَائِلًا لَهُ‏ فِيهَا مَا لَمْ‏ يَسْأَلْ‏ مَعْصِيَة‏‏‏‏‏"}}<ref>الامالی، طوسی، ص۲۹۷؛ وسائل الشیعه، ج ۸، ص ۱۰۶.</ref>. در [[فضیلت]] [[شب نیمه شعبان]] نیز [[نبی]] مکرم [[اسلام]] {{صل}} فرمود که [[خداوند]] در [[شب نیمه شعبان]] به اندازه موی گوسفندان قبیله بنیکلب بندگانش را می‌آمرزد: {{عربی|"يَغْفِرُ اللَّهُ‏ لَيْلَةَ النِّصْفِ‏ مِنْ‏ شَعْبَانَ‏ مِنْ‏ خَلْقِهِ‏ بِقَدْرِ شَعْرِ مِعْزَى‏ بَنِي كَلْبٍ‏‏‏‏‏"}}<ref>فضائل الأشهر الثلاثه؛ ص۶۱؛ بحار الانوار، ج ۹۴، ص ۸۶.</ref> و این سخن، کنایه از فراوانی آمرزیده شدگان در آن شب مبارک است. [[کلام]] نورانی دیگری از [[امام صادق]] {{ع}} نشان می‌دهد [[نیمه شعبان]] نیز در حد خویش، [[شب قدر]] و واجد یکی از درجات تقدیر امور است. ایشان در [[برابری]] این [[سنت]] با لیالی مبارکه [[قدر]] فرمود:<ref>{{عربی|"إِنَّهَا اللَّيْلَةُ الَّتِي‏ جَعَلَهَا اللَّهُ‏ لَنَا أَهْلَ‏ الْبَيْتِ‏ بِإِزَاءِ مَا جَعَلَ‏ لَيْلَةَ الْقَدْرِ لِنَبِيِّنَا ‏‏‏‏‏"}}؛ الامالی، طوسی، ص ۲۹۷؛ مصباح المتهجد، ص۷۶۲؛ بحار الانوار، ج۹۴، ص۸۵.</ref>؛ همانطور که [[خداوند]] به [[پیامبر]] {{صل}} [[شب قدر]] مرحمت فرمود، به ما [[اهل بیت]] نیز [[نیمه شعبان]] را عطا کرد. [[امام باقر]] {{ع}} در پاسخ پرسشی درباره [[فضیلت]] [[شب نیمه شعبان]] فرمود که با فضیلت‌ترین شب پس از [[لیلة القدر]] [[شب نیمه شعبان]] است که [[خداوند]] در این شب [[فضل]] خویش را بر بندگانش ارزانی می‌دارد و با من و کرم خود آنان را می‌آمرزد، پس برای نزدیکی به [[خدای سبحان]] در این شب بکوشید چون [[خداوند]] سوگند یاد کرده است که هیچ سائلی را تا وقتی که امر ناپسند و گناهی نخواسته است محروم نگرداند:<ref>{{عربی|"هِيَ‏ أَفْضَلُ‏ لَيْلَةٍ بَعْدَ لَيْلَةِ الْقَدْرِ، فِيهَا يَمْنَحُ‏ اللَّهُ‏ (تَعَالَى‏) الْعِبَادَ فَضْلَهُ‏، وَ يَغْفِرُ لَهُمْ‏ بِمَنِّهِ‏، فَاجْتَهِدُوا فِي الْقُرْبَةِ إِلَى اللَّهِ (تَعَالَى) فِيهَا، فَإِنَّهَا لَيْلَةٌ آلَى اللَّهُ عَلَى نَفْسِهِ أَلَّا يَرُدَّ سَائِلًا لَهُ فِيهَا مَا لَمْ يَسْأَلْ مَعْصِيَةً، وَ إِنَّهَا اللَّيْلَةُ الَّتِي جَعَلَهَا اللَّهُ لَنَا أَهْلَ الْبَيْتِ بِإِزَاءِ مَا جَعَلَ لَيْلَةَ الْقَدْرِ لِنَبِيِّنَا {{صل}} فَاجْتَهِدُوا فِي الدُّعَاءِ وَ الثَّنَاءِ عَلَى اللَّهِ (عَزَّ وَ جَلَّ)‏‏‏‏‏"}}؛ الامالی، طوسی، ص ۲۹۷.</ref>. [[پیامبر گرامی اسلام]] {{صل}} نیز [[شب نیمه شعبان]] به [[عایشه]] فرمود که در [[نیمه شعبان]] اجلها نوشته و ارزاق قسمت می‌گردد و خدای عز وجل در این شب بیش از موهای بزهای قبیله بنی کلب، بندگانش را میآمرزد و [[فرشتگان]] را به [[آسمان]] [[دنیا]] و از آنجا به [[زمین]] نازل می‌کند و در این [[نزول]] ابتدا در [[مکه]] فرود می‌آیند<ref>{{عربی|"أَ مَا تَعْلَمِينَ أَيُّ لَيْلَةٍ هَذِهِ إِنَّ هَذِهِ اللَّيْلَةَ لَيْلَةُ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ فِيهَا يُكْتَبُ آجَالٌ وَ فِيهَا تُقْسَمُ‏ أَرْزَاقٌ‏ وَ إِنَ‏ اللَّهَ‏ عَزَّ وَ جَلَّ لَيَغْفِرُ فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ مِنْ خَلْقِهِ أَكْثَرَ مِنْ عَدَدِ شَعْرِ مِعْزَى بَنِي كَلْبٍ وَ يُنْزِلُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَلَائِكَتَهُ إِلَى السَّمَاءِ الدُّنْيَا وَ إِلَى الْأَرْضِ بِمَكَّةَ‏‏‏‏‏"}}؛ فضائل الأشهر الثلاثه، ص۶۲؛ بحار الانوار، ج۹۴، ص۸۹.</ref>»<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]، ص60-61.</ref>.


==پاسخ‌های دیگر==
==پاسخ‌های دیگر==
۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش