ادله امامت امام حسین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
برای [[اثبات امامت حضرت]] [[امام حسین]] {{ع}} [[نصوص]] [[عامه]] مانند [[روایات ائمه اثنی عشر]] و هم بعضی از [[ادله]] درس قبل و نیز نصوصی که [[امام دوازدهم]] را معرفی میکند کافی است. نصوصی هم به نحو خاص [[امام حسین]] {{ع}} را معرفی میکند. در این درس به برخی از [[نصوص امامت]] آن [[حضرت]] اشاره میشود: ابوسعید خدری از [[رسول خدا]] {{صل}} [[نقل]] کرده که خطاب به [[امام حسین]] {{ع}} فرمود: {{عربی|یا | برای [[اثبات امامت حضرت]] [[امام حسین]] {{ع}} [[نصوص]] [[عامه]] مانند [[روایات ائمه اثنی عشر]] و هم بعضی از [[ادله]] درس قبل و نیز نصوصی که [[امام دوازدهم]] را معرفی میکند کافی است. نصوصی هم به نحو خاص [[امام حسین]] {{ع}} را معرفی میکند. در این درس به برخی از [[نصوص امامت]] آن [[حضرت]] اشاره میشود: ابوسعید خدری از [[رسول خدا]] {{صل}} [[نقل]] کرده که خطاب به [[امام حسین]] {{ع}} فرمود: {{عربی|یا حسین أنت الإمام ابن الإمام تسعة من ولدک أئمة أبرار تاسعهم قائهم}}. | ||
پس از آن، [[حضرت]] در پاسخ به سوال از تعداد [[امامان]] فرمود: {{عربی|اثنا عشر تسعة من صلب الحسین}}.<ref>کفایة الأثر فی النص علی الأئمة عشر، ص ۳۰.</ref> | پس از آن، [[حضرت]] در پاسخ به سوال از تعداد [[امامان]] فرمود: {{عربی|اثنا عشر تسعة من صلب الحسین}}.<ref>کفایة الأثر فی النص علی الأئمة عشر، ص ۳۰.</ref> | ||
[[سلمان فارسی]] گوید: خدمت [[رسول خدا]] {{صل}} رسیدم دیدم [[حسین بن علی]] در دامان آن [[حضرت]] نشسته بود و [[پیامبر]] {{صل}} او را میبوسید و فرمود: | [[سلمان فارسی]] گوید: خدمت [[رسول خدا]] {{صل}} رسیدم دیدم [[حسین بن علی]] در دامان آن [[حضرت]] نشسته بود و [[پیامبر]] {{صل}} او را میبوسید و فرمود: {{عربی|أنت سید، أنت إمام ابن إمام أبو ائمة، أنت حجة الله ابن حجته، و أبو حجج تسعة من صلبک، تاسعهم قائمهم}}.<ref>الإمامة و التبصرة من الحیرة، ص ۱۱۰ و عیون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۵۲.</ref> | ||
[[أصبغ بن نباتة]] گوید: روزی [[علی]] {{ع}} دست [[حسن]] {{ع}} را گرفته و بر ما وارد شد و میگفت: روزی [[رسول خدا]] {{صل}} دست مرا بدین گونه گرفته بود و بر جمعیّت ما درآمد و میگفت: خیر الخلق بعدی و سیدهم أخی هذا و هو إمام کل مسلم و | [[أصبغ بن نباتة]] گوید: روزی [[علی]] {{ع}} دست [[حسن]] {{ع}} را گرفته و بر ما وارد شد و میگفت: روزی [[رسول خدا]] {{صل}} دست مرا بدین گونه گرفته بود و بر جمعیّت ما درآمد و میگفت: {{عربی|"خیر الخلق بعدی و سیدهم أخی هذا و هو إمام کل مسلم و مولی کل مؤمن بعد وفاتی"}}؛ [[بهترین]] خلایق و سرور ایشان پس از من این برادرم است و او [[امام]] هر مسلمانی و مولای هر [[مؤمن]] پس از [[وفات]] من است، آنگاه [[امیرالمومنین]] {{ع}} فرمود: من میگویم: {{عربی|خیر الخلق بعدی و سیدهم ابنی هذا و هو إمام کل مؤمن و مولی بعد وفاتی ألا و إنه سیظلم