کرامت در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

*'''انسانهای برخوردار از نعمت و رفاه، مدّعی کرامت مندی خود، در پیشگاه الهی:''' {{عربی| {{متن قرآن|فَأَمَّا الإِنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ}} }}<ref> اما انسان، چون پروردگارش او را بیازماید و گرامی دارد و نعمت دهد، می‌گوید: پروردگارم مرا گرامی داشت؛ سوره فجر، آیه:۱۵.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''اجتناب از گناه، مایه نیل به شرافت و کرامت، در سرای جاویدان:''' {{عربی| {{متن قرآن|إِن تَجْتَنِبُواْ كَبَائِرَ مَا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَنُدْخِلْكُم مُّدْخَلاً كَرِيمًا}} }}<ref> اگر از گناهان بزرگی که از آن بازداشته شده‌اید دوری گزینید از گناهان (کوچک) تان چشم می‌پوشیم و شما را به جایگاهی کرامند در می‌آوریم؛ سوره نساء، آیه:۳۱.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''ادای گواهی، از موجبات کرامت و بزرگواری:''' {{عربی| {{متن قرآن|وَالَّذِينَ هُم بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ}} }}<ref> و آنان که به ادای گواهی‌های خود برمی‌خیزند؛ سوره معارج، آیه:۳۳.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|أُوْلَئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُّكْرَمُونَ}} }}<ref> آنان در بوستان‌هایی، ارجمند داشته می‌شوند؛ سوره معارج، آیه:۳۵.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''تکریم خداوند، از نمازگزاران امانتدار، در بهشت:''' {{عربی| {{متن قرآن|إِلاَّ الْمُصَلِّينَ}} }}<ref> جز نمازگزاران؛ سوره معارج، آیه:۲۲.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ}} }}<ref> و آنان که سپرده‌های نزد خود و پیمان خویش را پاس می‌دارند؛ سوره معارج، آیه:۳۲.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|أُوْلَئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُّكْرَمُونَ}} }}<ref> آنان در بوستان‌هایی، ارجمند داشته می‌شوند؛ سوره معارج، آیه:۳۵.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''قرار دادن مقداری از اموال برای انفاق به نیازمندان، موجب کرامت و بزرگواری در بهشت:''' {{عربی| {{متن قرآن|أُوْلَئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُّكْرَمُونَ}} }}<ref> آنان در بوستان‌هایی، ارجمند داشته می‌شوند؛ سوره معارج، آیه:۳۵.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُومٌ لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ}} }}<ref> و آنان که در دارایی‌هایشان حقی معین است برای پرسنده (ی مستمند) و بی‌بهره؛ سوره معارج، آیه:۲۴ - ۲۵.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''ایمان به ربوبیّت الهی، مایه نیل به کرامت و عزّت، در پیشگاه ربوبی:''' {{عربی| {{متن قرآن| إِنِّي آمَنتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِ قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ قَالَ يَا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ  بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ  }} }}<ref> من به پروردگار شما به راستی ایمان آورده‌ام پس (سخن) مرا بشنوید.گفته شد: به بهشت درآی! (و او) گفت: کاش قوم من (این را) می‌دانستند،که پروردگارم مرا آمرزید و مرا از گرامی‌داشتگان گردانید؛ سوره یس، آیه:۲۵ - ۲۷.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''باور داشتن به روز جزا، مایه کرامت در بهشت:''' {{عربی| {{متن قرآن|أُوْلَئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُّكْرَمُونَ}} }}<ref> آنان در بوستان‌هایی، ارجمند داشته می‌شوند؛ سوره معارج، آیه:۳۵.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ قَالَ يَا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ}} }}<ref> و آنان که روز پاداش و کیفر را راست می‌شمارند؛ سوره معارج، آیه:۲۶.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''گذر از گفتار و کردار لغو و بیهوده دیگران، مایه کرامت و بزرگواری:''' {{عربی| {{متن قرآن|وَالَّذِينَ لا يَشْهَدُونَ الزُّورَ وَإِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرَامًا }} }}<ref> و آنان که گواهی دروغ نمی‌دهند و چون بر یاوه بگذرند بزرگوارانه می‌گذرند؛ سوره فرقان، آیه:۷۲.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''برخورد نیکو در مقابل بدیهای دیگران، سبب کرامت و بزرگی:''' {{عربی| {{متن قرآن|وَالَّذِينَ صَبَرُواْ ابْتِغَاء وَجْهِ رَبِّهِمْ وَأَقَامُواْ الصَّلاةَ وَأَنفَقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلانِيَةً وَيَدْرَؤُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ أُوْلَئِكَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا وَمَنْ صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّيَّاتِهِمْ وَالْمَلائِكَةُ يَدْخُلُونَ عَلَيْهِم مِّن كُلِّ بَابٍ سَلامٌ عَلَيْكُم بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ }} }}<ref> و آنان را که در پی خشنودی پروردگارشان شکیبایی پیشه می‌کنند و نماز را برپا می‌دارند و از آنچه ما روزی آنان کرده‌ایم پنهان و آشکار می‌بخشند و به نیکی، بدی را دور می‌دارند؛ فرجام (نیک) آن سرای است،بهشت‌هایی جاودان که آنان و شایستگان از نیاکان و همسران و فرزندانشان در آن وارد می‌شوند و فرشتگان از هر دری بر آنان درمی‌آیند.درود بر شما به شکیبی که ورزیده‌اید که فرجام آن سرای، نیکوست!؛ سوره رعد، آیه: ۲۲ - ۲۴.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''پیروی از هدایت الهی، مایه احترام و کرامت خدا:''' {{عربی| {{متن قرآن|وَالسَّلامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى}} }}<ref> درود بر کسی که از رهنمود (خداوند) پیروی کند؛ سوره طه، آیه:۴۷.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''تسلیم محض خدا شدن ، موجب دستیابی به مقام عبودیّت و کرامت:''' {{عربی| {{متن قرآن|وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَنُ وَلَدًا سُبْحَانَهُ بَلْ عِبَادٌ مُّكْرَمُونَ لا يَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَهُم بِأَمْرِهِ يَعْمَلُونَ }} }}<ref> و گفتند خداوند بخشنده (از فرشتگان) فرزندی گزیده است؛ پاکا که اوست؛ بلکه (فرشته‌ها تنها) بندگانی ارجمندند؛در گفتار بر او پیشی نمی‌جویند و آنان به فرمان وی کار می‌کنند؛ سوره انبیاء، آیه: ۲۶ - ۲۷.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''تقوا، موجب نیل آدمی‌به کرامت و بزرگواری، در پیشگاه الهی:''' {{عربی| {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ }} }}<ref> ای مردم! بی‌گمان گرامی‌ترین شما نزد خداوند پرهیزگارترین شماست؛ سوره حجرات، آیه:۱۳.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''ترس و نگرانی از عذاب الهی، موجب کرامت در بهشت:''' {{عربی| {{متن قرآن|وَالَّذِينَ هُم مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ}} }}<ref> و آنان که از عذاب پروردگارشان در هراسند.بی‌گمان عذاب پروردگارشان ایمنی‌ناپذیر است؛ سوره معارج، آیه: ۲۷ - ۲۸.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|أُوْلَئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُّكْرَمُونَ}} }}<ref> آنان در بوستان‌هایی، ارجمند داشته می‌شوند؛ سوره معارج، آیه:۳۵.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''دفاع از رسولان الهی تا مرز شهادت، موجب نیل به کرامت:''' {{عربی| {{متن قرآن|وَجَاءَ مِنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسْعَى قَالَ يَا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِينَ اتَّبِعُوا مَن لاَّ يَسْأَلُكُمْ أَجْرًا وَهُم مُّهْتَدُونَ}} }}<ref> و از دورترین جای شهر مردی شتابان آمد؛ گفت: ای قوم من، از این فرستادگان پیروی کنید.از کسانی که پاداشی از شما نمی‌خواهند و خود رهیافته‌اند پیروی کنید؛ سوره یس، آیه: ۲۰ - ۲۱.