درس‌های عملی اعتقاد به مهدویت چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

:::::#'''پرهیز از انزوا و نصحیت‌ورزی با سلطه‌گری و استثمار:''' درس دیگری که اعتقاد به [[مهدویت]] و جشن‌های [[نیمه شعبان]] باید به ما بدهد، این است: عدالتی که ما در [[انتظار]] آن هستیم - [[عدالت]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} که مربوط به سطح جهان است- با موعظه و نصیحت به دست نمی‌آید؛ یعنی [[امام مهدی|مهدی موعود]] ملت‌ها نمی‌آید ستمگران عالم را نصیحت کند که ظلم و زیاده طلبی و سلطه‌گری و استثمار نکنند. با زبان نصیحت، [[عدالت]] در هیچ نقطه عالم مستقر نمی‌شود. استقرار [[عدالت]]، چه در سطح جهانی -آن طور که آن وارث [[انبیا]] انجام خواهد داد- و چه در همه بخش‌های دنیا، احتیاج به این دارد که مردمان عادل و انسان‌های صالح و عدالت طلب، قدرت را در دست داشته باشند و با زبان قدرت با زورگویان حرف بزنند. با کسانی که سرمست قدرت ظالمانه هستند، نمی‌شود با زبان نصیحت حرف زد؛ با آنها باید با زبان اقتدار صحبت کرد. آغاز دعوت پیغمبران الهی با زبان نصیحت است؛ اما بعد از آنکه توانستند طرفداران خود را گرد آورند و تجهیز کنند، آنگاه با دشمنان توحید و دشمنان بشریت، با زبان قدرت حرف می‌زدند. شما ببینید در همین آیه کریمه [[قرآن]] که راجع به قسط صحبت می‌کند و می‌گوید خدای متعال همه پیغمبران را فرستاد، {{عربی|اندازه=120%| {{متن قرآن|لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ}} }}<ref>حدید، ۲۵.</ref>؛ برای این که قسط و [[عدالت]] را در جامعه مستقر کنند، بلافاصله می‌فرماید: {{عربی|اندازه=120%| {{متن قرآن|وَأَنزَلْنَا الْحَدِيدَ فِيهِ بَأْسٌ شَدِيدٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ}} }}<ref>حدید، ۲۵.</ref>؛ یعنی پیغمبران علاوه بر اینکه با زبان دعوت سخن میگویند، با بازوان و سرپنجگان قدرتی که مجهز به سلاح هستند و با زورگویان و قدرت‌طلبان فاسد، معارضه و مبارزه می‌کنند. [[پیامبر خاتم|پیغمبر اکرم]] وقتی به [[مدینه]] آمد و نظام اسلامی را تشکیل داد، آیات قرآن را بر مردم می‌خواند، به گوش دشمنان هم می‌رسانید؛ اما به این اکتفا نمی‌کرد. کسانی که طرفدار [[عدالت]] هستند، در مقابل زورگویان و زیادهطلبان و متجاوزان به حقوق انسان‌ها باید خود را به قدرت مجهز کنند.