مؤمن آل فرعون: تفاوت میان نسخه‌ها

*نام مؤمن آل فرعون، حزبیل است. وی پسرعم و نیز ولیعهد فرعون بوده که پنهانی، مردم را به یکتاپرستی خداوند و [[نبوت]] موسی دعوت می‌کرد، تا این‌که سخن‌چینان این ماجرا را به فرعون گزارش دادند. فرعون گفت: حزبیل که عموزاده و ولیعهد من است اگر چنین کاری کند مستوجب عقوبتی شدید خواهد بود. ولی اگر ثابت شد که شما سعایتگران به وی بهتان می‌زنید شما را به اشد مجازات شکنجه می‌کنم. حزبیل را فراخواند و آن‌ها را نیز احضار نمود. بازجویان در حضور فرعون به حزبیل گفتند: توئی که منکر خدائی فرعون شده و نعمت‌های او را کفران نموده‌ای‌؟ وی رو به فرعون کرد و گفت: آیا تاکنون دروغی از من شنیده‌ای‌؟ فرعون گفت: نه. حزبیل گفت: از این جمع بپرس خدای شما کیست‌؟ چون پرسید، همه گفتند: فرعون. حزبیل گفت: آفریدگارتان‌؟ گفتند: فرعون. گفت: روزی‌دهنده شما کیست‌؟ گفتند: فرعون. حزبیل گفت: ای فرعون! تو و این جمع حاضر را گواه می‌گیرم که خدای من و آفریدگار و روزی‌بخش من همان کسی است که خدا و آفریدگار و روزی‌بخش این‌ها است و جز خدای این‌ها خدای دیگری ندارم و تو و این جماعت را گواه می‌گیرم که از خدائی جز خدای این‌ها بیزارم. فرعون رو به سعایتگران کرد و گفت: شما ای فتنه‌جویان و ای مفسدان! می‌خواستید میان من و عموزاده‌ام فتنه برانگیزید؟ پس دستور داد همه را به شدیدترین شکنجه اعدام کردند<ref>معارف و معاریف، ج ۴، ص ۴۷۳.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} در معنی {{متن قرآن|فَوَقَاهُ اللَّهُ سَيِّئَاتِ مَا مَكَرُوا}} }} روایت شده که فرمود: مراد این آیه مؤمن آل فرعون است (که می‌فرماید خداوند او را از مکر فرعونیان نجات داد). به خدا سوگند سرانجام او را قطعه‌قطعه کردند، ولی خداوند او را از این‌که دینش را از دستش بربایند، نجات داد<ref>بحار الانوار، ج ۱۳، ص ۱۶۰.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۷۲۴.</ref>.