</ref>؛ {{عربی| {{متن قرآن|إِنِّي آمَنتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِ قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ قَالَ يَا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ }} }}<ref> من به پروردگار شما به راستی ایمان آورده‌ام پس (سخن) مرا بشنوید.گفته شد: به بهشت درآی! (و او) گفت: کاش قوم من (این را) می‌دانستند،که پروردگارم مرا آمرزید و مرا از گرامی‌داشتگان گردانید؛ سوره یس، آیه: ۲۵ - ۲۷.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''دفاع از توحید، مایه کرامت و عزتمندی:''' {{عربی| {{متن قرآن|وَجَاءَ مِنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسْعَى قَالَ يَا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِينَ اتَّبِعُوا مَن لاَّ يَسْأَلُكُمْ أَجْرًا وَهُم مُّهْتَدُونَ وَمَا لِي لاَ أَعْبُدُ الَّذِي فَطَرَنِي وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ أَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِ آلِهَةً إِن يُرِدْنِ الرَّحْمَن بِضُرٍّ لاَّ تُغْنِ عَنِّي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا وَلاَ يُنقِذُونِ}} }}<ref> و از دورترین جای شهر مردی شتابان آمد؛ گفت: ای قوم من، از این فرستادگان پیروی کنید.از کسانی که پاداشی از شما نمی‌خواهند و خود رهیافته‌اند پیروی کنید.و چرا باید کسی را نپرستم که مرا آفریده است و به سوی او بازگردانده می‌شوید؟آیا به جای او خدایانی را برگزینم که اگر (خداوند) بخشنده گزندی برای من بخواهد میانجیگری آنان مرا سودی نخواهد داشت و نمی‌توانند رهاییم بخشند؟؛ سوره یس، آیه: ۲۰ - ۲۳.</ref>؛ {{عربی| {{متن قرآن|قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ قَالَ يَا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ }} }}<ref> گفته شد: به بهشت درآی! (و او) گفت: کاش قوم من (این را) می‌دانستند،که پروردگارم مرا آمرزید و مرا از گرامی‌داشتگان گردانید؛ سوره یس، آیه: ۲۶ - ۲۷.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''سجده و انقیاد در برابر خدا، موجب کرامت انسانی:''' {{عربی| {{متن قرآن|أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يَسْجُدُ لَهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَمَن فِي الأَرْضِ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ وَالنُّجُومُ وَالْجِبَالُ وَالشَّجَرُ وَالدَّوَابُّ وَكَثِيرٌ مِّنَ النَّاسِ وَكَثِيرٌ حَقَّ عَلَيْهِ الْعَذَابُ وَمَن يُهِنِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن مُّكْرِمٍ إِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ مَا يَشَاء}} }}<ref> آیا درنیافته‌ای  که هر کس در آسمان‌ها و هر کس در زمین است و خورشید و ماه و ستارگان و کوه‌ها و درختان و جنبندگان و بسیاری از مردم به خداوند سجده می‌برند؟ و بر بسیاری (با خودداری از سجده)  عذاب سزاوار گشته است؛ و کسی را که خداوند خوار دارد هیچ کس گرامی نخواهد داشت؛ بی‌گمان خداوند آنچه بخواهد انجام می‌دهد؛ سوره حج، آیه:۱۸.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''مأموریت ملائکه برای تکریم و تعظیم [[حضرت آدم]]{{ع}} با سجده بر او:''' {{عربی| {{متن قرآن|وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلائِكَةِ اسْجُدُواْ لآدَمَ فَسَجَدُواْ إِلاَّ إِبْلِيسَ أَبَى وَاسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ الْكَافِرِينَ}} }}<ref> و (یاد کنید) آنگاه را که به فرشتگان گفتیم: برای آدم فروتنی کنید، همه فروتنی کردند  جز ابلیس که سرباز زد و سرکشی کرد و از کافران شد؛ سوره بقره، آیه:۳۴.</ref><ref>در روایتی از [[امام رضا]]{{ع}} آمده: سجده ملائکه بر [[حضرت آدم]]{{ع}} سجده تکریم بوده است؛ تفسیر نورالثقلین، ج ۱، ص ۵۸، ح ۱۰۱.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''پاکدامنی و اجتناب از آلودگی‌های جنسی، موجب کرامت در بهشت:''' {{عربی| {{متن قرآن|وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ إِلاَّ عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ}} }}<ref> و آنان که پاکدامنند،جز با همسران خویش یا کنیزهاشان که اینان نکوهیده نیستند؛ سوره معارج، آیه: ۲۹ - ۳۰.</ref>؛ {{عربی| {{متن قرآن|أُوْلَئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُّكْرَمُونَ}} }}<ref> آنان در بوستان‌هایی، ارجمند داشته می‌شوند؛ سوره معارج، آیه:۳۵.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''القای [[وحی]] به [[پیامبر|محمّد{{صل}} و توانمند ساختن وی بر قرائت قرآن، مایه تکریم آن حضرت از سوی خدا:''' {{عربی| {{متن قرآن|اقْرَأْ وَرَبُّكَ الأَكْرَمُ}} }}<ref> بخوان و (بدان که) پروردگار تو گرامی‌ترین است؛ سوره علق، آیه:۳.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''وفای به عهد و پیمان، موجب عزّت و کرامت، در بهشت:''' {{عربی| {{متن قرآن|أُوْلَئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُّكْرَمُونَ}} }}<ref> آنان در بوستان‌هایی، ارجمند داشته می‌شوند؛ سوره معارج، آیه:۳۵.</ref>؛{{عربی| {{متن قرآن|وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ}} }}<ref> و آنان که سپرده‌های نزد خود و پیمان خویش را پاس می‌دارند؛ سوره معارج، آیه:۳۲.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''پیوسته به جای آوردن نماز، موجب کرامت آدمی‌ در بهشت:''' {{عربی| {{متن قرآن|أُوْلَئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُّكْرَمُونَ}} }}<ref> آنان در بوستان‌هایی، ارجمند داشته می‌شوند؛ سوره معارج، آیه:۳۵.</ref>؛ {{عربی| {{متن قرآن|إِلاَّ الْمُصَلِّينَ  الَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلاتِهِمْ دَائِمُونَ}} }}<ref> جز نمازگزاران،آنان که در نمازهایشان پیگیری دارند؛ سوره معارج، آیه: ۲۲ - ۲۳.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*[[حضرت ابراهیم]]{{ع}} مورد احترام و تکریم خداوند: {{عربی| {{متن قرآن|سَلامٌ عَلَى إِبْرَاهِيمَ}} }}<ref> درود بر ابراهیم؛ سوره صافات، آیه:۱۰۹.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''احترام فرشتگان به [[حضرت ابراهیم]]{{ع}} با سلام به وی، مایه کرامت او:''' {{عربی| {{متن قرآن|وَلَقَدْ جَاءَتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِيمَ بِالْبُشْرَى قَالُواْ سَلامًا قَالَ سَلامٌ فَمَا لَبِثَ أَن جَاءَ بِعِجْلٍ حَنِيذٍ}} }}<ref> و به یقین، فرشتگان ما برای ابراهیم مژده آوردند، گفتند: درود بر تو گفت: درود (بر شما)! دیری نپایید که (ابراهیم) گوساله‌ای بریان آورد؛ سوره هود، آیه:۶۹.</ref>؛ {{عربی| {{متن قرآن|وَنَبِّئْهُمْ عَن ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ إِذْ دَخَلُواْ عَلَيْهِ فَقَالُواْ سَلامًا قَالَ إِنَّا مِنكُمْ وَجِلُونَ}} }}<ref>  و آنان را از مهمانان ابراهیم آگاه کن هنگامی که بر او وارد شدند و درودی گفتند (ابراهیم) گفت: ما از شما هراسانیم؛ سوره حجر، آیه: ۵۱ - ۵۲.</ref>؛ {{عربی| {{متن قرآن|هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلامًا قَالَ سَلامٌ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ }} }}<ref> آیا داستان مهمانان گرامی ابراهیم به (گوش) تو رسیده است؟هنگامی که بر او وارد شدند و درود گفتند، او نیز درود گفت (و پنداشت) گروهی ناشناسند؛ سوره ذاریات، آیه: ۲۴ - ۲۵.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''[[حضرت ابراهیم]]{{ع}} مورد تکریم و احترام یهود و نصارا:''' {{عربی| {{متن قرآن|يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تُحَاجُّونَ فِي إِبْرَاهِيمَ وَمَا أُنزِلَتِ التَّوْرَاةُ وَالإِنجِيلُ إِلاَّ مِن بَعْدِهِ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ}} }}<ref> ای اهل کتاب! چرا درباره ابراهیم چون و چرا می‌کنید؟ با آنکه تورات و انجیل جز پس از وی فرو فرستاده نشده است؛ آیا خرد نمی‌ورزید؟؛ سوره آل عمران، آیه:۶۵.