۳۳٬۷۴۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '{{عربی| {{متن قرآن' به '{{متن قرآن') |
جز (جایگزینی متن - '}} }}' به '}}') |
||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
[[پرونده:1368119.jpg|بندانگشتی|100px|right|[[رحیم کارگر]]]] | [[پرونده:1368119.jpg|بندانگشتی|100px|right|[[رحیم کارگر]]]] | ||
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] دکتر'''[[رحیم کارگر]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت دوران ظهور (کتاب)|مهدویت دوران ظهور]]»'' در اینباره گفته است: | ::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] دکتر'''[[رحیم کارگر]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت دوران ظهور (کتاب)|مهدویت دوران ظهور]]»'' در اینباره گفته است: | ||
::::::«چگونگی تحقق [[عدالت]] در [[عصر ظهور]] نیز بحثی بسیار مهم و درخور توجه است. [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} با ابزار و شیوههای مختلفی [[عدالت]] فراگیر را محقق میسازد. [[خداوند متعال]]، از این ابزار سخن میگوید. اولین اقدام و راه تمامی [[پیامبران]] برای ایجاد [[قسط]] و [[عدل]]، [[کار]] فرهنگی و روشنگری است. {{متن قرآن|لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ | ::::::«چگونگی تحقق [[عدالت]] در [[عصر ظهور]] نیز بحثی بسیار مهم و درخور توجه است. [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} با ابزار و شیوههای مختلفی [[عدالت]] فراگیر را محقق میسازد. [[خداوند متعال]]، از این ابزار سخن میگوید. اولین اقدام و راه تمامی [[پیامبران]] برای ایجاد [[قسط]] و [[عدل]]، [[کار]] فرهنگی و روشنگری است. {{متن قرآن|لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ }}<ref> سوره حدید، آیه: ۲۵.</ref>. [[امام مهدی]]{{ع}} نیز با اقدامات گسترده فرهنگی و تربیتی، به رشد فکری و اخلاقی [[جامعه]] دست میزند و [[جامعه]] مرده را احیا میکند. آنگاه [[قرآن]] با توجه به اهمیت قانون [[عدل]]، از کتاب و [[میزان]] سخن به میان میآورد. {{متن قرآن|وَأَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ }}<ref> سوره حدید، آیه: ۲۵.</ref>. [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} به [[یقین]] به کمک آموزههای متعالی [[قرآن]] و [[دستورات]] [[عدالت]]محور [[اسلام]]، به اداره [[حکومت]] جهانی میپردازد و با [[قوانین]] و [[سیره]] عادلانه، [[جهان]] را آکنده از [[عدل]] وداد میکند. در مرحله سوم، از [[قدرت]] سلاح و نیروی نظامی با تعبیر {{متن قرآن|وَأَنزَلْنَا الْحَدِيدَ فِيهِ بَأْسٌ شَدِيدٌ }}<ref> سوره حدید، آیه: ۲۵.</ref> یاد کرده است. | ||
:::::*[[امام]] در این مرحله با شدت تمام به مقابله [[ستمگران]] و بیدادگری میپردازد و ریشه [[ظلم]] و [[ستم]] را برمیاندازد. [[امام باقر]]{{ع}} با توجه به اهمیت سه عنصر فوق برای ایجاد [[عدالت]] میفرمایند:" امامی که [[قرآن]]، [[دانش]] و سلاح نزد اوست، از ما است"<ref> چشم اندازی به حکومت مهدی، ص ۱۷۸.</ref>. در این [[روایت]]، از اجرای [[عدالت]] بحث شده است؛ زیرا [[پیشوایی]] میتواند به طور کامل [[قسط]] و [[عدل]] را در [[جامعه]] [[اجرا]] و [[جامعه]] را به سوی [[کمال]] [[رهبری]] کند که سه نیروی [[دانش]]، قانون و [[قدرت]] را داشته باشد <ref> ر. ک: فصلنامه انتظار، ش ۱۴، ص ۸۲ و ۸۳.