وراثت از پیامبر: تفاوت میان نسخه‌ها

وراثت از پیامبر (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۴۱

۴ بایت حذف‌شده ، ‏۲ ژوئن ۲۰۱۹

جز

جایگزینی متن - '﴿' به ' '

دیداریویکی‌متن

Admin

ربات‌ها، دیوان‌سالاران، مدیران رابط کاربری، پنهانگران، مدیران

۳۳٬۷۳۵

ویرایش

@@ خط ۱۱: / خط ۱۱: @@
 ==امام [[وارث]] [[علم]] انبیاء==
 *از منابع [[علم امامان]]{{ع}} [[وصایت]] و [[وراثت]] [[انبیاء]] و [[پیامبر اکرم]]{{صل}} است،<ref>ر.ک. [[عسکری امام‌خان|امام‌خان، عسکری]]، [[منشأ و قلمرو علم امام (پایان‌نامه)|منشأ و قلمرو علم امام]]، فصل چهارم، صفحه؟؟؟؛ [[منصف علی مطهری|مطهری، منصف علی]]، [[علم ائمه از نظر عقل و نقل (پایان‌نامه)|علم ائمه از نظر عقل و نقل]]، ص ۶۴؛ [[محمد نظیر عرفانی|عرفانی، محمد نظیر]]، [[بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین (پایان‌نامه)|بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین]]، ص ۱۸۱؛ [[ناصرالدین اوجاقی|اوجاقی، ناصرالدین]]، [[علم امام از دیدگاه کلام امامیه (کتاب)|علم امام از دیدگاه کلام امامیه]]، ص ۶۴ ـ ۶۸؛ [[زهرا خطیبی|خطیبی، زهرا]] و [[اعلا تورانی|تورانی، اعلا]]، [[علم امام در آینه حکمت متعالیه (مقاله)|علم امام در آینه حکمت متعالیه]]، ص ۵۹</ref>  [[امام]] از نظر [[کمالات وجودی]]، [[تالی]] تلو [[نبی]] بوده، و [[امامت]]، با [[نبوت]] اتصال و ارتباط [[بلافصل]] دارد لذا [[امام]]، [[وارث]] انبیاست<ref>ر.ک. [[محمد مولوی|مولوی، محمد]]، [[نیاز جهان به امام زمان (کتاب)|نیاز جهان به امام زمان]]، ص ۲۰ ـ ۲۲</ref>  در [[اصل]] تمام [[علوم]] [[انبیای گذشته]] به [[پیامبر اسلام]] به [[ارث]] رسیده و ایشان هم، همۀ [[معارف]] و [[علوم]] خود را به اولین [[وصی]] خود، [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[تعلیم]] داده و [[امام علی]]{{ع}} نیز به فرزندانش تا [[امام زمان]]{{ع}} منتقل کردند.<ref>ر.ک. [[مرتضی مطهری|مطهری، مرتضی]]، [[امامت و رهبری (کتاب)|امامت و رهبری]]، ص ۲۹؛ [[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه، عبدالحسین]]، [[کلام نوین اسلامی (کتاب)|کلام نوین اسلامی]]، ج ۲، ص ۳۹۱ و ۳۹۲؛ [[حسن یوسفیان|یوسفیان، حسن]]، [[علم غیب امام (مقاله)|علم غیب امام]]، ص ۳۴۸؛ [[حسن مهدی‌فر|مهدی‌فر، حسن]]، [[علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن (پایان‌نامه)|علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن]]، ص ۱۵۰</ref>