بعدی کما ظلمت بعد رسول الله {{صل}} و خیر الخلق و سیدهم بعد الحسن ابنی أخوه الحسین المظلوم بعد أخیه المقتول فی أرض کربلاء أما إنه و أصحابه من سادة الشهداء یوم القیامة و من بعد الحسین تسعة من صلبه خلفاء الله فی أرضه و حججه علی عباده و أمناؤه علی وحیه و أئمة المسلمین و قادة المؤمنین و سادة المتقین تاسعهم القائم الذی یملأ الله عزوجل به الأرض نورا بعد ظلمتها و عدلا بعد جورها و علما بعد جهلها}}.<ref>کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۲۵۹ بهترین خلایق و سرور ایشان پس از من این فرزندم است و او امام و مولای هر مؤمن پس از وفات من است، بدانید که به او ستم میشود همچنان که پس از رسول خدا {{صل}} به من ستم شد، و پس از فرزندم حسن، بهترین خلایق و سرور ایشان برادرش حسین مظلوم است که در سرزمین کربلا کشته میشود، بدانید که او و اصحابش از سروران شهداء در روز قیامت هستند، و پس از حسین نه تن از صلب او خلفای خدا در زمین و حجتهای او بر بندگانش و امناء او بر وحیش میباشند که امامت مسلمین و رهبری مؤمنین و سروری متقین با ایشان است و نهمین آنان قائم است که خدای تعالی به واسطه او زمین را نورانی میکند از آن پس که از ظلمت آکنده باشد و از عدل و علم پر میکند بعد از آنکه از ستم و جهل پر شده بود.</ref> | ||
'''استناد به [[نصوص امامت]]''': در [[سخنان امام]] [[حسین]] {{ع}} استناد به [[نصوص امامت]] دیده میشود؛ [[امام صادق]] {{ع}} از پدرانش از [[امام حسین]] [[نقل]] [[روایت]] کند که: {{عربی|سئل أمیرالمؤمنین {{ع}} عن معنی قول | '''استناد به [[نصوص امامت]]''': در [[سخنان امام]] [[حسین]] {{ع}} استناد به [[نصوص امامت]] دیده میشود؛ [[امام صادق]] {{ع}} از پدرانش از [[امام حسین]] [[نقل]] [[روایت]] کند که: {{عربی|سئل أمیرالمؤمنین {{ع}} عن معنی قول رسول الله {{صل}} إنی مخلف فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی من العتزة فقال: أنا و الحسن و الحسین و الأئمة التسعة من ولد الحسین تاسعهم مهدیهم و قائمهم لا یفارقون کتاب الله و لا یفارقهم حتی یردوا علی رسول الله {{صل}} حوضه}}.<ref>کمال الدین و تمام النعمه، ج ۱، ص ۲۴۰. از علی {{ع}} در معنی این کلام رسول خدا {{صل}} که «من دو شیء نفیس در میان شما نهادم کتاب خدا و عترتم» پرسیدند که عترت چه کسانی هستند؟ فرمود: من و حسن و حسین و ائمه نهگانه که از فرزندان حسین هستند و نهمین آنها مهدی و قائم آنهاست از کتاب خدا جدا نشوند و کتاب خدا نیز از آنها جدا نشود تا آنکه بر رسول خدا {{صل}} در حوض کوثر درآیند.</ref> | ||
'''[[افضلیت]]''': [[برتری]] و [[افضلیت امام]] [[حسین]] {{ع}} و [[جایگاه]] و [[منزلت]] ویژه آن [[حضرت]] نزد [[رسول خدا]] {{صل}} از امور مسلم و پذیرفته شده نزد [[مسلمانان]] است: | '''[[افضلیت]]''': [[برتری]] و [[افضلیت امام]] [[حسین]] {{ع}} و [[جایگاه]] و [[منزلت]] ویژه آن [[حضرت]] نزد [[رسول خدا]] {{صل}} از امور مسلم و پذیرفته شده نزد [[مسلمانان]] است: |