چگونه روحیه انتظار را در خود تقویت کنیم؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| نمایه وابسته     =  

| مدخل اصلی         = [[مهدویت]]

| موضوعات وابسته    =  

| پاسخ‌دهنده        = [[محسن قرائتی]]

::::::حجت الاسلام و المسلمین [[محسن قرائتی]] در کتاب ''«[[جهت‌نما (کتاب)|جهت‌نما]]»'' در اين باره گفته است:

::::::«اگر ما تابلویی از کارنامه و اهداف والای حضرت را ببینیم، حتماً منتظر آن حضرت خواهیم شد. گوشه‌ای از کارنامه حضرت، در [[دعای ندبه]] وجود دارد که برخی از آن‌ها عبارتنداز:

:::::*ریشه ظلم را می‌کند: «اَینَ الْمُعَدُّ لِقَطْعِ دابِرِ الظَّلَمَه».

:::::*انحرافات و کجی‌ها را درست می‌کند: {{عربی|" أَيْنَ‏ الْمُنْتَظَرُ لإقامَةِ الْأَمْتِ‏ وَ الْعِوَج‏‏‏‏‏‏‏‏"}}.

:::::*ستم و تجاوز را از بین می‌برد: {{عربی|" أَيْنَ الْمُرْتَجى‏ لِازالَةِ الْجَوْرِ وَ الْعُدْوان‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}.

:::::*کتاب و حدود الهی احیا می‌شود: {{عربی|" أَيْنَ‏ الْمُؤَمَّلُ‏ لِإِحْيَاءِ الْكِتَابِ‏ وَ حُدُودِه‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}.

:::::*رشته‌های دروغ و افترا قطع می‌شود: «اَینَ قاطِعِ حَبائِلِ الْکِذْبِ وَ اَلْاِفْتِراءْ»{{عربی|" أَيْنَ‏ قَاطِعُ‏ حَبَائِلِ‏ الْكَذِبِ‏ وَ الِافْتِرَاء‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}.

:::::*اولیای الهی عزیز و دشمنان ذلیل می‌شوند: {{عربی|" أَيْنَ مُعِزُّ الْأَوْلِيَاءِ وَ مُذِلُّ الْأَعْدَاء‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}.

:::::*با اقدامات آن حضرت، خرافات و پیرایه‌ها برکنار و شریعت ناب [[اسلام]] ظهور می‌یابد، [[عدالت]] واقعی برقرار می‌شود، کتاب خدا از مهجوریت خارج می‌گردد و محور گردش امور جامعه قرار می‌گیرد. از جنایتکاران تاریخ انتقام گرفته می‌شود و صدها مورد دیگر که در روایات و ادعیه به آنها اشاره شده است. توجه به این کارنامه و توجه به این که هستی به برکت او پا برجاست، انتظار را در ما شکوفا می‌کند. [[انتظار]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} [[انتظار]] همه خوبی هاست و محو همه بدی‌ها. مگر می‌شود کسی منتظر ظهور خوبی‌ها و محو بدی‌ها نباشد؟ این نوع معرفت و آگاهی، انسان را وادار می‌کند که به [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} به عنوان کسی که این اهداف را محقق می‌سازد؛ سلام بدهد؛ آن هم سلامی‌ جامع. سلام بر قیامش، سلام بر قعودش، سلام بر رکوعش، سلام بر سجودش، سلام بر قنوتش: {{عربی|" السَّلَامُ عَلَيْكَ بِجَوَامِعِ السَّلَام‏، اَلسَّلامُ عَلَیکَ حینَ تَقوُمَ، السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تَقُومُ السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تَقْعُدُ السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تَقْرَأُ وَ تُبَيِّنُ السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تُصَلِّي وَ تَقْنُت‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}} این معرفت است که انسان را وادار می‌کند در فراق او اشک بریزد و بگوید: یا مهدی!: "برای من سخت است که همه را ببینم ولی تو را نبینم"<ref>{{عربی|" عَزِيزٌ عَلَيَ‏ أَنْ‏ أَرَى‏ الْخَلْقَ‏ وَ لَا تُرَى‏ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}</ref> ای مهدی!: "راهی هست که تو را ملاقات کنم" <ref>{{عربی|" هَلْ إِلَيْكَ يَا ابْنَ أَحْمَدَ سَبِيلٌ‏ فَتُلْقَى‏‏ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}</ref>. اگر کسی به این معرفت برسد که ولی خدا هر روز برای ما دعا می‌کند و ما را از یاد نمی‌برد و واسطه فیض ماست؛ آن گاه عشق و علاقه‌اش به آن حضرت زیاد می‌شود»<ref>[[محسن قرائتی|قرائتی، محسن]]، [[جهت‌نما (کتاب)|جهت‌نما]]، ص ۸۶ - ۹۸.</ref>.