پرش به محتوا

مقام باب الله به چه معناست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ع ' به '{{ع}} '
جز (جایگزینی متن - '}} }}' به '}}')
جز (جایگزینی متن - ' ع ' به '{{ع}} ')
خط ۳۱: خط ۳۱:
:::::::'''۱. باب تقرب به خدا:''' [[امام رضا]] {{ع}} به کسی که از نحوه زیارت پدر بزرگوارشان سؤال کرده بود، زیارت جامعی برای همه ائمه{{عم}} ایراد فرمودند، که در عبارت‌های پایانی‌اش آمده است: {{عربی|یا سادتی أتقرب بکم إلى الله‏}}.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، ج‏۹۹، ص ۱۵۹، باب ۸ الزیارات الجامعة التی یزار بها کل إمام صلوات الله علیهم</ref> و در زیارت عاشورا می‌خوانیم: ای أبا عبد الله‏ من بواسطه موالات شما و برائت از دشمنان‌تان و کسانی که در حق شما ظالم کردند به خدا و [[رسول خدا]] و [[امام علی|امیرالمومنین]] و [[حضرت زهرا|حضرت فاطمه]] و [[امام حسن]] {{عم}} تقرب می‌جویم.<ref>ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، النص، ص ۱۷۷، باب۷۱ ثواب من زار الحسین‏ع یوم عاشوراء</ref> پس [[اهل بیت]] {{عم}} باب تقرب به خدا هستند.
:::::::'''۱. باب تقرب به خدا:''' [[امام رضا]] {{ع}} به کسی که از نحوه زیارت پدر بزرگوارشان سؤال کرده بود، زیارت جامعی برای همه ائمه{{عم}} ایراد فرمودند، که در عبارت‌های پایانی‌اش آمده است: {{عربی|یا سادتی أتقرب بکم إلى الله‏}}.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، ج‏۹۹، ص ۱۵۹، باب ۸ الزیارات الجامعة التی یزار بها کل إمام صلوات الله علیهم</ref> و در زیارت عاشورا می‌خوانیم: ای أبا عبد الله‏ من بواسطه موالات شما و برائت از دشمنان‌تان و کسانی که در حق شما ظالم کردند به خدا و [[رسول خدا]] و [[امام علی|امیرالمومنین]] و [[حضرت زهرا|حضرت فاطمه]] و [[امام حسن]] {{عم}} تقرب می‌جویم.<ref>ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، النص، ص ۱۷۷، باب۷۱ ثواب من زار الحسین‏ع یوم عاشوراء</ref> پس [[اهل بیت]] {{عم}} باب تقرب به خدا هستند.


:::::::'''۲. باب ورود به درگاه و محضر خدا:''' [[امام صادق]]{{ع}} آنگاه که منزلت و جایگاه اوصیاء را در نزد خدا بر می‌شمردند، فرمودند: "ما همان باب خدا هستیم که از آن به سوی خدا میروند."<ref>صفار، محمد، بصائر الدرجات، ج۱، ص۶۲، ۳ باب فی الأئمة أنهم حجة الله و باب الله؛ کلینی، محمد، همو، الکافی، ج۱، ص ۱۹۳، باب أن الأئمة ع خلفاء الله عز و جل فی أرضه و أبوابه التی منها یؤتى</ref> [[امام باقر]]{{ع}} نیز با کنار هم نهادن وصف {{عربی|باب الله}} و {{عربی|سبیل الله}} فرمودند: "همانا [[رسول خدا]]{{صل}} باب خدا هستند که هیچ کس به سوی خدا نمی‌رود جز از طریق او، و راه خدا هستند که هر کس در آن سلوک کند به خدا می‌رسد."<ref>همو، بصائر الدرجات، ج‏۱، ص ۱۹۹</ref> عین همین اوصاف را [[امام صادق]]{{ع}} برای [[امام علی|امیر المومنین]]{{ع}} بکار برده‌اند.<ref>کلینی، محمد، الکافی، ج‏۱، ص ۱۹۶، باب أن الأئمة هم أرکان الأرض</ref>   
:::::::'''۲. باب ورود به درگاه و محضر خدا:''' [[امام صادق]]{{ع}} آنگاه که منزلت و جایگاه اوصیاء را در نزد خدا بر می‌شمردند، فرمودند: "ما همان باب خدا هستیم که از آن به سوی خدا میروند."<ref>صفار، محمد، بصائر الدرجات، ج۱، ص۶۲، ۳ باب فی الأئمة أنهم حجة الله و باب الله؛ کلینی، محمد، همو، الکافی، ج۱، ص ۱۹۳، باب أن الأئمة{{ع}} خلفاء الله عز و جل فی أرضه و أبوابه التی منها یؤتى</ref> [[امام باقر]]{{ع}} نیز با کنار هم نهادن وصف {{عربی|باب الله}} و {{عربی|سبیل الله}} فرمودند: "همانا [[رسول خدا]]{{صل}} باب خدا هستند که هیچ کس به سوی خدا نمی‌رود جز از طریق او، و راه خدا هستند که هر کس در آن سلوک کند به خدا می‌رسد."<ref>همو، بصائر الدرجات، ج‏۱، ص ۱۹۹</ref> عین همین اوصاف را [[امام صادق]]{{ع}} برای [[امام علی|امیر المومنین]]{{ع}} بکار برده‌اند.<ref>کلینی، محمد، الکافی، ج‏۱، ص ۱۹۶، باب أن الأئمة هم أرکان الأرض</ref>   