</ref>. | :::::*[[امام]] در این مرحله با شدت تمام به مقابله [[ستمگران]] و بیدادگری میپردازد و ریشه [[ظلم]] و [[ستم]] را برمیاندازد. [[امام باقر]]{{ع}} با توجه به اهمیت سه عنصر فوق برای ایجاد [[عدالت]] میفرمایند:" امامی که [[قرآن]]، [[دانش]] و سلاح نزد اوست، از ما است"<ref> چشم اندازی به حکومت مهدی، ص ۱۷۸.</ref>. در این [[روایت]]، از اجرای [[عدالت]] بحث شده است؛ زیرا [[پیشوایی]] میتواند به طور کامل [[قسط]] و [[عدل]] را در [[جامعه]] [[اجرا]] و [[جامعه]] را به سوی [[کمال]] [[رهبری]] کند که سه نیروی [[دانش]]، قانون و [[قدرت]] را داشته باشد <ref> ر. ک: فصلنامه انتظار، ش ۱۴، ص ۸۲ و ۸۳.</ref>. | ||
:::::*باید دانست که تفاوت عمده میان مکتب [[اسلام]] با سایر مکاتب در این جهت ([[عدالت]]) این است که [[اسلام]]، [[معنویت]] را پایه و اساس [[عدالت]] میشمارد. حساسیتی که [[اسلام]] در زمینه [[عدالت]] و ترکیب آن با [[معنویت]] اسلامی از خود نشان میدهد در هیچ مکتب دیگری نظیر و مانند ندارد <ref> ر. ک: شهید مطهری، پیرامون جمهوری اسلامی، ص ۱۵۳.</ref>. | :::::*باید دانست که تفاوت عمده میان مکتب [[اسلام]] با سایر مکاتب در این جهت ([[عدالت]]) این است که [[اسلام]]، [[معنویت]] را پایه و اساس [[عدالت]] میشمارد. حساسیتی که [[اسلام]] در زمینه [[عدالت]] و ترکیب آن با [[معنویت]] اسلامی از خود نشان میدهد در هیچ مکتب دیگری نظیر و مانند ندارد <ref> ر. ک: شهید مطهری، پیرامون جمهوری اسلامی، ص ۱۵۳.</ref>. | ||
:::::*'''چرایی عدم تحقق [[عدالت]]:''' بر اساس [[سنت]] الهی، هر یک از [[انبیا]] و اولیاء با ویژگیهای خاص خود با مأموریتی ویژه در زمینه اجتماعی منحصر به فرد خود، [[حضور]] یافته و به [[هدایت مردم]] پرداختهاند. اینان بر اساس منطقی معین و مقصدی واحد، هدایتگر مردمی بودهاند که در سیستمهای اجتماعی گوناگون میزیستهاند و همه [[علی]] رغم تفاوتهای ظاهری، رسالتی واحد داشتهاند. منتها در برابر حوادث گوناگون، برخوردهای متفاوتی داشته و راهکارهای متنوعی برای [[نجات]] [[بشریت]] معرفی کردهاند. بنابراین تفاوتی میان [[حکومت]] و [[سیره]] [[انبیا]] و اولیای الهی وجود ندارد. یکی از اغراض اصلی بعث [[انبیا]]، تشکیل [[جامعه]] ایدهآل براساس خداپرستی و ارزشهای الهی و گسترش عدلوداد در سراسر [[زمین]] بوده و هرکدام در حد امکان قدمی در این راه برداشتهاند و بعضی از آنها توانستهاند در محدوده جغرافیایی و زمانی خاصی [[حکومت]] الهی را برقرار سازند، ولی برای هیچ یک از ایشان شرایط [[حکومت عدل جهانی]]، فراهم نگشت. البته فراهم نشدن چنین شرایطی به معنای نارسایی تعالیم و برنامههای [[انبیا]] و یا [[نقص]] [[مدیریت]] و [[رهبری]] ایشان نبوده و نیز به معنای تحقق نیافتن هدف الهی از [[بعثت]] ایشان نمیباشد زیرا هدف الهی فراهم شدن زمینه و شرایط برای سیر و حرکت اختیاری انسانها است. | :::::*'''چرایی عدم تحقق [[عدالت]]:''' بر اساس [[سنت]] الهی، هر یک از [[انبیا]] و اولیاء با ویژگیهای خاص خود با مأموریتی ویژه در زمینه اجتماعی منحصر به فرد خود، [[حضور]] یافته و به [[هدایت مردم]] پرداختهاند. اینان بر اساس منطقی معین و مقصدی واحد، هدایتگر مردمی بودهاند که در سیستمهای