</ref>؛ {{عربی| {{متن قرآن|مَا كَانَ إِبْرَاهِيمُ يَهُودِيًّا وَلاَ نَصْرَانِيًّا وَلَكِن كَانَ حَنِيفًا مُّسْلِمًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ}} }}<ref> ابراهیم نه یهودی بود و نه مسیحی ولی درست‌آیینی فرمانبردار بود و از مشرکان نبود؛ سوره آل عمران، آیه:۶۷.</ref><ref>اینکه هر یک از یهود و نصارا در نسبت دادن [[حضرت ابراهیم]]{{ع}} به خود می کوشیدند، از منزلت و احترام آن حضرت، در میان آنان حکایت دارد.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''[[حضرت ابراهیم]]{{ع}} شخصیّتی خوش نام با کرامت و مورد احترام امّتها:''' {{عربی| {{متن قرآن|وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَّبِيًّا}} }}<ref> و در این کتاب از ابراهیم یاد کن که او پیامبری بسیار راستگو بود؛ سوره مریم، آیه:۴۱.</ref>؛ {{عربی| {{متن قرآن|وَوَهَبْنَا لَهُم مِّن رَّحْمَتِنَا وَجَعَلْنَا لَهُمْ لِسَانَ صِدْقٍ عَلِيًّا }} }}<ref> و به آنان از بخشایش خویش ارزانی داشتیم و برای آنان نام و آوازه نیکوی بلندی پدید آوردیم؛ سوره مریم، آیه:۵۰.</ref>؛ {{عربی| {{متن قرآن|وَنَادَيْنَاهُ أَنْ يَا إِبْرَاهِيمُ}} }}<ref> و بدو ندا کردیم که: ای ابراهیم!؛ سوره صافات، آیه:۱۰۴.</ref>؛ {{عربی| {{متن قرآن|وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الآخِرِينَ}} }}<ref> و در میان آیندگان از وی (نامی نیکو) بر جای نهادیم؛ سوره صافات، آیه: ۱۰۸.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''[[حضرت الیاس]]{{ع}} برخوردار از کرامت، و مورد احترام و تکریم خداوند:''' {{عربی| {{متن قرآن|سَلامٌ عَلَى إِلْ يَاسِينَ}} }}<ref> و درود بر ال یاسین؛ سوره صافات، آیه:۱۳۰.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''[[انبیا]]{{عم}}، دارای احترام و کرامت، در پیشگاه الهی:''' {{عربی| {{متن قرآن|قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَسَلامٌ عَلَى عِبَادِهِ الَّذِينَ اصْطَفَى آللَّهُ خَيْرٌ أَمَّا يُشْرِكُونَ}} }}<ref> بگو: سپاس خداوند را و درود بر آن بندگان وی که برگزیده است؛ آیا خداوند بهتر است یا آنچه (برای او) شریک می‌آورند؟؛ سوره نمل، آیه:۵۹.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|وَسَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ}} }}<ref> و درود بر پیامبران؛ سوره صافات، آیه:۱۸۱.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''برتری و کرامت انسان، بر موجودات زمینی:''' {{عربی| {{متن قرآن| وَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ وَحَمَلْنَاهُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَرَزَقْنَاهُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَى كَثِيرٍ مِّمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِيلاً}} }}<ref> و به راستی ما فرزندان آدم را ارجمند داشته‌ایم و آنان را در خشکی و دریا (بر مرکب) سوار کرده‌ایم و به آنان از چیزهای پاکیزه روزی داده‌ایم و آنان را بر بسیاری از آنچه آفریده‌ایم، نیک برتری بخشیده‌ایم؛ سوره اسراء، آیه:۷۰.</ref><ref>بنا بر اینکه مقصود از "كَثِيرٍ مِّمَّنْ خَلَقْنَا" موجودات مادّی، مثل حیوان و جنّ باشد؛ المیزان، ج ۱۳، ص ۱۵۷.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن ذَكَرٍ وَأُنثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ}} }}<ref> ای مردم! بی‌گمان گرامی‌ترین شما نزد خداوند پرهیزگارترین شماست؛ سوره حجرات، آیه:۱۳.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''انسان، مورد تکریم خداوند:''' {{عربی| {{متن قرآن| وَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ وَحَمَلْنَاهُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَرَزَقْنَاهُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَى كَثِيرٍ مِّمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِيلاً}} }}<ref> و به راستی ما فرزندان آدم را ارجمند داشته‌ایم و آنان را در خشکی و دریا (بر مرکب) سوار کرده‌ایم و به آنان از چیزهای پاکیزه روزی داده‌ایم و آنان را بر بسیاری از آنچه آفریده‌ایم، نیک برتری بخشیده‌ایم؛ سوره اسراء، آیه:۷۰.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|فَأَمَّا الإِنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ}} }}<ref> اما انسان، چون پروردگارش او را بیازماید و گرامی دارد و نعمت دهد، می‌گوید: پروردگارم مرا گرامی داشت؛ سوره فجر، آیه:۱۵.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''غرور برخی انسانها، بر اثر تکریم و نعمتهای الهی:''' {{عربی| {{متن قرآن|فَأَمَّا الإِنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ}} }}<ref> اما انسان، چون پروردگارش او را بیازماید و گرامی دارد و نعمت دهد، می‌گوید: پروردگارم مرا گرامی داشت؛ سوره فجر، آیه:۱۵.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''اولواالالباب، بهره مند از کرامت، و مورد احترام ملائکه، در بهشت:''' {{عربی| {{متن قرآن| إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ}} }}<ref> تنها خردمندان پند می‌پذیرند؛ سوره رعد، آیه:۱۹.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا وَمَنْ صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّيَّاتِهِمْ وَالْمَلائِكَةُ يَدْخُلُونَ عَلَيْهِم مِّن كُلِّ بَابٍ سَلامٌ عَلَيْكُم بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ}} }}<ref> بهشت‌هایی جاودان که آنان و شایستگان از نیاکان و همسران و فرزندانشان در آن وارد می‌شوند و فرشتگان از هر دری بر آنان درمی‌آیند.درود بر شما به شکیبی که ورزیده‌اید که فرجام آن سرای، نیکوست!؛ سوره رعد، آیه: ۲۳ - ۲۴.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|وَالَّذِينَ صَبَرُواْ ابْتِغَاء وَجْهِ رَبِّهِمْ وَأَقَامُواْ الصَّلاةَ وَأَنفَقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلانِيَةً وَيَدْرَؤُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ أُوْلَئِكَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا وَمَنْ صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّيَّاتِهِمْ وَالْمَلائِكَةُ يَدْخُلُونَ عَلَيْهِم مِّن كُلِّ بَابٍ سَلامٌ عَلَيْكُم بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ }} }}<ref> و آنان را که در پی خشنودی پروردگارشان شکیبایی پیشه می‌کنند و نماز را برپا می‌دارند و از آنچه ما روزی آنان کرده‌ایم پنهان و آشکار می‌بخشند و به نیکی، بدی را دور می‌دارند؛ فرجام (نیک) آن سرای است،بهشت‌هایی جاودان که آنان و شایستگان از نیاکان و همسران و فرزندانشان در آن وارد می‌شوند و فرشتگان از هر دری بر آنان درمی‌آیند.درود بر شما به شکیبی که ورزیده‌اید که فرجام آن سرای، نیکوست!؛ سوره رعد، آیه: ۲۲ - ۲۴.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''[[حضرت ایّوب]]{{ع}} مورد احترام و تکریم خداوند:''' {{عربی| {{متن قرآن|وَاذْكُرْ عَبْدَنَا أَيُّوبَ إِذْ نَادَى رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الشَّيْطَانُ بِنُصْبٍ وَعَذَابٍ ارْكُضْ بِرِجْلِكَ هَذَا مُغْتَسَلٌ بَارِدٌ وَشَرَابٌ وَوَهَبْنَا لَهُ أَهْلَهُ وَمِثْلَهُم مَّعَهُمْ رَحْمَةً مِّنَّا وَذِكْرَى لِأُولِي الأَلْبَابِ وَخُذْ بِيَدِكَ ضِغْثًا فَاضْرِب بِّهِ وَلا تَحْنَثْ إِنَّا وَجَدْنَاهُ صَابِرًا نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّابٌ }} }}<ref> و از بنده ما ایّوب یاد کن آنگاه که پروردگارش را ندا کرد که شیطان به من رنج و عذاب رسانده است.بدو گفتیم) با پای خود (بر زمین) بکوب! اینک شستنگاهی سرد و نوشیدنی‌یی (نوشین) است و ما از سر بخشایشی از خویش و پند آموختن به خردمندان، خانواده‌اش را- و با آنها، همانند آنان را- به او بخشیدیم. و دسته‌ای گیاه در کف بگیر و با آن (یکبار همسرت را) بزن و سوگند مشکن؛ به راستی ما او را شکیبا یافتیم. نیکو بنده بود که اهل بازگشت (و توبه) بود؛ سوره ص، آیه: ۴۱ - ۴۴.