ویژگی‌های حکومت امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

:::::*'''تسلط [[صالحان]] در [[زمین]]''': [[علامه]]، ذیل [[آیه]] {{عربی|اندازه=100%| {{متن قرآن|وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الأَرْضِ...}}<ref>«خداوند به مومنان و کسانی از شما که اعمال شایسته به جا می‌آورند وعده داده که آنها را در زمین جانشین کند». نور: ۵۵.</ref> با استفاده از مباحث تفسیری، نتیجه می‌‌گیرد که مقصود این [[آیه]] تسلط انسان‌های [[شایسته]] بر [[زمین]] است؛ سپس آیاتی را به عنوان [[شاهد]] مطرح می‌کند، از جمله [[آیه]] {{عربی|اندازه=100%| {{متن قرآن|إِنَّ الأَرْضَ لِلَّهِ يُورِثُهَا مَن يَشَاء مِنْ عِبَادِهِ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ}}<ref>«همانا زمین از آن خداوند است و آن را میراث هر کس از بندگانش که بخواهد قرار می‌دهد و پایان‌‌کار، از آن پرهیزکاران است». اعراف: ۱۲۸.</ref> و نیز [[آیه]] {{عربی|اندازه=100%| {{متن قرآن|أَنَّ الأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}<ref>«زمین را بندگان شایسته من به ارث می‌‌برند». انبیا: ۱۰۵.</ref> و [[آیه]] {{عربی|اندازه=100%| {{متن قرآن|فَأَوْحَى إِلَيْهِمْ رَبُّهُمْ لَنُهْلِكَنَّ الظَّالِمِينَ * وَلَنُسْكِنَنَّكُمُ الأَرْضَ مِن بَعْدِهِمْ}}<ref>«پس پروردگار‌‌شان به ایشان وحی فرستاد که به طور قطع ستمکاران را هلاک خواهیم کرد و بعد از ایشان شما را در زمین سکونت خواهیم داد». ابراهیم: ۱۳-۱۴.</ref> و غیره. ایشان پس از ذکر این [[آیات]] به این نتیجه کلی می‌رسد که افرادی دارای [[ایمان]] و عمل [[صالح]]، در دوره [[آخرالزمان]] [[جانشین]] اقوام [[ظالم]] پیشین می‌شوند، و با [[رهبری]] [[امام زمان]] {{ع}} جامعه‌‌‌ای آرمانی تشکیل می‌دهند؛ جامعه‌‌ای است که در آن [[مومنان]] واقعی، دارای تسلط و اقتدار و [[برتری]] در [[زمین]] باشند و گروه [[ظالم]] و گناهکار هیچ نمودی در آن نداشته باشند<ref>المیزان، جلد ۱۵، صفحه ۱۵۱.</ref>.

:::::*'''فراگیر کردن [[معارف الهی]]''': بر اساس [[آیه شریفه]] {{عربی|اندازه=100%| {{متن قرآن|وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ}}<ref>«و نیز دینشان را که برای آنها پسندیده است استقرار دهد». نور: ۵۵.</ref> در [[حکومت جهانی]] [[امام زمان]]، بر اساس [[دین]] مبین [[اسلام]] عمل می‌‌شود، معارفش مورد [[اعتقاد]] همه قرار می‌گیرد و هیچ اختلافی نیز در آن پیدا نمی‌‌شود.  

::::::[[علامه]] در این زمینه از [[امام سجاد]] {{ع}} [[نقل]] می‌‌کند که فرمود: {{عربی|إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ عَلِمَ أَنَّهُ يَكُونُ فِي آخِرِ الزَّمَانِ أَقْوَامٌ مُتَعَمِّقُونَ فَأَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَى قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ وَ الْآيَاتِ مِنْ سُورَةِ الْحَدِيدِ إِلَى قَوْلِهِ وَ هُوَ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ}}<ref>مقصود آیه اول تا ششم این سوره می‌‌باشد.</ref>؛ [[خداوند]] می‌‌دانست، در [[آخرالزمان]] مردمی ژرف‌‌اندیش خواهند بود، به همین جهت [[آیات]] {{عربی|اندازه=100%| {{متن قرآن|قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ}} و [[آیات]] اول سوره حدید را نازل فرمود<ref>المیزان، جلد ۱۹، صفحه ۱۴۷؛ به نقل از: اصول کافی، جلد ۱، صفحه ۹۱.</ref>.