-*مطابق [[آیات]] و [[روایات]] [[علم غیب]] یکی از این [[علوم]] است، زیرا طبق آیۀ: {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|عَالِمُ الْغَیْبِ فَلَا یُظْهِرُ عَلیَ‏ غَیْبِهِ أَحَدًا *إِلَّا مَنِ ارْتَضیَ‏ مِن رَّسُولٍ}}﴾}}<ref>سورۀ جن، آیۀ ۲۶ و ۲۷</ref> [[خداوند]] [[علم غیب]] را به [[پیامبر]] و هر کسی که از او راضی باشد [[تعلیم]] داده است، در روایتی از [[امام رضا]]{{ع}} آمده است:<ref>مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج ۶۴، ص ۲۸۱، باب ۱۴</ref> «[[رسول الله]]{{صل}} که مرضیّ نزد [[خدا]] است [[غیب]] می‌داند، ما هم ورثۀ همان رسولی هستیم که [[خدا]] او را به هر مقدار از [[غیب]] خود خواسته [[آگاه]] کرده، پس ما هم می‌دانیم آنچه شده و آنچه تا [[روز قیامت]] خواهد شد».<ref>ر.ک. [[علی اکبر لاری|لاری، علی اکبر]]، فی کیفیة علم الامام و منابع ذلک العلم، ص ۲۵۸؛ [[داوود خوش‌باور|خوش‌باور، داوود]]، [[علم غیب از دیدگاه فریقین (پایان‌نامه)|علم غیب از دیدگاه فریقین]]، ص ۱۵۲</ref> [[علم غیب]] اختصاص به [[خداوند]] دارد و اگر برای [[پیامبر]] اثبات شده به واسطۀ [[تعلیم]] [[خداوند]] است از [[راه وحی]] و برای [[امامان]]{{ع}} نیز از راه [[وراثت از پیامبر]] ثابت می‌‌شود.<ref>ر.ک [[سید محمد حسین طباطبایی|طباطبایی، سید محمد حسین]]، اسلام و انسان معاصر، ص ۱۹۸ و ۲۰۸ ـ ۲۱۱؛ [[داوود خوش‌باور|خوش‌باور، داوود]]، [[علم غیب از دیدگاه فریقین (پایان‌نامه)|علم غیب از دیدگاه فریقین]]، ص ۱۵۲</ref>
+*مطابق [[آیات]] و [[روایات]] [[علم غیب]] یکی از این [[علوم]] است، زیرا طبق آیۀ: {{عربی|اندازه=100%| {{متن قرآن|عَالِمُ الْغَیْبِ فَلَا یُظْهِرُ عَلیَ‏ غَیْبِهِ أَحَدًا *إِلَّا مَنِ ارْتَضیَ‏ مِن رَّسُولٍ}}﴾}}<ref>سورۀ جن، آیۀ ۲۶ و ۲۷</ref> [[خداوند]] [[علم غیب]] را به [[پیامبر]] و هر کسی که از او راضی باشد [[تعلیم]] داده است، در روایتی از [[امام رضا]]{{ع}} آمده است:<ref>مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج ۶۴، ص ۲۸۱، باب ۱۴</ref> «[[رسول الله]]{{صل}} که مرضیّ نزد [[خدا]] است [[غیب]] می‌داند، ما هم ورثۀ همان رسولی هستیم که [[خدا]] او را به هر مقدار از [[غیب]] خود خواسته [[آگاه]] کرده، پس ما هم می‌دانیم آنچه شده و آنچه تا [[روز قیامت]] خواهد شد».<ref>ر.ک. [[علی اکبر لاری|لاری، علی اکبر]]، فی کیفیة علم الامام و منابع ذلک العلم، ص ۲۵۸؛ [[داوود خوش‌باور|خوش‌باور، داوود]]، [[علم غیب از دیدگاه فریقین (پایان‌نامه)|علم غیب از دیدگاه فریقین]]، ص ۱۵۲</ref> [[علم غیب]] اختصاص به [[خداوند]] دارد و اگر برای [[پیامبر]] اثبات شده به واسطۀ [[تعلیم]] [[خداوند]] است از [[راه وحی]] و برای [[امامان]]{{ع}} نیز از راه [[وراثت از پیامبر]] ثابت می‌‌شود.<ref>ر.ک [[سید محمد حسین طباطبایی|طباطبایی، سید محمد حسین]]، اسلام و انسان معاصر، ص ۱۹۸ و ۲۰۸ ـ ۲۱۱؛ [[داوود خوش‌باور|خوش‌باور، داوود]]، [[علم غیب از دیدگاه فریقین (پایان‌نامه)|علم غیب از دیدگاه فریقین]]، ص ۱۵۲</ref>
 ==دلیل به [[ارث]] رسیدن [[علم]] غیب==