:::::::'''۳. باب الهدایه:''' [[پیامبر خاتم|رسول گرامی اسلام]]{{صل}} در تبیین این مقام فرمودند: "ما همان باب خداییم که از آن به خدا وارد می‌شوند. بواسطه ما هدایت شوندگان هدایت می‌شوند. پس هر کس ما را دوست بدارد خدا او را دوست خواهد داشت و ساکن بهشتش می‌کند، و هر کس به ما بغض داشته باشد خدا او را مبغوض می‌دارد و او را در آتشش جای خواهد داد."<ref>ابن بابویه، محمد، فضائل الشیعة، ص ۹</ref> بنابر این [[اهل بیت]]{{عم}} تنها راه رفتن به سوی خدا، جذب هدایت، جلب محبت الهی و رسیدن به بهشت هستند.
:::::::'''۳. باب الهدایه:''' [[پیامبر خاتم|رسول گرامی اسلام]]{{صل}} در تبیین این مقام فرمودند: "ما همان باب خداییم که از آن به خدا وارد می‌شوند. بواسطه ما هدایت شوندگان هدایت می‌شوند. پس هر کس ما را دوست بدارد خدا او را دوست خواهد داشت و ساکن بهشتش می‌کند، و هر کس به ما بغض داشته باشد خدا او را مبغوض می‌دارد و او را در آتشش جای خواهد داد."<ref>ابن بابویه، محمد، فضائل الشیعة، ص ۹</ref> بنابر این [[اهل بیت]]{{عم}} تنها راه رفتن به سوی خدا، جذب هدایت، جلب محبت الهی و رسیدن به بهشت هستند.


:::::::'''۴. باب {{عربی|معرفة الله}}:''' همانگونه که تاریخ گواهی می‌دهد، در احادیث نیز وارد شده است که هر کس از اهل بیت{{عم}} دور گردد خداشناسی، پیامبر شناسی و معادشناسی‌اش نیز به انحراف کشیده خواهد شد. از این رو تأکید شده است که هر کس امامان{{عم}} را بشناسد می‌تواند خدا را بشناسد و تنها راه معرفت الله اینان هستند. روزی [[رسول خدا]]{{صل}} خطاب به [[امام علی|مولی علی]]{{ع}} فرمودند:‏ "یا علی تو و جانشینانت همان اعراف مذکور در قرآن هستید که خدا شناخته نمی‌شود مگر با راه معرفت شما...."<ref>صفار، محمد، بصائر الدرجات، ج۱، ص۴۹۶، ۱۶ باب فی الأئمة أنهم الذین ... یعرفون أهل الجنة و النار</ref> از این رو [[امام صادق]]{{ع}} آنگاه که مقام {{عربی|ابواب الله}} بودن اوصیاء نبی را طرح می‌نمایند، می‌فرمایند: "اوصیاء درهای خدایند که از آن به محضر خدا می‌توان وارد شد و اگر آنها نبودند خدا شناخته نمی‌شد..."<ref>کلینی، محمد، الکافی، ج‏۱، ص ۱۹۳، باب أن الأئمة ع خلفاء الله عز و جل فی أرضه و أبوابه التی منها یؤتى</ref>
:::::::'''۴. باب {{عربی|معرفة الله}}:''' همانگونه که تاریخ گواهی می‌دهد، در احادیث نیز وارد شده است که هر کس از اهل بیت{{عم}} دور گردد خداشناسی، پیامبر شناسی و معادشناسی‌اش نیز به انحراف کشیده خواهد شد. از این رو تأکید شده است که هر کس امامان{{عم}} را بشناسد می‌تواند خدا را بشناسد و تنها راه معرفت الله اینان هستند. روزی [[رسول خدا]]{{صل}} خطاب به [[امام علی|مولی علی]]{{ع}} فرمودند:‏ "یا علی تو و جانشینانت همان اعراف مذکور در قرآن هستید که خدا شناخته نمی‌شود مگر با راه معرفت شما...."<ref>صفار، محمد، بصائر الدرجات، ج۱، ص۴۹۶، ۱۶ باب فی الأئمة أنهم الذین ... یعرفون أهل الجنة و النار</ref> از این رو [[امام صادق]]{{ع}} آنگاه که مقام {{عربی|ابواب الله}} بودن اوصیاء نبی را طرح می‌نمایند، می‌فرمایند: "اوصیاء درهای خدایند که از آن به محضر خدا می‌توان وارد شد و اگر آنها نبودند خدا شناخته نمی‌شد..."<ref>کلینی، محمد، الکافی، ج‏۱، ص ۱۹۳، باب أن الأئمة{{ع}} خلفاء الله عز و جل فی أرضه و أبوابه التی منها یؤتى</ref>