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''تکریم خدا از بنی اسرائیل، با بنده خود خواندن آنان:''' {{عربی| {{متن قرآن|وَلَقَدْ أَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي فَاضْرِبْ لَهُمْ طَرِيقًا فِي الْبَحْرِ يَبَسًا لّا تَخَافُ دَرَكًا وَلا تَخْشَى}} }}<ref>  و به موسی وحی کردیم که بندگان مرا شب راهی کن و راهی خشک در دریا برای آنان بگشا (چنان که) نه از سر رسیدن (دشمن) بترسی و نه  از غرق شدن بهراسی؛ سوره طه، آیه:۷۷.</ref><ref>تعبیر از بنی اسرائیل به "عِبَادِي" برای تشریف، عنایت و رحمت است؛ تفسیر التحریروالتنویر، ج ۸ ، جزء ۱۶، ص ۲۷۰؛ روح المعانی، ج ۹، جزء ۱۶، ص ۳۴۴ - ۳۴۵.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''بهشتیان، دارای کرامت و احترام:''' {{عربی| {{متن قرآن|لَكِنِ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا نُزُلاً مِّنْ عِندِ اللَّهِ وَمَا عِندَ اللَّهِ خَيْرٌ لِّلأَبْرَارِ}} }}<ref> اما کسانی را که از پروردگارشان پروا کرده‌اند، بوستان‌هایی است که از بن آنها جویباران روان است، در آنها جاودانند، به پذیرایی از نزد خداوند و آنچه نزد خداوند است برای نیکوکاران بهتر است؛ سوره آل عمران، آیه:۱۹۸.</ref><ref>"نُزُل" چیزی است که با آن از مهمان وارد شده پذیرایی می‌شود؛ لسان العرب، ج ۱۴، ص ۱۱۲، "نُزُل"، اسناد آن به خدا، حکایت از تکریم می‌کند.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|وَبَيْنَهُمَا حِجَابٌ وَعَلَى الأَعْرَافِ رِجَالٌ يَعْرِفُونَ كُلاًّ بِسِيمَاهُمْ وَنَادَوْا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَن سَلامٌ عَلَيْكُمْ لَمْ يَدْخُلُوهَا وَهُمْ يَطْمَعُونَ }} }}<ref> و میان آن دو  پرده‌ای است و بر آن پشته‌ها کسانی هستند که هر گروه (از آنان) را از چهره‌شان باز می‌شناسند و به بهشتیان که هنوز به آن (بهشت) در نیامده‌اند ولی (آن را) امید می‌برند ندا می‌دهند که: درود بر شما!؛ سوره اعراف، آیه:۴۶.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ يَهْدِيهِمْ رَبُّهُمْ بِإِيمَانِهِمْ تَجْرِي مِن تَحْتِهِمُ الأَنْهَارُ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ دَعْوَاهُمْ فِيهَا سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَتَحِيَّتُهُمْ فِيهَا سَلامٌ وَآخِرُ دَعْوَاهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ}} }}<ref> پروردگار کسانی که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند آنان را به (پاداش) ایمانشان راهنمایی می‌کند؛ از بن (جایگاه) آنان در بوستان‌های پرنعمت جویبارها روان است.دعای  آنان در آن (بهشت) سبحانک اللّهم «پاکا که تویی بار پروردگارا» ست و درودشان، «سلام» و پایان دعاشان، الحمد للّه ربّ العالمین «سپاس خداوند پروردگار جهانیان را؛ سوره یونس، آیه: ۹- ۱۰.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن| إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ}} }}<ref> تنها خردمندان پند می‌پذیرند؛ سوره رعد، آیه:۱۹.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا وَمَنْ صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّيَّاتِهِمْ وَالْمَلائِكَةُ يَدْخُلُونَ عَلَيْهِم مِّن كُلِّ بَابٍ سَلامٌ عَلَيْكُم بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ}} }}<ref> بهشت‌هایی جاودان که آنان و شایستگان از نیاکان و همسران و فرزندانشان در آن وارد می‌شوند و فرشتگان از هر دری بر آنان درمی‌آیند.درود بر شما به شکیبی که ورزیده‌اید که فرجام آن سرای، نیکوست!؛ سوره رعد، آیه: ۲۳ - ۲۴.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|وَأُدْخِلَ الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ تَحِيَّتُهُمْ فِيهَا سَلامٌ}} }}<ref> و آنان که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند به بوستان‌هایی در آورده می‌شوند که از بن آنها جویباران روان است، به اذن پروردگارشان در آنها جاودانند؛ درودشان در آنجا «سلام» است؛ سوره ابراهیم، آیه:۲۳.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ ادْخُلُوهَا بِسَلامٍ آمِنِينَ}} }}<ref> اما پرهیزگاران در بوستان‌ها و (کنار) چشمه‌سارانند.در آن با تندرستی و ایمنی درآیید!؛ سوره حجر، آیه: ۴۵ - ۴۶.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ لَهُمْ فِيهَا مَا يَشَاؤُونَ كَذَلِكَ يَجْزِي اللَّهُ الْمُتَّقِينَ الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ طَيِّبِينَ يَقُولُونَ سَلامٌ عَلَيْكُمُ ادْخُلُواْ الْجَنَّةَ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ}} }}<ref> بهشت‌هایی جاودان که در آن درمی‌آیند، از بن آنها جویبارها روان است، هر چه بخواهند در آن دارند، بدین‌گونه خداوند پرهیزگاران را پاداش می‌دهد.همان کسانی که در حال پاکی، فرشتگان جانشان را می‌گیرند؛ (و به آنان) می‌گویند: درود بر شما! برای کارهایی که می‌کردید به بهشت درآیید!؛ سوره نحل، آیه: ۳۱ - ۳۲.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدَ الرَّحْمَنُ عِبَادَهُ بِالْغَيْبِ إِنَّهُ كَانَ وَعْدُهُ مَأْتِيًّا لا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا إِلاَّ سَلامًا وَلَهُمْ رِزْقُهُمْ فِيهَا بُكْرَةً وَعَشِيًّا}} }}<ref> بهشت‌هایی جاودان که (خداوند) بخشنده به بندگانش در (جهان) نهان وعده کرده است؛ بی‌گمان وعده او شدنی است.در آنجا هیچ سخن یاوه‌ای نمی‌شنوند؛ تنها درود می‌شنوند و در آن، پگاهان و در پایان روز روزی خود را دارند؛ سوره مریم، آیه: ۶۱ - ۶۲.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|وَعِبَادُ الرَّحْمَنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الأَرْضِ هَوْنًا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلامًا}} }}<ref> و بندگان (خداوند) بخشنده آنانند که بر زمین فروتنانه گام برمی‌دارند و هرگاه نادانان با آنان سخن سر کنند پاسخی نرم گویند؛ سوره فرقان، آیه:۶۳.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|أُوْلَئِكَ يُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِمَا صَبَرُوا وَيُلَقَّوْنَ فِيهَا تَحِيَّةً وَسَلامًا}} }}<ref> آنانند که غرفه بهشت را بر شکیبی که ورزیده‌اند پاداش می‌برند و در آن با خوشامد و درود روبه‌رو می‌گردند؛ سوره فرقان، آیه:۷۵.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|أُوْلَئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُّكْرَمُونَ}} }}<ref> آنان در بوستان‌هایی، ارجمند داشته می‌شوند؛ سوره معارج، آیه:۳۵.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''بهشتیان، مورد احترام و تکریم فرشتگان الهی:''' {{عربی| {{متن قرآن|جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا وَمَنْ صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّيَّاتِهِمْ وَالْمَلائِكَةُ يَدْخُلُونَ عَلَيْهِم مِّن كُلِّ بَابٍ سَلامٌ عَلَيْكُم بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ}} }}<ref> بهشت‌هایی جاودان که آنان و شایستگان از نیاکان و همسران و فرزندانشان در آن وارد می‌شوند و فرشتگان از هر دری بر آنان درمی‌آیند.درود بر شما به شکیبی که ورزیده‌اید که فرجام آن سرای، نیکوست!؛ سوره رعد، آیه: ۲۳ - ۲۴.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ لَهُمْ فِيهَا مَا يَشَاؤُونَ كَذَلِكَ يَجْزِي اللَّهُ الْمُتَّقِينَ الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ طَيِّبِينَ يَقُولُونَ سَلامٌ عَلَيْكُمُ ادْخُلُواْ الْجَنَّةَ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ}} }}<ref> بهشت‌هایی جاودان که در آن درمی‌آیند، از بن آنها جویبارها روان است، هر چه بخواهند در آن دارند، بدین‌گونه خداوند پرهیزگاران را پاداش می‌دهد.همان کسانی که در حال پاکی، فرشتگان جانشان را می‌گیرند؛ (و به آنان) می‌گویند: درود بر شما! برای کارهایی که می‌کردید به بهشت درآیید!؛ سوره نحل، آیه: ۳۱ - ۳۲.