پرش به محتوا

معناشناسی راسخان در علم با تأکید بر کاربرد روایی (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '}} }}' به '}}'
جز (جایگزینی متن - '{{عربی| {{متن قرآن' به '{{متن قرآن')
جز (جایگزینی متن - '}} }}' به '}}')
خط ۳۲: خط ۳۲:


==چکیده مقاله==
==چکیده مقاله==
نویسنده در چکیده مقاله خود می‌نویسد: «در نوشتار حاضر، ضمن بررسی لغوی و مطالعه کاربردهای قرآنی وروایی مفهوم "راسخون در علم"، بردو وجه ایجابی وسلبی دراین مفهوم تأکید شده است. رسوخ در علم، براساس وجه ایجابی، به معنای ژرف اندیشی واتقان دانش و آگاهی است که در ابعاد مختلف فهم آیات نقش دارد؛ اما براساس وجه سلبی از رسوخ درعلم، معنای پایبندی به علم و یقین و پرهیز از تزلزل فکری و تردید و تعدی به عرصه‌های ناپیمودنی در شناخت حقایقی چون کنه ذات الهی به ذهن می‌آید. این تفکیک درتفسیر آیه هفتم سوره آل عمران: {{متن قرآن|وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلاَّ اللَّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا}} }}<ref>«در حالی که تأویل آن را جز خداوند نمی‌داند و استواران در دانش، می‌گویند: ما بدان ایمان داریم، تمام آن از نزد پروردگار ماست».</ref> که دو قول عطف و استیناف درآن به نزاع سختی انجامیده و مسأله تأویل متشابهات و عالمان به تأویل را دامن زده است نقش مهمی داشته و روایات گوناگون در تفسیر آیه و پیرو آن، تفاسیری را که دو وجه ساختاری و معنایی برای آیه در نظر گرفته‌اند ، تأیید می‌کند. درحوزه مصادیق راسخون در علم نیز این دوگونگی معنایی مؤثر خواهد بود».<ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/566264/%D9%85%D8%B9%D9%86%D8%A7-%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D8%AE%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%B9%D9%84%D9%85-%D8%A8%D8%A7-%D8%AA%D8%A3%DA%A9%DB%8C%D8%AF-%D8%A8%D8%B1-%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D8%A8%D8%B1%D8%AF-%D8%B1%D9%88%D8%A7%DB%8C%DB%8C پایگاه مجلات تخصصی نور]</ref>
نویسنده در چکیده مقاله خود می‌نویسد: «در نوشتار حاضر، ضمن بررسی لغوی و مطالعه کاربردهای قرآنی وروایی مفهوم "راسخون در علم"، بردو وجه ایجابی وسلبی دراین مفهوم تأکید شده است. رسوخ در علم، براساس وجه ایجابی، به معنای ژرف اندیشی واتقان دانش و آگاهی است که در ابعاد مختلف فهم آیات نقش دارد؛ اما براساس وجه سلبی از رسوخ درعلم، معنای پایبندی به علم و یقین و پرهیز از تزلزل فکری و تردید و تعدی به عرصه‌های ناپیمودنی در شناخت حقایقی چون کنه ذات الهی به ذهن می‌آید. این تفکیک درتفسیر آیه هفتم سوره آل عمران: {{متن قرآن|وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلاَّ اللَّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا}}<ref>«در حالی که تأویل آن را جز خداوند نمی‌داند و استواران در دانش، می‌گویند: ما بدان ایمان داریم، تمام آن از نزد پروردگار ماست».</ref> که دو قول عطف و استیناف درآن به نزاع سختی انجامیده و مسأله تأویل متشابهات و عالمان به تأویل را دامن زده است نقش مهمی داشته و روایات گوناگون در تفسیر آیه و پیرو آن، تفاسیری را که دو وجه ساختاری و معنایی برای آیه در نظر گرفته‌اند ، تأیید می‌کند. درحوزه مصادیق راسخون در علم نیز این دوگونگی معنایی مؤثر خواهد بود».<ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/566264/%D9%85%D8%B9%D9%86%D8%A7-%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D8%AE%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%B9%D9%84%D9%85-%D8%A8%D8%A7-%D8%AA%D8%A3%DA%A9%DB%8C%D8%AF-%D8%A8%D8%B1-%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D8%A8%D8%B1%D8%AF-%D8%B1%D9%88%D8%A7%DB%8C%DB%8C پایگاه مجلات تخصصی نور]</ref>


== فهرست مقاله ==
== فهرست مقاله ==