::::::[[مرحوم علامه]] در این مورد، ضمن بیان شرحی از زندگی حضرت می‌گوید پس از انقضای [[غیبت کبری]]، طبق [[اخبار]] آن حضرت فرموده و زمان [[حکومت اسلامی]] را به دست گرفته و [[دنیا]] را پر از [[عدل و داد]] می‌‌کند، پس از آنکه با [[ظلم]] و [[جور]] پر شده باشد<ref>بررسی‌های اسلامی، جلد ۱، صفحه ۲۳۰.</ref>. در [[المیزان]]، به [[نقل]] از مرحوم طبرسی از [[علی بن الحسین]] {{ع}} [[روایت]] می‌‌کند که وقتی [[آیه]] {{عربی|اندازه=100%| {{متن قرآن|وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الأَرْضِ...}}<ref>نور: ۵۵.</ref> را تلاوت کرد فرمود: «به [[خدا]] سوگند ایشان [[شیعیان]] ما اهل بیتند، که [[خدا]] این وعده خود را در [[حق]] ایشان به وسیله مردی از ما انجاز می‌کند و او [[مهدی این امت]] است و او کسی است که [[رسول خدا]] {{صل}} درباره‌‌اش فرمود: اگر از [[دنیا]] نماند مگر یک روز، [[خدا]] آن روز را آنقدر طولانی می‌‌کند، تا مردی از عترتم [[قیام]] کند، که نامش نام من است، [[زمین]] را پر از [[عدل و داد]] کند، آن‌‌چنان که پر از [[ظلم]] و [[جور]] شده باشد<ref>المیزان، جلد ۱۵، صفحه ۱۵۸؛ به نقل از: مجمع البیان، جلد ۷، صفحه ۱۵۲. این حدیث را امام باقر {{ع}} و امام صادق {{ع}} نیز فرموده‌‌اند.</ref>.  

:::::*'''ایجاد [[امنیت]] گسترده و همه جانبه''': [[حکومت مهدوی]] با پدید آوردن [[جامعه]] سالم و ایمن، [[بهترین]] شرایط را برای زیستن [[انسان‌ها]] فراهم می‌کند، جامعه‌ای که در آن [[مردم]] [[امنیت]] را مدیون خداند و [[خلیفه]] او در [[زمین]] هستند. {{عربی|اندازه=100%| {{متن قرآن|وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا}}<ref>«و پس از ترسشان، امنیت روزیشان فرماید». نور: ۵۵.</ref>  

::::::از [[کلام]] [[علامه]] در این بخش و دیگر مباحث اجتماعی بر‌‌می‌آید که وی این [[امنیت]] را در ابعاد مختلف و در تمام حوزه‌ها و از جمله [[امنیت]] اقتصادی، فکری و اعتقادی می‌‌داند؛ لذا همان‌‌گونه که در ادامه [[آیه]] نیز آمده است، [[امنیت]] کامل زمانی محقق می‌‌شود که [[جامعه]] با کمال [[آرامش]] و با [[التزام]] به [[اعتقاد]] خود زندگی کند و از هرگونه [[مصلحت]] سنجی در اعمال دینی و [[ترس]] و [[تقیه]] و پنهان‌‌کاری که منافی [[امنیت]] است، بی‌‌نیاز باشد، {{عربی|اندازه=100%| {{متن قرآن|محل قرار دادن آیه}}،<ref>«مرا می‌‌پرستند و چیزی را شریک من نمی‌‌کنند». همان.</ref> لذا در [[جامعه مهدوی]] و زیر سایه [[حکومت]] [[امام زمان]] {{ع}} تمام این موارد رفع می‌شود و زندگی فردی و اجتماعی انسان‌‌های [[صالح]] در کمال آزادی و [[امنیت]] خواهد بود<ref>ر.ک به: المیزان، جلد ۱۵، صفحه ۱۵۲ ؛جلد ۲ صفحه ۳۰۱ و ج ۹، صفحه ۳۹۶ ؛بررسی‌های اسلامی، جلد ۱، صفحه ۱۱۵ ؛فرازهایی از اسلام، صفحه ۳۷، بند ۱۹۵.</ref>.