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|وَسِيقَ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ زُمَرًا حَتَّى إِذَا جَاؤُوهَا وَفُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا سَلامٌ عَلَيْكُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوهَا خَالِدِينَ}} }}<ref> و آنان را که از پروردگارشان پروا کردند دسته‌دسته به سوی بهشت گسیل می‌کنند تا چون به آن رسند و درهای آن گشوده شود و نگهبانان آن به آنان بگویند: درود بر شما، خوش آمدید، جاودانه در آن درآیید؛ سوره زمر، آیه:۷۳.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''جبرئیل، فرستاده ای بزرگوار و با کرامت:''' {{عربی| {{متن قرآن|إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ}} }}<ref> که این (قرآن) بازخوانده فرستاده‌ای گرامی است؛ سوره حاقه، آیه:۴۰.</ref><ref>مقصود از "رَسُولٍ كَرِيمٍ" جبرئیل است که حامل [[وحی]] بر [[پیامبر]]{{صل}} است؛ مجمع البیان، ج ۹ - ۱۰، ص ۵۲۵ و ۶۷۷؛ الکشاف، ج ۴، ص ۶۰۶.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ}} }}<ref> که این (قرآن) باز خوانده فرستاده‌ای گرامی است؛ سوره تکویر، آیه:۱۹.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''خداوند، صاحب کرامت و بزرگواری:''' {{عربی| {{متن قرآن|قَالُواْ أَتَعْجَبِينَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ رَحْمَتُ اللَّهِ وَبَرَكَاتُهُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ إِنَّهُ حَمِيدٌ مَّجِيدٌ}} }}<ref> گفتند: آیا از کار خداوند در شگفتی با آنکه بخشایش خداوند و برکات او ارزانی شما خاندان (رسالت) است؟ بی‌گمان او ستوده‌ای ارجمند است؛ سوره هود، آیه:۷۳.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ رَبِّي غَنِيٌّ كَرِيمٌ}} }}<ref> بی‌گمان پروردگار من بی‌نیازی ارجمند است؛ سوره نمل، آیه:۴۰.</ref>، '''{{عربی| {{متن قرآن|وَيَبْقَى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلالِ وَالإِكْرَامِ فَبِأَيِّ آلاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ}} }}<ref> و (تنها) ذات بشکوه و کرامند پروردگارت ماندگار است.پس کدام نعمت پروردگارتان را دروغ می‌شمارید؟؛ سوره الرحمن، آیه:۲۷ - ۲۸.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|تَبَارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِي الْجَلالِ وَالإِكْرَامِ}} }}<ref> خجسته باد نام پروردگارت آن (خداوند) بشکوه و کرامند؛ سوره الرحمن، آیه:۷۸.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ}} }}<ref> ای انسان! چه تو را با پروردگار بخشنده‌ات به خیرگی وا داشت؟؛ سوره انفطار، آیه:۶.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|اقْرَأْ وَرَبُّكَ الأَكْرَمُ}} }}<ref> بخوان و (بدان که) پروردگار تو گرامی‌ترین است؛ سوره علق، آیه:۳.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''خداوند، دارای اقتدار و کرامت جاودانه و خواهان توجّه انسان به آن:''''''{{عربی| {{متن قرآن|وَيَبْقَى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلالِ وَالإِكْرَامِ فَبِأَيِّ آلاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ}} }}<ref> و (تنها) ذات بشکوه و کرامند پروردگارت ماندگار است.پس کدام نعمت پروردگارتان را دروغ می‌شمارید؟؛ سوره الرحمن، آیه:۲۷ - ۲۸.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''ضرورت تکریم و احترام والدین، هنگام سخن گفتن با آنان:''' {{عربی| {{متن قرآن|وَقَضَى رَبُّكَ أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِندَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلاهُمَا فَلاَ تَقُل لَّهُمَا أُفٍّ وَلاَ تَنْهَرْهُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوْلاً كَرِيمًا}} }}<ref> و پروردگارت فرمان داده است که جز او را نپرستید و به پدر و مادر نکویی کنید؛ اگر هر یک از آن دو یا هر دو، نزد تو به پیری رسند به آنان اف  مگو و بر آنها بانگ مزن و با ایشان سخن به نکویی بگوی!؛ سوره اسراء، آیه:۲۳.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''فرعونیان، بهره مند از کرامت ظاهری و دنیایی:''' {{عربی| {{متن قرآن|فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ}} }}<ref> آنگاه فرعون گردآورندگانی را به شهرها فرستاد؛ سوره شعراء، آیه:۵۳.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|فَأَخْرَجْنَاهُم مِّن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ وَكُنُوزٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ}} }}<ref> آنگاه آنان را از بوستان‌ها و (کنار) چشمه‌سارها  و از (کنار) گنج‌ها و جایگاهی ارزشمند که داشتند بیرون راندیم؛ سوره شعراء، آیه: ۵۷ - ۵۸.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''برخورد کریمانه عبادالرحمن با رفتار و گفتار لغو دیگران:''' {{عربی| {{متن قرآن|وَعِبَادُ الرَّحْمَنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الأَرْضِ هَوْنًا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلامًا}} }}<ref> و بندگان (خداوند) بخشنده آنانند که بر زمین فروتنانه گام برمی‌دارند و هرگاه نادانان با آنان سخن سر کنند پاسخی نرم گویند؛ سوره فرقان، آیه:۶۳.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|وَالَّذِينَ لا يَشْهَدُونَ الزُّورَ وَإِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرَامًا}} }}<ref> و آنان که گواهی دروغ نمی‌دهند و چون بر یاوه بگذرند بزرگوارانه می‌گذرند؛ سوره فرقان، آیه:۷۲.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''[[حضرت عیسی]]{{ع}} برخوردار از کرامت و احترامی‌جاودانه، در دنیا و آخرت:''' {{عربی| {{متن قرآن|وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ مَرْيَمَ إِذِ انتَبَذَتْ مِنْ أَهْلِهَا مَكَانًا شَرْقِيًّا}} }}<ref> و در این کتاب از مریم یاد کن هنگامی که از خانواده خویش در جایگاهی خاوری گوشه گزید؛ سوره مریم، آیه:۱۶.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|ذَلِكَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ قَوْلَ الْحَقِّ الَّذِي فِيهِ يَمْتَرُونَ}} }}<ref> این عیسی پسر مریم است؛ آن سخن راستین که در آن تردید می‌کنند؛ سوره مریم، آیه:۳۴.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''[[حضرت عیسی]]{{ع}} مورد احترام و تکریم خداوند:''' {{عربی| {{متن قرآن|إِذْ قَالَ اللَّهُ يَا عِيسَى إِنِّي مُتَوَفِّيكَ وَرَافِعُكَ إِلَيَّ}} }}<ref> آنگاه خداوند فرمود: ای عیسی! من بازگیرنده تو و فرابرنده تو سوی خویش؛ سوره آل عمران، آیه:۵۵.</ref><ref>بنا بر اینکه مقصود از "وَرَافِعُكَ إِلَيَّ " رفع به سوی کرامت الهی باشد؛ مجمع البیان، ج ۱ - ۲، ص ۷۵۹.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''قرآن، دارای عظمت و کرامت، در پیشگاه خدا:''' {{عربی| {{متن قرآن|ق وَالْقُرْآنِ الْمَجِيدِ}} }}<ref> قاف، سوگند به قرآن بلند جایگاه؛ سوره ق، آیه:۱.</ref><ref>سوگند خدا به قرآن، نشانگر حرمت و کرامت آن است و "مَجِيدِ" نیز به معنای دارای کرامت است؛ مفردات، ص ۷۶۰ - ۷۶۱، "مجد"؛ مجمع البیان، ج ۹ - ۱۰، ص ۲۱۱).</ref>{{عربی| {{متن قرآن|إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ}} }}<ref> که این قرآنی ارجمند است؛ سوره واقعه، آیه:۷۷.</ref>،{{عربی| {{متن قرآن|كَلاَّ إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ فَمَن شَاء ذَكَرَهُ فِي صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ}} }}<ref> نه چنین است؛ آن (قرآن) به راستی یادکردی است.هر که خواهد آن را به یاد می‌آورد در اوراقی ارجمند است؛ سوره عبس، آیه: ۱۱ - ۱۳.</ref><ref>بنا بر اینکه مقصود از «صحف مکرّمة» قرآن باشد؛ المیزان، ج ۲۰، ص ۲۰۲.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْكَبِيرُ إِنَّ بَطْشَ رَبِّكَ لَشَدِيدٌ إِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ وَيُعِيدُ وَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ ذُو الْعَرْشِ الْمَجِيدُ فَعَّالٌ لِّمَا يُرِيدُ }} }}<ref> 11 بی‌گمان آنان که ایمان آوردند و کارهای شایسته کردند، بهشت‌هایی که جویباران از بن آنها روان است از آن آنهاست؛ این رستگاری بزرگ است.