چرا امام مهدی وارث همه مظلومیت‌های اجداد طاهرینش می‌باشند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید جعفر موسوی‌نسب]]'''، در کتاب ''«[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«یکی از صفات مهم [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} [[امام مهدی|خاتم الاوصیا]] است<ref>سید بن طاووس، مصباح الزایر، زیارت صاحب الامر، زیارت سوّم.</ref>‏ همان‌گونه که [[پیامبر خاتم|حضرت محمد]] {{صل}} خاتم الانبیا بودند، این لقب منحصراً مربوط به [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است و این امتیاز برای امامان دیگر نیست، همانطوری که [[پیامبر خاتم|پیامبر اسلام]] در سلسله و رشته، [[نبوت]] به خاطر خاتمیت امتیاز بر همه انبیا پیدا کردند، [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} نیز به خاطر خاتمیت در وصایت این امتیاز را دارند و طبیعی است که هرجا مقام و امتیاز و اهمیتی باشد در مقابل مسؤولیت و تکلیف سنگین‌تر است همان‌گونه که [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]] {{صل}} بیش از تمام انبیاء قبلی مورد اذیت و آزار قرار گرفتند که فرمودند {{عربی|"مَا أُوذِيَ نَبِيٌّ مِثْلَ مَا أُوذِيتُ"}}<ref>حسین حسینى، مهر محبوب، چاپ سوم، ۱۳۷۹، نشر آفاق از مناقب آل ابى طالب، ج ۳، ص ۲۴۷ نقل کرده است.</ref>؛ هیچ نبی و پیامبری مثل من مورد اذیت و آزار قرار نگرفته است. پس [[امام مهدی|امام خاتم]] نیز وظایف و مشکلات سنگینی در پیش دارند<ref>مجله موعود، شماره چهارم، مهر ۱۳۷۵، مقاله بقیة اللّه یادگار خدا، آیت اللّه کریمى جهرمى، ص ۱۵ به بعد.</ref> و از آنجایی که یگانه فرزند بلافصل [[امام عسکری|امام حسن عسکری]] {{ع}} [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} زنده و حاضر هستند و طبق قوانین ظاهری و عرفی اسلامی او یگانه وارث [[اهل بیت]] {{عم}} است: هم صاحب اموال و املاک دنیایی و ظاهری‌اند (سهم [[امام]] و [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]] {{صل}} و انفال و...) و هم صاحب و وارث سجایای اخلاقی و مناصب [[امامت]] و [[ولایت]] از جمله آثار مصایب و مظلومیت‌هایی که بر اجداد طاهرینش شده است.

::::::و نیز احادیث فراوان دیگری موجود است که ابتداء [[امام علی|علی]] {{ع}} و در قدم بعد سایر [[ائمه]] {{ع}} را وارث علم و آثار [[نبوت]] و مصداق ذی القربی معرفی می‌کند و یکی از آثار [[نبوت]] بلکه بارزترین آن بنابر فرموده [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]] {{صل}} آزار و اذیتی است که وجود نازنین‌اش از بعضی اشخاص فرومایه دیدند و مسلّماً اشخاص فرعونی و قابیلی‌صفت در طول تاریخ بوده و خواهند بود.

::::::در حدیثی [[امام صادق]] {{ع}} ابتداء به اوصیاء و وارثان انبیاء پیشین اشاره می‌کنند تا به اوصیاء [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]] {{صل}} می‌رسند و با تمسک به [[قرآن]] وراثت و وصایت [[امام علی|علی بن ابی طالب]] و یازده فرزند گرامی او را ثابت می‌کنند...

::::::یعنی [[امامان]] بعدی وارث آثار نبوت‌اند و این ذی‌القربی (بستگان نزدیک [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]] {{س}}) مورد ظلم و کفران امّت قرار می‌گیرند و پس از آن شهید می‌شوند (مظلومیت آشکار)<ref>همان، اصول کافى، ج ۱، ص ۳۴۹، باب ۱۲۱، کتاب الحجة، حدیث شماره ۳؛ سپس خداوند فرمود: حق ذى القربى را بده و ذى‌القربى على {{ع}} بود و حقّش وصیت بود که اسم اکبر و میراث علم و آثار علم نبوت به او داده شد سپس خداوند فرمود: بگو(اى پیامبر) از شما مزدى نمى‌خواهم جز دوستى بستگان نزدیک‌ام، سپس خداوند فرمود: آن گاه از کشته شده پرسیده شود که به کدامین گناه کشته شده، مى‌گوید: از مودّتى سؤال مى‌شوید که فضل آن در حق شما اهل بیت بوده به کدامین گناه امامان را کشته‌اید.</ref> بلکه آن حضرت سختی‌ها و بلاهای بیشتر و عظیم‌تر از همه [[امامان]] [[معصوم]] {{ع}} می‌بیند؛ در دوره‌های طولانی تاریخ حیات‌شان حوادث تلخ و رویدادهای بزرگی را شاهدند که جهان [[اسلام]] را تیره و سیاه کرده، و پیکره و اعضای آن را تکه‌تکه و پراکنده کرده و امت اسلامی زیر دست و پای استعمار در رنج هستند، او به خاطر [[امام]] بودنش و دلسوزی بیش‌تر از پدر به فرزندش برای تک‌تک افراد امّت [[اسلام]] غم می‌خورند و از همه مهم‌تر او یگانه کسی از فرزندان [[معصوم]] [[اهل بیت]] است که عزادار مصیبت‌های وارد بر مادرش [[فاطمه زهرا|حضرت زهرا]] {{س}} و جدّ بزرگوارش [[امام حسین|حسین بن علی]] {{ع}} و سایر [[امامان]] است.

::::::ایشان به خوبی ملاحظه می‌فرماید که دین جدّش، که آن همه زحمت و مصیبت کشید تا [[اسلام]] معرفی شود، چگونه دچار انحراف و انزوا شده، چگونه میراث گران‌بهای اجدادش که برای سعادت انسان‌ها بود به تاراج دشمنان و دوستان جاهل رفته، لذا در هر مجلس مصیبتی ابتدا به آن حضرت سلام کرده و تسلیت عرض می‌کنیم که او یگانه وارث و یگانه منجی عالم بشریت است. {{عربی|"و السلام علیه یوم ولد و یوم یقوم و انتقم من المجرمین"}}.