اجتماعی گوناگون میزیستهاند و همه [[علی]] رغم تفاوتهای ظاهری، رسالتی واحد داشتهاند. منتها در برابر حوادث گوناگون، برخوردهای متفاوتی داشته و راهکارهای متنوعی برای [[نجات]] [[بشریت]] معرفی کردهاند. بنابراین تفاوتی میان [[حکومت]] و [[سیره]] [[انبیا]] و اولیای الهی وجود ندارد. یکی از اغراض اصلی بعث [[انبیا]]، تشکیل [[جامعه]] ایدهآل براساس خداپرستی و ارزشهای الهی و گسترش عدلوداد در سراسر [[زمین]] بوده و هرکدام در حد امکان قدمی در این راه برداشتهاند و بعضی از آنها توانستهاند در محدوده جغرافیایی و زمانی خاصی [[حکومت]] الهی را برقرار سازند، ولی برای هیچ یک از ایشان شرایط [[حکومت عدل جهانی]]، فراهم نگشت. البته فراهم نشدن چنین شرایطی به معنای نارسایی تعالیم و برنامههای [[انبیا]] و یا [[نقص]] [[مدیریت]] و [[رهبری]] ایشان نبوده و نیز به معنای تحقق نیافتن هدف الهی از [[بعثت]] ایشان نمیباشد زیرا هدف الهی فراهم شدن زمینه و شرایط برای سیر و حرکت اختیاری انسانها است. | ||
:::::*{{متن قرآن|رُّسُلاً مُّبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ لِئَلاَّ يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا | :::::*{{متن قرآن|رُّسُلاً مُّبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ لِئَلاَّ يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا }}<ref> پیامبرانی نویدبخش و هشدار دهنده تا پس از این پیامبران برای مردم بر خداوند حجتی نباشد و خداوند پیروزمندی فرزانه است؛ سوره نساء، آیه: ۱۶۵.</ref> نه الزام و [[اجبار]] [[مردم]] بر پذیرفتن این [[حق]] و [[پیروی]] از [[رهبران الهی]] و این هدف تا این اندازه تحقق یافته است. اما در [[عین]] حال [[خداوند متعال]] وعده تحقق [[حکومت]] الهی را در تمامی کره [[زمین]] داده است که میتوان آن را نوعی پیشگویی نسبت به فراهم شدن زمینه پذیرش [[حق]] در سطح وسیعی از [[جامعه]] انسانی به حساب آورد که با استفاده از افراد و گروههای بسیار ممتاز و مددهای غیبی الهی، موانع تشکیل [[حکومت جهانی]] از سر راه برداشته شده عدلوداد به نفع تودههای ستمدیده مردم- که از بیداد [[ستمگران]] به ستوه آمده و از همه مکتبها و رژیمها ناامید شدهاند- گسترش خواهد یافت. اما این شرایط نه در زمان [[پیامبر خاتم|رسول اکرم]]{{صل}} حاصل بود و نه در زمان [[ائمه]] دیگر و نه حتی اکنون. در [[عصر]] [[پیامبر خاتم|رسول اکرم]]{{صل}}، ایشان نهایت تلاششان این بود که [[دین]] تازه را [[تبیین]] و ارکان آن را تقویم بخشند. علاوهبر آنکه [[مخالفت]] [[مخالفان]] نگذاشت حتی الگوی [[مدینه]] النبی فراتر از این شهر رفته و [[عدالت]] حتی در جزیرة العرب مستقر گردد، چه رسد به ممالک دیگر و همه کره [[زمین]]. | ||
:::::*بعد از [[پیامبر خاتم|رسول اکرم]]{{صل}} نیز علاوه بر آنکه تلاش ایشان در بدنه [[حکومت]] تداوم نیافت تا شرایط [[تبلیغ]] [[اسلام]] در سرزمینهای گستردهای فراهم آید، بلکه [[حکومت]] از مجرای [[حق]] خود خارج گشت و نابسامانیهای فراوانی در ممالک اسلامی پدیدار شد که نمیتوان در این مجال اندک حتی آنها را شمارش کرد. [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} نیز که بالاجبار [[مسئولیت]] [[حکومت]] را پذیرفت، چنان با مشکلات داخلی و تحریفات و تبعیضات و [[انحرافات]] مواجه شد که در