به راستی بازخواست پروردگارت بسیار سخت است.اوست که (آفرینش را) می‌آغازد و باز می‌گرداند.و او آمرزگار دوستدار است.دارنده ارجمند اورنگ (فرمانفرمایی جهان).انجام دهنده آنچه بخواهد؛ سوره بروج، آیه:۱۱ - ۱۶.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَّجِيدٌ}} }}<ref> این سخن، جادو و دروغ نیست بلکه قرآنی ارجمند است؛ سوره بروج، آیه:۲۱.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''تقواپیشگان، مورد تکریم خدا:''' {{عربی| {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ }} }}<ref> ای مردم! بی‌گمان گرامی‌ترین شما نزد خداوند پرهیزگارترین شماست؛ سوره حجرات، آیه:۱۳.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''تکریم و احترام فرشتگان از متّقین، در بهشت:''' {{عربی| {{متن قرآن|إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ ادْخُلُوهَا بِسَلامٍ آمِنِينَ}} }}<ref> اما پرهیزگاران در بوستان‌ها و (کنار) چشمه‌سارانند.در آن با تندرستی و ایمنی درآیید!؛ سوره حجر، آیه: ۴۵ - ۴۶.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|وَسِيقَ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ زُمَرًا حَتَّى إِذَا جَاؤُوهَا وَفُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا سَلامٌ عَلَيْكُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوهَا خَالِدِينَ}} }}<ref> و آنان را که از پروردگارشان پروا کردند دسته‌دسته به سوی بهشت گسیل می‌کنند تا چون به آن رسند و درهای آن گشوده شود و نگهبانان آن به آنان بگویند: درود بر شما، خوش آمدید، جاودانه در آن درآیید؛ سوره زمر، آیه:۷۳.</ref>،  

{{عربی| {{متن قرآن|وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ غَيْرَ بَعِيدٍ}} }}<ref> و بهشت را برای پرهیزگاران نزدیک می‌آورند چنان‌که دور نباشد؛ سوره ق، آیه:۳۱.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|ادْخُلُوهَا بِسَلامٍ ذَلِكَ يَوْمُ الْخُلُودِ}} }}<ref> بدان با سلامتی درآیید که این روز جاودانگی است؛ سوره ق، آیه:۳۴.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''متّقین، مورد تکریم فرشتگان، هنگام مرگ:''' {{عربی| {{متن قرآن|جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ لَهُمْ فِيهَا مَا يَشَاؤُونَ كَذَلِكَ يَجْزِي اللَّهُ الْمُتَّقِينَ الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ طَيِّبِينَ يَقُولُونَ سَلامٌ عَلَيْكُمُ ادْخُلُواْ الْجَنَّةَ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ}} }}<ref> بهشت‌هایی جاودان که در آن درمی‌آیند، از بن آنها جویبارها روان است، هر چه بخواهند در آن دارند، بدین‌گونه خداوند پرهیزگاران را پاداش می‌دهد.همان کسانی که در حال پاکی، فرشتگان جانشان را می‌گیرند؛ (و به آنان) می‌گویند: درود بر شما! برای کارهایی که می‌کردید به بهشت درآیید!؛ سوره نحل، آیه: ۳۱ - ۳۲.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''تکریم خدا از [[پیامبر|محمّد]]{{صل}}، با بنده خود خواندن وی:''' {{عربی| {{متن قرآن|وَإِن كُنتُمْ فِي رَيْبٍ مِّمَّا نَزَّلْنَا عَلَى عَبْدِنَا فَأْتُواْ بِسُورَةٍ مِّن مِّثْلِهِ وَادْعُواْ شُهَدَاءَكُم مِّن دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنتُمْ صَادِقِينَ }} }}<ref> و اگر در آنچه بر بنده خود فرو فرستاده‌ایم تردیدی دارید، چنانچه راست می‌گویید سوره‌ای همگون آن بیاورید و (در این کار) گواهان خود را (نیز) در برابر خداوند، فرا خوانید؛ سوره بقره، آیه: ۲۳.</ref><ref>تعبیر از [[پیامبر]]{{صل}} به "عَبْدِ" و اضافه آن به "نَا"ی ضمیر جلاله، بیانگر نهایت عظمت و تشریف است؛ روح المعانی، ج ۱، جزء ۱، ص ۱۶۸ - ۱۶۹.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَيْلاً مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الأَقْصَى الَّذِي بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آيَاتِنَا إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ }} }}<ref> پاکا آن (خداوند) که شبی بنده خویش را از مسجد الحرام تا مسجد الاقصی - که پیرامون آن را خجسته گردانده‌ایم- برد تا از نشانه‌هایمان بدو نشان دهیم، بی‌گمان اوست که شنوای بیناست؛ سوره اسراء، آیه:۱۷.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَنزَلَ عَلَى عَبْدِهِ الْكِتَابَ وَلَمْ يَجْعَل لَّهُ عِوَجًا}} }}<ref> سپاس خداوندی را که بر بنده خود این کتاب را فرو فرستاد و در آن هیچ کژی ننهاد؛ سوره کهف، آیه:۱.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا}} }}<ref> بزرگوار است آن (خداوند) که فرقان را بر بنده خویش فرو فرستاد تا جهانیان را بیم‌دهنده باشد؛ سوره فرقان، آیه:۱.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|أَلَيْسَ اللَّهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ وَيُخَوِّفُونَكَ بِالَّذِينَ مِن دُونِهِ وَمَن يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ }} }}<ref> آیا خداوند بنده خویش را بسنده نیست؟ و تو را از کسانی جز او می‌ترسانند و هر کس را خداوند گمراه گذارد رهنمونی نخواهد داشت؛ سوره زمر، آیه:۳۶.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى}} }}<ref> پس (خداوند) به بنده خود وحی کرد، آنچه وحی کرد؛ سوره نجم، آیه:۱۰.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن|هُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ عَلَى عَبْدِهِ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ لِيُخْرِجَكُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَإِنَّ اللَّهَ بِكُمْ لَرَؤُوفٌ رَّحِيمٌ}} }}<ref> اوست که بر بنده خویش آیاتی روشن فرو می‌فرستد تا شما را به سوی روشنایی، از تیرگی‌ها در آورد و بی‌گمان خداوند به شما مهربانی بخشاینده است؛ سوره حدید، آیه:۹.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*[[حضرت مریم]]{{س}} مورد احترام و تکریم خداوند: {{عربی| {{متن قرآن|إِذْ قَالَتِ امْرَأَةُ عِمْرَانَ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ مَا فِي بَطْنِي مُحَرَّرًا فَتَقَبَّلْ مِنِّي إِنَّكَ أَنتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ فَلَمَّا وَضَعَتْهَا قَالَتْ رَبِّ إِنِّي وَضَعْتُهَا أُنثَى وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا وَضَعَتْ وَلَيْسَ الذَّكَرُ كَالأُنثَى وَإِنِّي سَمَّيْتُهَا مَرْيَمَ وَإِنِّي أُعِيذُهَا بِكَ وَذُرِّيَّتَهَا مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ}} }}<ref> (یاد کن) آنگاه را که همسر عمران گفت: پروردگارا! من نذر کرده‌ام آنچه در شکم دارم آزاد (از هر شرطی) تو را باشد پس (نذر مرا) از من بپذیر که تویی که شنوای دانایی.و چون او را بزاد گفت: پروردگارا! من (به جای پسر) دختر، زاده‌ام- و خداوند بهتر می‌داند که او چه زاد و هر پسر همگون این دختر نیست- و من او را مریم نامیده‌ام و او و نسل او را از شیطان رانده به پناه تو می‌آورم؛ سوره آل عمران، آیه: ۳۵ - ۳۶.</ref><ref>بنا بر اینکه جمله "وَلَيْسَ الذَّكَرُ كَالأُنثَى" کلام خدا باشد، نشانگر تکریم و تعظیم [[حضرت مریم]]{{س}} است و [[حضرت زکریّا]]{{ع}} هم پس از پی بردن به این کرامت و شخصیّت [[حضرت مریم]]{{س}} از خدا طلب ذرّیّه طیّبه کرد؛ المیزان، ج ۳، ص ۱۷۲ و ۱۷۵؛ ج ۱۴، ص ۱۰.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