:::::::'''۵. باب {{عربی|محبة الله}}:''' محبت آنگاه واقعی و ارزشمند است که یک رابطه دو سویه باشد. از این رو قرآن کریم می‌فرماید: "ای پیامبر به مسلمانان بگو اگر خدا را دوست دارید از من تبعیت کنید تا خدا نیز شما را دوست بدارد و گناهان‌تان را ببخشاید: {{متن قرآن|قُلْ إِن كُنتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ}}<ref>سوره آل عمران آیه ۳۱.</ref> به همین دلیل اعلان می‌دارد که جمعی مانند کافران، ظالمان و مفسدان را خداوند دوست ندارد. چرا که در واقع اینان خود خویش را از محبت الهی محروم ساخته‌اند. اینکه چه کنیم تا محبت ما به خدا واقعی گردد و بتوانیم محبت خدا را به خودمان جلب کنیم راهکارهایی در متون دینی ما ارائه گردیده است که در رأس آنها محبت نمودن به [[اهل بیت]]{{عم}} می‌باشد. از این رو پیامبر{{صل}} فرمودند: "من شهر علمم و علی درِ آن؛ و دروغ می‌گوید کسی که گمان کند وارد در شهر شده است اما از راهی غیر از درِ آن. و دروغ می‌گوید کسی که گمان کند مرا دوست دارد در حالی که بغض تو را در دل دارد."<ref>کلینی، محمد، الکافی، ج‏۲، ص ۲۳۹، باب المؤمن و علاماته و صفاته، ح ۲۷</ref> و [[امام هادی]]{{ع}} در زیارت جامعه فرمودند: "هر کس شما اهل بیت را دوست بدارد به تحقیق خدا را دوست داشته و هر کس بغض شما را به دل گیرد بغض خدا را به دل گرفته است."
:::::::'''۵. باب {{عربی|محبة الله}}:''' محبت آنگاه واقعی و ارزشمند است که یک رابطه دو سویه باشد. از این رو قرآن کریم می‌فرماید: "ای پیامبر به مسلمانان بگو اگر خدا را دوست دارید از من تبعیت کنید تا خدا نیز شما را دوست بدارد و گناهان‌تان را ببخشاید: {{متن قرآن|قُلْ إِن كُنتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ}}<ref>سوره آل عمران آیه ۳۱.</ref> به همین دلیل اعلان می‌دارد که جمعی مانند کافران، ظالمان و مفسدان را خداوند دوست ندارد. چرا که در واقع اینان خود خویش را از محبت الهی محروم ساخته‌اند. اینکه چه کنیم تا محبت ما به خدا واقعی گردد و بتوانیم محبت خدا را به خودمان جلب کنیم راهکارهایی در متون دینی ما ارائه گردیده است که در رأس آنها محبت نمودن به [[اهل بیت]]{{عم}} می‌باشد. از این رو پیامبر{{صل}} فرمودند: "من شهر علمم و علی درِ آن؛ و دروغ می‌گوید کسی که گمان کند وارد در شهر شده است اما از راهی غیر از درِ آن. و دروغ می‌گوید کسی که گمان کند مرا دوست دارد در حالی که بغض تو را در دل دارد."<ref>کلینی، محمد، الکافی، ج‏۲، ص ۲۳۹، باب المؤمن و علاماته و صفاته، ح ۲۷</ref> و [[امام هادی]]{{ع}} در زیارت جامعه فرمودند: "هر کس شما اهل بیت را دوست بدارد به تحقیق خدا را دوست داشته و هر کس بغض شما را به دل گیرد بغض خدا را به دل گرفته است."
۲۱۸٬۸۵۷

ویرایش