دوران [[حکومت]] چند ساله اندک خود نتوانست آنطور که خود میخواست [[عدالت]] را در محدوده قلمرو مرکز [[حکومت]] خود محقق سازند، چه رسد به ممالک دیگر!! در واقع [[امام علی]]{{ع}} پس از ۲۵ سال با جامعهای مواجه شد که در آن، [[عامه]] [[مردم]] مشتاق احیای تمدن [[نبوی]] بوده و او را به مثابه رهنمایی مسیر بازگشت به دوران درخشان گذشته برگزیدند؛ اما طبقات [[نخبگان]] و هیئتها و مسائل گوناگون، مسیرهای متفاوت و گاهی بسیار [[منحرف]] را در پیش پای [[عامه]] [[مردم]] میگذاشتند. | :::::*بعد از [[پیامبر خاتم|رسول اکرم]]{{صل}} نیز علاوه بر آنکه تلاش ایشان در بدنه [[حکومت]] تداوم نیافت تا شرایط [[تبلیغ]] [[اسلام]] در سرزمینهای گستردهای فراهم آید، بلکه [[حکومت]] از مجرای [[حق]] خود خارج گشت و نابسامانیهای فراوانی در ممالک اسلامی پدیدار شد که نمیتوان در این مجال اندک حتی آنها را شمارش کرد. [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} نیز که بالاجبار [[مسئولیت]] [[حکومت]] را پذیرفت، چنان با مشکلات داخلی و تحریفات و تبعیضات و [[انحرافات]] مواجه شد که در دوران [[حکومت]] چند ساله اندک خود نتوانست آنطور که خود میخواست [[عدالت]] را در محدوده قلمرو مرکز [[حکومت]] خود محقق سازند، چه رسد به ممالک دیگر!! در واقع [[امام علی]]{{ع}} پس از ۲۵ سال با جامعهای مواجه شد که در آن، [[عامه]] [[مردم]] مشتاق احیای تمدن [[نبوی]] بوده و او را به مثابه رهنمایی مسیر بازگشت به دوران درخشان گذشته برگزیدند؛ اما طبقات [[نخبگان]] و هیئتها و مسائل گوناگون، مسیرهای متفاوت و گاهی بسیار [[منحرف]] را در پیش پای [[عامه]] [[مردم]] میگذاشتند. | ||
:::::*اهتمام به احیای [[جامعه]] [[عدل]] در چنین وضعیتی، بدون برخورداری از [[قدرت]] نظیر و [[قاطع]] [[وحی]] و همزیستی با مردمی که کورکورانه از رؤسای مزدور قبایل خود تبعیت میکنند و در جستوجوی [[حق]]، به [[باطل]] دست مییابند و در [[جهل]] مرکب غوطهور میگردند، برای امامی که جز [[هدایت مردم]] دغدغهای برای [[حاکمیت]] ندارد، شرایطی طاقتفرسا ایجاد میکند!! وضعیت در دوران سایر [[ائمه]] نیز روشن است و آنان در موقعیتی قرار گرفتند که [[جامعه]] پذیرای [[عدالت]] واقعی نبود. اما وضعیت در [[عصر ظهور]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} بسیار متفاوت از گذشته خواهد بود و [[حکومت]] در دست [[صالحان]] و حقطلبان قرار خواهد گرفت و [[مردم]] همراهی لازم را با [[حکومت جهانی]] خواهند داشت. | :::::*اهتمام به احیای [[جامعه]] [[عدل]] در چنین وضعیتی، بدون برخورداری از [[قدرت]] نظیر و [[قاطع]] [[وحی]] و همزیستی با مردمی که کورکورانه از رؤسای مزدور قبایل خود تبعیت میکنند و در جستوجوی [[حق]]، به [[باطل]] دست مییابند و در [[جهل]] مرکب غوطهور میگردند، برای امامی که جز [[هدایت مردم]] دغدغهای برای [[حاکمیت]] ندارد، شرایطی طاقتفرسا ایجاد میکند!! وضعیت در دوران سایر [[ائمه]] نیز روشن است و آنان در موقعیتی قرار گرفتند که [[جامعه]] پذیرای [[عدالت]] واقعی نبود. اما وضعیت در [[عصر ظهور]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} بسیار متفاوت از گذشته خواهد بود و [[حکومت]] در دست [[صالحان]] و حقطلبان قرار خواهد گرفت و [[مردم]] همراهی لازم را با [[حکومت جهانی]] خواهند داشت. |