* '''فرشتگان الهی، صاحب کرامت و بزرگواری:''' {{عربی| {{متن قرآن| مَا هَذَا بَشَرًا إِنْ هَذَا إِلاَّ مَلَكٌ كَرِيمٌ }} }}<ref> پاکاکه خداوند است! این، نه آدمیزاد که جز فرشته‌ای ارجمند نیست؛ سوره یوسف، آیه:۳۱.</ref>؛ {{عربی| {{متن قرآن|وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَنُ وَلَدًا سُبْحَانَهُ بَلْ عِبَادٌ مُّكْرَمُونَ }} }}<ref> و گفتند خداوند بخشنده (از فرشتگان) فرزندی گزیده است؛ پاکا که اوست؛ بلکه (فرشته‌ها تنها) بندگانی ارجمندند؛ سوره انبیاء، آیه: ۲۶ - ۲۷.</ref>{{عربی| {{متن قرآن| هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ}} }}<ref> آیا داستان مهمانان گرامی ابراهیم به (گوش) تو رسیده است؟؛ سوره ذاریات، آیه:۲۴.</ref><ref>بر اساس روایت، فرشتگان فرود آمده بر [[حضرت ابراهیم]]{{ع}}، جبرئیل، اسرافیل، میکائیل و کرّوبیل بوده‌اند؛ الکافی، ج ۸ ، ص ۳۲۸، ح ۵۰۵.</ref>، {{عربی| {{متن قرآن| بِأَيْدِي سَفَرَةٍ كِرَامٍ بَرَرَةٍ}} }}<ref> به دست نویسندگانی که ارجمند و نیکویند؛ سوره عبس، آیه: ۱۵ - ۱۶.</ref>{{عربی| {{متن قرآن|وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ كِرَامًا كَاتِبِينَ}} }}<ref>و بی‌گمان بر شما نگهبانی گمارده‌اند.که نویسندگانی بزرگوارند؛ سوره انفطار، آیه: ۱۰ - ۱۱.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''[[حضرت موسی]]{{ع}}، پیامبری ارجمند و با کرامت، در پیشگاه خداوند:''' {{عربی| {{متن قرآن|وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَى مُوسَى وَهَارُونَ}} }}<ref> و به راستی بر موسی و هارون منّت نهادیم؛ سوره صافات، آیه:۱۱۴.</ref>؛ {{عربی| {{متن قرآن|سَلامٌ عَلَى مُوسَى وَهَارُونَ }} }}<ref> درود بر موسی و هارون؛ سوره صافات، آیه:۱۲۰.</ref>؛ {{عربی| {{متن قرآن|إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ}} }}<ref> بی‌گمان آن دو از بندگان مؤمن ما بودند؛ سوره صافات، آیه:۱۲۲.</ref>؛ {{عربی| {{متن قرآن|وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ}} }}<ref> و بی‌گمان پیش از آنان قوم فرعون را آزمودیم و پیامبری ارجمند نزد آنان آمد؛ سوره دخان، آیه:۱۷.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''ایمان و دفاع حبیب نجّار از دین تا مرز شهادت، موجب رسیدن وی به عزّت و کرامت، در پیشگاه خدا:''' {{عربی| {{متن قرآن|وَجَاءَ مِنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسْعَى قَالَ يَا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِينَ اتَّبِعُوا مَن لاَّ يَسْأَلُكُمْ أَجْرًا وَهُم مُّهْتَدُونَ وَمَا لِي لاَ أَعْبُدُ الَّذِي فَطَرَنِي وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ أَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِ آلِهَةً إِن يُرِدْنِ الرَّحْمَن بِضُرٍّ لاَّ تُغْنِ عَنِّي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا وَلاَ يُنقِذُونِ إِنِّي إِذًا لَّفِي ضَلالٍ مُّبِينٍ إِنِّي آمَنتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِ قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ قَالَ يَا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ }} }}<ref> و از دورترین جای شهر مردی شتابان آمد؛ گفت: ای قوم من، از این فرستادگان پیروی کنید.از کسانی که پاداشی از شما نمی‌خواهند و خود رهیافته‌اند پیروی کنید.و چرا باید کسی را نپرستم که مرا آفریده است و به سوی او بازگردانده می‌شوید؟آیا به جای او خدایانی را برگزینم که اگر (خداوند) بخشنده گزندی برای من بخواهد میانجیگری آنان مرا سودی نخواهد داشت و نمی‌توانند رهاییم بخشند؟من در آن صورت بی‌گمان در گمراهی آشکاری خواهم بود.من به پروردگار شما به راستی ایمان آورده‌ام پس (سخن) مرا بشنوید.گفته شد: به بهشت درآی! (و او) گفت: کاش قوم من (این را) می‌دانستند،که پروردگارم مرا آمرزید و مرا از گرامی‌داشتگان گردانید؛ سوره یس، آیه: ۲۰ - ۲۷.</ref><ref>مراد از "رَجُلٌ" در آیه حبیب نجّار است؛ مجمع البیان، ج ۷ - ۸، ص ۶۵۵؛ الکشاف، ج ۴، ص ۱۰؛ و در روایتی از [[پیامبر]]{{صل}} از آن به مؤمن آل یاسین و صاحب یاسین تعبیر شده است؛ تفسیر نورالثقلین، ج ۴، ص ۳۸۳، ح ۳۷ - ۳۹.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''مؤمنان، دارای کرامت و احترام، در بهشت:''' {{عربی| {{متن قرآن|أُوْلَئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لَّهُمْ دَرَجَاتٌ عِندَ رَبِّهِمْ وَمَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ}} }}<ref> آنانند که به راستی مؤمنند؛ آنها نزد پروردگارشان پایه‌ها و آمرزش و روزی ارجمندی دارند؛ سوره انفال، آیه:۴.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''[[پیامبر]]{{صل}} موظّف به تکریم و احترام مؤمنان:''' {{عربی| {{متن قرآن|وَإِذَا جَاءَكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِنَا فَقُلْ سَلامٌ عَلَيْكُمْ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ أَنَّهُ مَن عَمِلَ مِنكُمْ سُوءًا بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِن بَعْدِهِ وَأَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ}} }}<ref> و چون مؤمنان به آیات ما، نزد تو آیند بگو: درود بر شما! پروردگارتان بخشایش را بر خویش مقرّر داشته است: چنانچه هر یک از شما از سر نادانی کار بدی انجام دهد، آنگاه از پس آن توبه کند و به راه آید، چنین است که خداوند  آمرزنده‌ای بخشاینده است؛ سوره انعام، آیه:۵۴.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''توصیه الهی به مؤمنان، برای رعایت احترام و کرامت همدیگر:''' {{عربی| {{متن قرآن|لَيْسَ عَلَى الأَعْمَى حَرَجٌ وَلا عَلَى الأَعْرَجِ حَرَجٌ وَلا عَلَى الْمَرِيضِ حَرَجٌ وَلا عَلَى أَنفُسِكُمْ أَن تَأْكُلُوا مِن بُيُوتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ آبَائِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أُمَّهَاتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ إِخْوَانِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أَخَوَاتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أَعْمَامِكُمْ أَوْ بُيُوتِ عَمَّاتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أَخْوَالِكُمْ أَوْ بُيُوتِ خَالاتِكُمْ أَوْ مَا مَلَكْتُم مَّفَاتِحَهُ أَوْ صَدِيقِكُمْ لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَأْكُلُوا جَمِيعًا أَوْ أَشْتَاتًا فَإِذَا دَخَلْتُم بُيُوتًا فَسَلِّمُوا عَلَى أَنفُسِكُمْ تَحِيَّةً مِّنْ عِندِ اللَّهِ مُبَارَكَةً طَيِّبَةً كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُون}} }}<ref> بر نابینا و بر لنگ و بر بیمار و بر شما گناهی نیست که از (خوراک و آذوقه) خانه‌های خویش بخورید یا از خانه‌های پدرانتان یا خانه‌های مادرانتان یا خانه‌های برادرانتان یا خانه‌های خواهرانتان یا خانه‌های عموهایتان یا خانه‌های عمّه‌هایتان یا خانه‌های دایی‌هایتان یا خانه‌های خاله‌هایتان یا آن خانه‌ای که کلیدش را در اختیار دارید یا (خانه) دوستتان؛ نیز (بر شما گناهی نیست) در اینکه با هم یا پراکنده غذا بخورید پس چون به هر خانه‌ای در آمدید به همدیگر درود گویید، درودی خجسته پاکیزه از نزد خداوند؛ بدین گونه خداوند آیات را برای شما روشن می‌دارد باشد که خرد ورزید.؛ سوره نور، آیه:۶۱.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*[[حضرت نوح]]{{ع}}، مورد تکریم و احترام خداوند: {{عربی| {{متن قرآن|كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَكَذَّبُوا عَبْدَنَا وَقَالُوا مَجْنُونٌ وَازْدُجِرَ}} }}<ref> پیش از ایشان، قوم نوح (پیامبران را) دروغگو شمردند و بنده ما نوح را دروغزن دانستند و گفتند: دیوانه است و (نوح از تبلیغ آن قوم) بازداشته شد؛ سوره قمر، آیه:۹.</ref><ref>تعبیر از [[حضرت نوح]]{{ع}} به "عَبْدَنَا" از سوی خداوند، برای تجلیل و تعظیم او است؛ المیزان، ج ۱۹، ص ۶۷؛ روح المعانی، ج ۱۵، جزء ۱۷، ص ۱۲۴.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''تکریم [[حضرت هارون]]{{ع}} از سوی خدا:''' {{عربی| {{متن قرآن|وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَى مُوسَى وَهَارُونَ}} }}<ref> و به راستی بر موسی و هارون منّت نهادیم؛ سوره صافات، آیه:۱۱۴.</ref>؛ {{عربی| {{متن قرآن|سَلامٌ عَلَى مُوسَى وَهَارُونَ }} }}<ref> درود بر موسی و هارون؛ سوره صافات، آیه:۱۲۰.