@@ خط ۲۴: / خط ۲۴: @@
 ==بررسی روایات==
 *[[روایات]] فراوانی که از حد شمارش بیرون است،<ref>ر.ک. [[سید محمد حسین طباطبایی|طباطبایی، سید محمد حسین]]، ترجمۀ تفسیر المیزان، ج۲۰، ص ۹۱</ref> از [[شیعه]] و [[اهل سنت]] در این زمینه وارد شده است<ref>ر.ک. [[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه، عبدالحسین]]، [[کلام نوین اسلامی (کتاب)|کلام نوین اسلامی]]، ج ۲، ص ۳۹۱ و ۳۹۲</ref> و مفهوم آنها این است که [[علم ائمه]]{{ع}} بالوراثه از [[رسول]] خداست.<ref>ر.ک. [[سید محمد حسین طباطبایی|طباطبایی، سید محمد حسین]]، ترجمۀ تفسیر المیزان، ج۲۰، ص ۹۱؛ [[محمد فاضل لنکرانی|فاضل لنکرانی، محمد]]، [[شهاب‌الدین اشراقی|اشراقی، شهاب‌الدین]]، [[پاسداران وحی (کتاب)|پاسداران وحی]]، ص ۱۹۳؛ [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، علم موروثی، علم لدنی، پیشگویی‌های امام علی{{ع}}، صفحه؟؟؟؛ [[سید محمد مهدی میرباقری|میرباقری، سید محمد مهدی]]، حقیقت علم امیرالمؤمنین{{ع}}، فرهنگستان علوم اسلامی قم؛ [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]]، [[سید ابراهیم افتخاری|افتخاری، سید ابراهیم]]، [[منابع علم امام از نگاه متکلمان قم و بغداد (مقاله)|منابع علم امام از نگاه متکلمان قم و بغداد]]، ص ۶۲؛ [[حسین گنجی|گنجی، حسین]]، امام‌شناسی، ج ۱، ص ۱۶۲؛ [[عین‌الله زرین‌جویی|زرین‌جویی، عین الله]]، [[مسئله علم امام در آثار دانشمندان معاصر شیعی (پایان‌نامه)|مسئله علم امام در آثار دانشمندان معاصر شیعی]]، ص ۷۶ ـ ۷۷</ref> و نیز [[روایات]] متعددی<ref>مانند: محمد بن حسن صفار؛ بصائر الدرجات فی فضائل آل محمد{{ع}}؛ ص ۲۹۰ ـ ۲۹۶</ref> دلالت می‌‌کنند هر امامی از [[امام]] پیشین، دانش‌هایی را فرا می‌گرفته است.<ref>ر.ک. [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، [[علم امام تام یا محدود؟ (مقاله)|علم امام تام یا محدود؟]]، صفحه؟؟؟</ref> برخی از این [[روایات]] عبارتند از:<ref>ر.ک. [[محمد فاضل لنکرانی|فاضل لنکرانی، محمد]]، [[شهاب‌الدین اشراقی|اشراقی، شهاب‌الدین]]، [[پاسداران وحی (کتاب)|پاسداران وحی]]، ص ۱۹۳؛ [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، علم موروثی، علم لدنی، پیشگویی‌های امام علی{{ع}}، صفحه؟؟؟؛ [[ابراهیم امینی|امینی، ابراهیم]]، [[بررسی مسائل کلی امامت (کتاب)|بررسی مسائل کلی امامت]]، ص ۲۴۷؛ [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]]، [[سید ابراهیم افتخاری|افتخاری، سید ابراهیم]]، [[منابع علم امام از نگاه متکلمان قم و بغداد (مقاله)|منابع علم امام از نگاه متکلمان قم و بغداد]]، ص ۶۲؛ [[سید ابراهیم افتخاری|افتخاری، سید ابراهیم]]، [[بررسی مقایسه‌ای شئون امامت در مکتب قم و بغداد (پایان‌نامه)|بررسی مقایسه‌ای شئون امامت در مکتب قم و بغداد]]، ص ۶۵ ـ ۷۰؛ [[خلیل منصوری رامسری|منصوری رامسری، خلیل]]، [[بی‌کرانگی علم امام معصوم (مقاله)|بی‌کرانگی علم امام معصوم]] وبگاه سماموس؛ [[محمد بیابانی اسکوئی|بیابانی اسکوئی، محمد]]، [[امامت ۵ (کتاب)|امامت]]، صفحه؟؟؟