وکیل امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

*یکی از مجموعه‌‏هایی که در دوران [[امامان]] پیش از [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ شکل گرفت، سازمان وکالت بود. آن [[امامان]] بزرگوار، این تشکیلات را برای آماده کردن هرچه بیشتر مردم برای تحمل دوران غیبت [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ به وجود آوردند؛ از این‌‏رو هرچه بیشتر می‌‏کوشیدند از رویارویی مستقیم، کاسته، امور را به عهده افراد شایسته بگذارند. این تشکیلات، به گونه رسمی در زمان [[امام کاظم]]{{ع}} پدید آمد؛ اما در زمان [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ به اوج خود رسید.

*از آن‏جا که در عصر غیبت، تماس مستقیم با [[امام زمان]] قطع شد، به طور عمده، محور ارتباط وکیلان با [[امام]]، نایبی بود که [[امام زمان]] تعیین می‌‏کرد. برخی از این وکیلان، عبارت بودند از:

#[[احمد بن اسحاق]] (وکیل در قم)؛

#[[محمد بن شاذان]] (وکیل در نیشابور)؛

#[[محمد بن صالح همدانی]] (وکیل در همدان)؛

#[[قاسم بن علا]] (وکیل در آذربایجان)؛

#[[ابو الحسین محمد بن جعفر اسدی]] (وکیل در ری)<ref>[[شیخ طوسی]]، کتاب الغیبة، ص ۴۱۵، ح ۳۹۱؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ح ۲، باب ۴۳، ح ۱۶</ref>؛

#[[ابراهیم بن مهزیار]] (وکیل در اهواز)؛

#[[حاجز بن یزید]] ملقب به (وشاء) وکیل در بغداد<ref>  ر. ک: محمد بن عمر کشی، رجال الکشی، شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة</ref>.  

*البته سه تن از این افراد [[محمد بن علی بن بلال]]، [[محمد بن صالح همدانی]] و [[احمد بن هلال]] منحرف و از وکالت [[امام]] برکنار شدند<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص: ۴۶۷.</ref>.