حکومت جهانی حضرت مهدی (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

*نوع نگاه [[شیعه]] به [[مهدویت]] تنها از زاویه [[حکومت]] نیست، بلکه این [[حکومت]] جزئی از دیدگاه [[شیعه]] در مورد مسئله [[امامت]] است و روشن شدن آن از نظر کلامی اهمیت فراوان دارد. از نظر وقوع خارجی چنین حکومتی، ابتدا باید مبانی انسان شناختی آن تبیین و پیش فرض‌های این مسئله روشن شود. بر این اساس ایده سکولاریسم، که حوزه حیات فردی و جمعی را از هم مجزا می‌پندارد، به نقد کشیده خواهد شد و عدم کفایت عقل بشری در کشف تمامی زوایای مسیر هدایت، اثبات و ضرورت استفاده از هدایت‌های [[وحی]] به خوبی روشن می‌گردد. تمامی متکلمان اسلامی، از جمله [[خواجه نصیر]] و [[ابن سینا]] بر این نکته براهینی دارند و عقل به بن بست رسیده بشر در دوران پسامدرن نیز جز با اجابت دعوت الهی [[پیامبر]] به سرچشمه حیات راه نمی‌یابد و واپسین راه، لزوماً دینی خواهد بود. قدرت پاسخ‌گویی [[اسلام]] و فطرت الهی و ثابت بشر نیز جهان شمول بودن این راه حل را تأیید می‌کند. هدف جامعه موعود، رسیدن به فضیلت است و آزادی و رفاه تابع آن است. نکته دیگر آن که انسان خوب بودن مستلزم رابطه مناسب و مطلوب با [[امام]] و عضویت در جامعه کریمه است و بدون آن شهروند خوب بودن معنا ندارد.[[حکومت جهانی]] در مرحله شکل‌گیری با شمشیر و مقابله با ستم [[دجال]] و [[سفیانی]] و امثال آنان آغاز می‌گردد و در مرحله تثبیت نیز قدرت برتر از آن [[حکومت جهانی]] است. حاکم این [[حکومت]]، بنابر اعتقاد [[شیعه]] باید منصوب از جانب خداوند باشد. علت تأخیر زمان برپایی [[حکومت جهانی]] می‌تواند اجرای سنت الهی استدراج و اتمام حجت بر همگان باشد. ساختار و نحوه عملکرد این [[حکومت]] که بر نظام [[امامت]] استوار است مانند ویژگی‌های همه حکومت‌های الهی است؛ از جمله: جهان شمولی، حاکمیت قوانین دینی، محوریت رهبری، فضليت محوری، مشارکت سیاسی از طریق بیعت عمومی و یاری [[امام]] توسط مردم. از عملکردهای [[حکومت جهانی]] می‌توان به موارد ذیل اشاره کرد: گسترش [[عدالت]]، گسترش دانش، هدایت به سوی خداوند، اتحاد، تجدید [[دین]]، گسترش رفاه و امنیت، قیام با شمشیر و نظارت کامل بر کارگزاران. در مورد شرایط و زمینه‌های [[ظهور]]، علاوه بر سایر زمینه‌ها، مسئله جهانی شدن قابل بررسی است. این مسئله با دو رویکرد مختلف بررسی می‌شود: رویکرد اول، دیده را مسیر طبیعی جوامع بشری در اثر رشد تکنولوژی می‌داند. و رویکرد دوم، آن را فرایندی ایدئولوژیک و ناشی از برنامه طراحی شده غرب برای سیطره بر جهان می‌داند. رویکرد اول، می‌تواند اشاره به امکاناتی باشد که قبل و بعد از ظهور، زمینه را برای قیام و [[حکومت جهانی]] فراهم می‌سازد و در رویکرد دوم، شکل‌گیری قدرتی در مقابل ایده [[حکومت]] عدل اسلامی به زمامداری [[امام]] پیش بینی می‌شود. مدت [[حکومت جهانی]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} را در نقل‌های مختلف از پنج سال تا ۳۰۹ سال نوشته‌اند. {{عربی| {{متن قرآن|وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ"}}﴾}}<ref>ما می‌خواهیم بر مستضعفان زمین منت نهیم و آنان را پیشوایان و وارثان روی زمین قرار دهیم؛ سوره قصص، آیه:۵.</ref>».