؛ [[مهدی رستم‌نژاد|رستم‌نژاد، مهدی]]، سخنرانی با موضوع: یکی از استلزامات علم لدنی، عصمت است، خبرگزاری ابنا؛ مشکی، محمد، بررسی علم امام از دیدگاه شیخ مفید، فصلنامه فلسفی کلامی، ش ۴۵، ص ۳۰۴ و ۳۰۵؛ [[محمد حسین نصیری|نصیری، محمد حسین]]، [[گستره علم امام از دیدگاه آیات و روایات (پایان‌نامه)|گستره علم امام از دیدگاه آیات و روایات]]، صفحه؟؟؟؛ [[عسکری امام‌خان|امام‌خان، عسکری]]، [[منشأ و قلمرو علم امام (پایان‌نامه)|منشأ و قلمرو علم امام]]، فصل چهارم، صفحه؟؟؟؛ [[محمد زمان رستمی|رستمی، محمد زمان]]، [[طاهره آل‌بویه|آل‌بویه، طاهره]]، [[علم امام ۲ (کتاب)|علم امام]]، وبگاه راسخون؛ [[حسن یوسفیان|یوسفیان، حسن]]، [[علم غیب امام (مقاله)|علم غیب امام]]، ص ۳۴۸؛ [[اصغر غلامی|غلامی، اصغر]]، [[آفاق علم امام در الکافی (مقاله)|آفاق علم امام در الکافی]]، صفحه؟؟؟؛ [[منصف علی مطهری|مطهری، منصف علی]]، [[علم ائمه از نظر عقل و نقل (پایان‌نامه)|علم ائمه از نظر عقل و نقل]]، ص ۶۴؛ [[محمد نظیر عرفانی|عرفانی، محمد نظیر]]، [[بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین (پایان‌نامه)|بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین]]، ص ۱۸۱؛ [[محمد مولوی|مولوی، محمد]]، [[نیاز جهان به امام زمان (کتاب)|نیاز جهان به امام زمان]]، ص ۲۰ ـ ۲۲؛ [[قاسم علی شیخ‌زاده|شیخ‌زاده، قاسم علی]]، [[رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا (پایان‌نامه)|رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا]]، ص ۷۱ ـ ۷۳؛ [[جواد رنجبر|رنجبر، جواد]]، کنکاشی در کیفیت و سرچشمه‌های علم امام، صفحه؟؟؟؛ [[حسن صادقی|صادقی، حسن]]، [[مقایسه پیامبر و امام از دیدگاه امام رضا (مقاله)|مقایسه پیامبر و امام از دیدگاه امام رضا]]، ص ۸۳؛ [[گل‌افشان پارسانسب|پارسانسب، گل‌افشان]]، [[پژوهشی در مقام علمی و مقام تحدیث حضرت فاطمه زهرا (پایان‌نامه)|پژوهشی در مقام علمی و مقام تحدیث حضرت فاطمه زهرا]]، ص ۳۶ و ۳۷</ref>
-#[[محمد]] بن [[فضل]] [[هاشمی]] از [[امام رضا]]{{ع}} [[روایت]] کرده،<ref>راوندی، قطب الدین، الخرائج و الجرائح، ج ۱، ص ۳۴۳</ref> آن جناب نظر کرد به ابن هذاب، و سپس فرمود: «اگر به تو خبر دهم در این روزها یکی از بستگان تو کشته خواهد شد آیا گفته مرا [[تصدیق]] می‌کنی؟» عرض کرد خیر، زیرا جز [[خداوند متعال]] کسی [[علم غیب]] نمی‌داند. [[امام رضا]]{{ع}} آیۀ: {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|عَالِمُ الْغَیْبِ فَلَا یُظْهِرُ عَلیَ‏ غَیْبِهِ أَحَدًا إِلَّا مَنِ ارْتَضیَ‏ مِن رَّسُولٍ}}﴾}} را تلاوت نموده و بعد فرمودند: [[رسول خدا]]{{صل}} مورد [[رضا]] و پسند خداست و ما [[وارثان]] همین [[رسول]] هستیم که [[خداوند]] او را بر [[غیب]] خود که می‌خواهد [[آگاه]] نموده و آن حضرت [[علم]] به وقایع گذشته و بعد تا [[روز قیامت]] را به ما آموخت».