</ref>؛ {{عربی| {{متن قرآن|إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ}} }}<ref> بی‌گمان آن دو از بندگان مؤمن ما بودند؛ سوره صافات، آیه:۱۲۲.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''لزوم رعایت کرامت یتیمان، هنگام معاشرت با آنان:''' {{عربی| {{متن قرآن|كَلاَّ بَل لّا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ}} }}<ref> نه چنین است، بلکه شما یتیم را گرامی نمی‌دارید؛ سوره فجر، آیه:۱۷.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''رعایت نکردن کرامت و حرمت یتیمان، فرهنگی حاکم بر مردم جاهلیّت:''' {{عربی| {{متن قرآن|كَلاَّ بَل لّا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ}} }}<ref> نه چنین است، بلکه شما یتیم را گرامی نمی‌دارید؛ سوره فجر، آیه:۱۷.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''[[حضرت یحیی]]{{ع}} شخصیّتی بزرگوار و با کرامت جاودانه، در دنیا و آخرت:''' {{عربی| {{متن قرآن|يَا يَحْيَى خُذِ الْكِتَابَ بِقُوَّةٍ وَآتَيْنَاهُ الْحُكْمَ صَبِيًّا }} }}<ref> ای یحیی، کتاب (آسمانی) را با توانمندی بگیر! و ما به او در کودکی (نیروی) داوری دادیم؛ سوره مریم، آیه:۱۲.</ref>؛ {{عربی| {{متن قرآن|وَسَلامٌ عَلَيْهِ يَوْمَ وُلِدَ وَيَوْمَ يَمُوتُ وَيَوْمَ يُبْعَثُ حَيًّا}} }}<ref> و بر او روزی که زاده شد و روزی که خواهد مرد و روزی که او را زنده برانگیزند درود باد؛ سوره مریم، آیه:۱۵.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''[[حضرت یوسف]]{{ع}} مورد تکریم و تعظیم عزیز مصر:''' {{عربی| {{متن قرآن|وَقَالَ الَّذِي اشْتَرَاهُ مِن مِّصْرَ لاِمْرَأَتِهِ أَكْرِمِي مَثْوَاهُ }} }}<ref> و آن مرد مصری که او را خریده بود به همسر خود گفت: جایگاه او را نیکو بدار (و با خادمان مگمار) باشد؛ سوره یوسف، آیه:۲۱.</ref><ref>مقصود از "الَّذِي اشْتَرَاهُ" عزیز مصر است؛ مجمع البیان، ج ۵ - ۶ ، ص ۳۳۸.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''[[حضرت یوسف]]{{ع}} شخصیتی با کرامت، همچون فرشته، در دیدگاه زنان اشراف مصر:''' {{عربی| {{متن قرآن|وَقَالَ نِسْوَةٌ فِي الْمَدِينَةِ امْرَأَةُ الْعَزِيزِ تُرَاوِدُ فَتَاهَا عَن نَّفْسِهِ قَدْ شَغَفَهَا حُبًّا إِنَّا لَنَرَاهَا فِي ضَلالٍ مُّبِينٍ فَلَمَّا سَمِعَتْ بِمَكْرِهِنَّ أَرْسَلَتْ إِلَيْهِنَّ وَأَعْتَدَتْ لَهُنَّ مُتَّكَأً وَآتَتْ كُلَّ وَاحِدَةٍ مِّنْهُنَّ سِكِّينًا وَقَالَتِ اخْرُجْ عَلَيْهِنَّ فَلَمَّا رَأَيْنَهُ أَكْبَرْنَهُ وَقَطَّعْنَ أَيْدِيَهُنَّ وَقُلْنَ حَاشَ لِلَّهِ مَا هَذَا بَشَرًا إِنْ هَذَا إِلاَّ مَلَكٌ كَرِيمٌ }} }}<ref>و زنانی در آن شهر گفتند: همسر عزیز (مصر) از برده خویش، کام می‌خواهد، (برده‌اش) او را در عشق، سخت شیفته کرده است؛ بی‌گمان ما او را در گمراهی آشکاری می‌بینیم. و چون (همسر عزیز مصر، ملامت) فریب (آمیز) آنان را شنید (کسی را) نزدشان فرستاد و برای آنها تکیه‌گاهی آماده ساخت  و به هر یک از ایشان کاردی داد و (به یوسف) گفت: خود را به آنان نشان ده! چون او را دیدند بزرگش یافتند و دست خویش را (از خودباختگی) بریدند و گفتند: پاکاکه خداوند است!  این، نه آدمیزاد که جز فرشته‌ای ارجمند نیست؛ سوره یوسف، آیه: ۳۰ - ۳۱.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''برخورد کریمانه [[حضرت یوسف]]{{ع}} با برادران خویش:''' {{عربی| {{متن قرآن|قَالَ هَلْ عَلِمْتُم مَّا فَعَلْتُم بِيُوسُفَ وَأَخِيهِ إِذْ أَنتُمْ جَاهِلُونَ قَالُواْ أَإِنَّكَ لَأَنتَ يُوسُفُ قَالَ أَنَاْ يُوسُفُ وَهَذَا أَخِي قَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا إِنَّهُ مَنَّ يَتَّقِ وَيَصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لاَ يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ قَالُواْ تَاللَّهِ لَقَدْ آثَرَكَ اللَّهُ عَلَيْنَا وَإِن كُنَّا لَخَاطِئِينَ قَالَ لاَ تَثْرِيبَ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ يَغْفِرُ اللَّهُ لَكُمْ وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ}} }}<ref>گفت: آیا می‌دانید که با یوسف و برادرش هنگامی که نادان بودید چه کردید؟گفتند: آیا تو همان یوسفی؟ گفت: من یوسفم و این، برادر من (بنیامین) است؛ خداوند بر ما منّت نهاد، چنین است که هر کس پرهیزگاری ورزد و شکیبایی کند بی‌گمان خداوند پاداش نیکوکاران را تباه نمی‌گرداند.گفتند: سوگند به خداوند که خداوند تو را بر ما برتری داده است و بی‌گمان ما گنهکار بودیم. یوسف گفت: امروز (دیگر) بر شما سرزنشی نیست، خداوند شما را ببخشاید و او مهربان‌ترین مهربانان است؛ سوره یوسف، آیه: ۸۹ - ۹۲.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''خداوند، منشأ هر گونه کرامت و بزرگواری:''' {{عربی| {{متن قرآن|قَالَ أَرَأَيْتَكَ هَذَا الَّذِي كَرَّمْتَ عَلَيَّ لَئِنْ أَخَّرْتَنِ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ لأَحْتَنِكَنَّ ذُرِّيَّتَهُ إِلاَّ قَلِيلاً }} }}<ref> گفت: به من بگو آیا این است آن کس که بر من برتر داشتی؟ سوگند (می‌خورم) که اگر تا روز رستخیز مهلتم دهی، بی‌گمان بر زادگان او- جز اندکی- لجام خواهم نهاد؛ سوره اسراء، آیه:۶۲.</ref>؛ {{عربی| {{متن قرآن| وَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ وَحَمَلْنَاهُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَرَزَقْنَاهُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَى كَثِيرٍ مِّمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِيلاً}} }}<ref> و به راستی ما فرزندان آدم را ارجمند داشته‌ایم و آنان را در خشکی و دریا (بر مرکب) سوار کرده‌ایم و به آنان از چیزهای پاکیزه روزی داده‌ایم و آنان را بر بسیاری از آنچه آفریده‌ایم، نیک برتری بخشیده‌ایم؛ سوره اسراء، آیه:۷۰.</ref>؛ {{عربی| {{متن قرآن|وَمَن يُهِنِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن مُّكْرِمٍ}} }}<ref> کسی را که خداوند خوار دارد هیچ کس گرامی نخواهد داشت؛ سوره حج، آیه:۱۸.</ref>؛ {{عربی| {{متن قرآن|قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ قَالَ يَا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ }} }}<ref> گفته شد: به بهشت درآی! (و او) گفت: کاش قوم من (این را) می‌دانستند،که پروردگارم مرا آمرزید و مرا از گرامی‌داشتگان گردانید؛ سوره یس، آیه: ۲۶ - ۲۷.</ref>؛ {{عربی| {{متن قرآن|وَيَبْقَى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلالِ وَالإِكْرَامِ }} }}<ref> و (تنها) ذات بشکوه و کرامند پروردگارت ماندگار است؛ سوره الرحمن، آیه:۲۷ - ۲۸.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''اهانت و خواری انسان از جانب خدا، مانع کرامت و بزرگواری وی:''' {{عربی| {{متن قرآن|وَمَن يُهِنِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن مُّكْرِمٍ}} }}<ref> کسی را که خداوند خوار دارد هیچ کس گرامی نخواهد داشت؛ سوره حج، آیه:۱۸.</ref>

*'''گناه و آلودگی، از موانع کرامت و احترام آدمی:''' {{عربی| {{متن قرآن|إِن تَجْتَنِبُواْ كَبَائِرَ مَا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَنُدْخِلْكُم مُّدْخَلاً كَرِيمًا}} }}<ref> اگر از گناهان بزرگی که از آن بازداشته شده‌اید دوری گزینید از گناهان (کوچک) تان چشم می‌پوشیم و شما را به جایگاهی کرامند در می‌آوریم؛ سوره نساء، آیه:۳۱.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.

*'''اقتدار و کرامت زوال ناپذیر خداوند، نعمتی شایان سپاس برای خلق:''' {{عربی| {{متن قرآن|وَيَبْقَى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلالِ وَالإِكْرَامِ فَبِأَيِّ آلاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ}} }}<ref> و (تنها) ذات بشکوه و کرامند پروردگارت ماندگار است.پس کدام نعمت پروردگارتان را دروغ می‌شمارید؟؛ سوره الرحمن، آیه:۲۷ - ۲۸.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/farhangbooks/Books/24/7.htm#f4، فرهنگ قرآن، ج۲۴ ، ص۹۱ - ۱۰۱.]</ref>.