محمد بن عثمان بن سعید عمری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ref> شیخ طوسی' به 'ref>شیخ طوسی'
جز (جایگزینی متن - 'ref> شیخ طوسی' به 'ref>شیخ طوسی') |
|||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*دومین نایب از نواب چهارگانه [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}}، محمد بن عثمان، فرزند نایب نخست است. وی پیش از آن، در زمان زندگی پدرش، از سوی [[امام عسکری]]{{ع}} به نیابت [[امام غایب]] معرفی شده بود. بدین صورت که آن حضرت، هنگامی که گروهی از شیعیان یمن در شهر سامرا به حضورش شرفیاب شدند، [[عثمان بن سعید]] را نزد خود فرا خواند و بر وکالت و وثاقت او تصریح کرد. سپس فرمود: گواه باشید [[عثمان بن سعید عمری]]، وکیل من است و فرزندش محمد بن عثمان وکیل فرزند من، [[امام مهدی|مهدی]] شما است<ref>ر.ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۵۶،ح ۳۱۷</ref>. | *دومین نایب از نواب چهارگانه [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}}، محمد بن عثمان، فرزند نایب نخست است. وی پیش از آن، در زمان زندگی پدرش، از سوی [[امام عسکری]]{{ع}} به نیابت [[امام غایب]] معرفی شده بود. بدین صورت که آن حضرت، هنگامی که گروهی از شیعیان یمن در شهر سامرا به حضورش شرفیاب شدند، [[عثمان بن سعید]] را نزد خود فرا خواند و بر وکالت و وثاقت او تصریح کرد. سپس فرمود: گواه باشید [[عثمان بن سعید عمری]]، وکیل من است و فرزندش محمد بن عثمان وکیل فرزند من، [[امام مهدی|مهدی]] شما است<ref>ر.ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۵۶،ح ۳۱۷</ref>. | ||
*[[عثمان بن سعید]] هنگام مرگ خود، به دستور [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} نیابت را به فرزند خود، محمد سپرد. افزون بر آن، [[امام مهدی|حضرت ولی عصر]]{{ع}} نیز در توقیعاتی، به نیابت او تصریح فرمود<ref> ر.ک: شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۵۱۰، ح ۴۱؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۶۱</ref>. در بخشی از یکی از آن توقیعها چنین میخوانیم: "... و اما محمد بن عثمان عمری،- خداوند سبحانه و تعالی از او و پدرش خشنود و راضی باشد!- همانا او مورد وثوق من و نوشته او، نوشته من است"<ref> | *[[عثمان بن سعید]] هنگام مرگ خود، به دستور [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} نیابت را به فرزند خود، محمد سپرد. افزون بر آن، [[امام مهدی|حضرت ولی عصر]]{{ع}} نیز در توقیعاتی، به نیابت او تصریح فرمود<ref> ر.ک: شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۵۱۰، ح ۴۱؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۶۱</ref>. در بخشی از یکی از آن توقیعها چنین میخوانیم: "... و اما محمد بن عثمان عمری،- خداوند سبحانه و تعالی از او و پدرش خشنود و راضی باشد!- همانا او مورد وثوق من و نوشته او، نوشته من است"<ref>[[شیخ طوسی]]، کتاب الغیبة، ص ۳۶۲، ح ۳۲۶</ref>. | ||
*محمد بن عثمان، با وجود مخالفتهایی که از سوی مدعیان دروغین نیابت با وی صورت میگرفت و با وجود فشارهایی که از حاکمان و خلفای آن دوران بر وی وارد میشد، توانست جایگاه نیابت [[امام مهدی|ولی عصر]]{{ع}} را به گونهای شایسته نگه داشته، امور واگذار شده را به شایستگی انجام دهد. او نگذاشت غالیان با ترفندهای دروغین، شیعیان را متوجه خود سازند و نیابت او را متزلزل کنند؛ از اینرو دوستداران [[امامان]]{{عم}} هیچگاه درباره نیابت و وثاقت وی شک و تردید نکردند. | *محمد بن عثمان، با وجود مخالفتهایی که از سوی مدعیان دروغین نیابت با وی صورت میگرفت و با وجود فشارهایی که از حاکمان و خلفای آن دوران بر وی وارد میشد، توانست جایگاه نیابت [[امام مهدی|ولی عصر]]{{ع}} را به گونهای شایسته نگه داشته، امور واگذار شده را به شایستگی انجام دهد. او نگذاشت غالیان با ترفندهای دروغین، شیعیان را متوجه خود سازند و نیابت او را متزلزل کنند؛ از اینرو دوستداران [[امامان]]{{عم}} هیچگاه درباره نیابت و وثاقت وی شک و تردید نکردند. | ||
*مدت نیابت نایب دوم حدود چهل سال به طول انجامید؛ از اینرو توانست مسایل فقهی، کلامی، اجتماعی و ... بیشتری از [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} پرسیده، پاسخها را در اختیار مردم قرار دهد. | *مدت نیابت نایب دوم حدود چهل سال به طول انجامید؛ از اینرو توانست مسایل فقهی، کلامی، اجتماعی و ... بیشتری از [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} پرسیده، پاسخها را در اختیار مردم قرار دهد. | ||