<ref>ر.ک. [[حسین حجامی|حجامی، حسین]]، علم امام وحی و خاتمیت، پایگاه اطلاع رسانی مؤسسۀ آینده روشن </ref>
+#[[محمد]] بن [[فضل]] [[هاشمی]] از [[امام رضا]]{{ع}} [[روایت]] کرده،<ref>راوندی، قطب الدین، الخرائج و الجرائح، ج ۱، ص ۳۴۳</ref> آن جناب نظر کرد به ابن هذاب، و سپس فرمود: «اگر به تو خبر دهم در این روزها یکی از بستگان تو کشته خواهد شد آیا گفته مرا [[تصدیق]] می‌کنی؟» عرض کرد خیر، زیرا جز [[خداوند متعال]] کسی [[علم غیب]] نمی‌داند. [[امام رضا]]{{ع}} آیۀ: {{عربی|اندازه=100%| {{متن قرآن|عَالِمُ الْغَیْبِ فَلَا یُظْهِرُ عَلیَ‏ غَیْبِهِ أَحَدًا إِلَّا مَنِ ارْتَضیَ‏ مِن رَّسُولٍ}}﴾}} را تلاوت نموده و بعد فرمودند: [[رسول خدا]]{{صل}} مورد [[رضا]] و پسند خداست و ما [[وارثان]] همین [[رسول]] هستیم که [[خداوند]] او را بر [[غیب]] خود که می‌خواهد [[آگاه]] نموده و آن حضرت [[علم]] به وقایع گذشته و بعد تا [[روز قیامت]] را به ما آموخت».<ref>ر.ک. [[حسین حجامی|حجامی، حسین]]، علم امام وحی و خاتمیت، پایگاه اطلاع رسانی مؤسسۀ آینده روشن </ref>
 #[[مفضل بن عمر]] [[روایت]] کرده [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند:<ref>کلینی، محمد بن یعقوب کافی، ج ۱، ص ۲۲۴</ref> «[[سلیمان]] از [[داود]] [[ارث]] برد و [[محمد]]{{صل}} از [[سلیمان]] [[ارث]] برد و ما از [[محمد]]{{صل}} [[ارث]] بردیم. [[علم]] [[تورات]] و انجیل‏ و [[زبور]] و [[تفسیر]] [[الواح]] نزد ماست. [[مفضل]] عرض کرد: [[علم]] زیادی‌ است! [[امام]] فرمودند: این [[علم]] چندان مهم نیست بلکه [[علم]] مهم، علمی‌ است که در هر روز و در هر ساعت به ما داده می‌‏شود».<ref>ر.ک. [[ابراهیم امینی|امینی، ابراهیم]]، [[بررسی مسائل کلی امامت (کتاب)|بررسی مسائل کلی امامت]]، ص ۲۴۷</ref>
 #[[زراره]] از [[امام باقر]]{{ع}} [[نقل]] می‌کند:<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۲۲۲</ref> «علمی که همراه [[حضرت آدم]] نازل شد، به [[علی]]{{ع}} به [[ارث]] رسید، و هیچ کدام از ما [[امامان]] از [[دنیا]] نمی‌رویم مگر اینکه یک نفر از [[اهل بیت]] ما، آن [[علم]] را یا هر گونه که [[خدا]] بخواهد، به [[ارث]] می‌بریم».<ref>ر.ک. [[سید ابراهیم افتخاری|افتخاری، سید ابراهیم]]، [[بررسی مقایسه‌ای شئون امامت در مکتب قم و بغداد (پایان‌نامه)|بررسی مقایسه‌ای شئون امامت در مکتب قم و بغداد]]، ص ۶۵ ـ ۷۰</ref>